Nieuws

Magnesium is een scheikundig element met symbool Mg en atoomnummer 12. Samen met Kalium komt het intracellulair het meest voor in het lichaam. Magnesium is een mineraal dat aanwezig is in iedere cel van het lichaam. Het is onmisbaar voor de energieproductie, de werking van spieren en zenuwen en voor het behoud van de stevigheid van botten. Ongeveer de helft van de magnesiumvoorraad in het lichaam bevindt zich (in combinatie met calcium en fosfaat) in het bot. Ongeveer 1/3 van het skeletale magnesium bevindt zich op de oppervlakte van het botweefsel en wordt gebruikt als reservoir om het extracellulair magnesium te handhaven. De overgebleven 2/3 van het magnesium dat in het bot zit, is een constituut van botcrystals en is niet direct beschikbaar als magnesium bron ^{(1, 2, 3)}. Het extracellulaire magnesium maakt slechts 1% uit van het totale lichaamsmagnesium. In het plasma is 55% geioniseerd of vrij, ongeveer 30% is gebonden aan plasmaeiwitten en 15% is complexed to anions ⁽³⁾.

Magnesium speelt een belangrijke rol bij de werking van enzymen in het lichaam en is activator bij meer dan 300 metabolische reacties. Het is betrokken bij de celgroei en celdeling, de bescherming van celmembranen, de aanmaak van hormonen en de synthese van eiwit en nucleïnezuur. Magnesium speelt samen met calcium een rol bij het reguleren van de neurotransmitters, spiercontractie en spierontspanning en heeft invloed op mentale functies, de functie van de hartspier, spiertonus, bloeddruk en de spieraansturing. Een relatief tekort aan magnesium komt veel voor en het disfunctioneren van het lichaam kan daarmee samenhangen. Verschijnselen als hartritmestoornissen, bloedstollingsproblemen, afwijkingen in het hormonaal stelsel, het immuunsysteem en het autonome zenuwstelsel kan te maken hebben met een magnesium tekort. De aard en de omvang van tekorten kunnen enorm variëren van mild tot levensbedreigend.