Orthomoleculair kennisinstituut
Menu

Spijsverteringsenzymen

Wat zijn spijsverteringsenzymen?

Mannen en vrouwen met een problematische spijsvertering kunnen baat hebben door specifieke verteringsenzymen te gebruiken. Het voornaamste verteringsenzym is pancreatine. Dit is een mengeling van verschillende enzymen, die bij jonge mensen in voldoende mate door de pancreas wordt geproduceerd. Pancreatine is actief in de darmen en bevat zowel protease die eiwitten afbreken en er aminozuren van maken, amylase om complexe koolhydraten in bruikbare bloedsuikers om te zetten en lipase om vetten om te zetten in degelijke energiecomponenten.

Een gezonde dunne darm van de mens produceert nog andere verteringsenzymen zoals trypsine en chymotrypsine. Trypsine is een eiwitafbrekend enzym dat in de dunne darm van de mens voedingseiwitten afbreekt. Trypsine heeft een zeer specifieke functie. Het splitst alleen peptidebindingen (binding tussen twee aminozuren) waarvan de carboxylgroep afkomstig is van een van de basische aminozuren lysine en arginine. Het enzym wordt gemaakt in de alvleesklier in de vorm van een inactief voorstadium, het trypsinogeen. Activering van trypsinogeen tot trypsine gebeurt in de dunne darm. Chymotrypsine komt voor in het maagsap van de mens en helpt ook bij het verteren van eiwitten.

Bromelaïne is meer dan alleen een proteolytisch enzym. Het wordt gewonnen uit de stengels en het sap van de ananasplant (Ananas comosus). Bromelaïne heeft buiten het spijsverteringskanaal belangrijke ontstekingsremmende, pijnstillende en immuunversterkende eigenschappen. Het is daardoor een waardevol supplement bij een scala van gezondheidsproblemen (hierover later meer).

Papaïne is een enzym dat uit papaja wordt gehaald. Het is ook een eiwitsplitsende stof en in zijn werking te vergelijken met bromelaïne.
Hemicellulase is een belangrijk enzym om koolhydraten (de hemicellulose) af te breken, die voorkomen in plantaardige voedingsmiddelen. Voedingsmiddelen die voorkomen in vele, moeilijke verteerbare granen, bonen en bepaalde groenten. Speciaal belangrijk voor diegenen die darmproblemen hebben.

De belangrijkste enzymen voor u op een rijtje:

Zuurgraad en enzymen

De werking van enzymen heeft een juiste zuurgraad nodig. De twaalfvingerige darm heeft voor een goede vertering een basisch milieu nodig. Door een verkeerde pH waarde in de twaalfvingerige darm kunnen enzymen van de pancreas niet optimaal functioneren.  Door een pancreasinsufficiëntie ontstaat storingen in de eiwit- en vetvertering (zoals exocrine, verstoorde secretie van galzuren). Hierdoor ontstaat een ongewenst te alkalisch (pH verhogend) darmmilieu. Gezonde darmen hebben een pH waarde van tussen de 6.0 – 7.0. Eenzijdige voeding of een niet goed werkend verteringssysteem leidt tot een onjuiste darmflora.

Immuunsysteem

Genezing en het onderhoud van de gezondheid is een taak van het eigen afweersysteem in het lichaam. We kunnen daarom niet spreken over de behandeling van een ziekte, of ontgiften van het organisme zonder inbegrip van het immuunsysteem. Als je kijkt naar alle ziektes, te beginnen met griep en te eindigen met aids, dan is er niets dat gedaan kan worden zonder rekening te houden met het gebied van de immunologie. Tijdens een parasitaire infectie zetten speciale T-helperlymfocyten een verdedigingsrespons in gang door stimulatie van grote hoeveelheden boodschappers. Er zijn twee soorten T-helpercellen die ieder op zich met hun eigen boodschappers werken.

Dit zijn:

  • T-helper type I (Th1). Deze cellen reageren op virussen, bacteriën en de meeste eencellige darmparasieten. Wanneer kinderen infectieziekten doormaken worden deze cellen (boodschappers) goed ontwikkelt en ontstaat er een goede balans tussen TH1 en TH2.
  • T-helper type 2 Th2). Deze cellen reageren op wormen en bepaalde parasieten. Zij produceren ook boodschappers die zorgen voor groei en herstel en zij repareren bijvoorbeeld wonden.

Bij een disbalans tussen Th1 en Th2 ontstaan allergieën

Tijdens een parasitaire infectie zetten speciale T-helperlymfocyten een verdedigingsrespons in gang door stimulatie van grote hoeveelheden boodschappers.
Hoewel vaccinaties en antibioticagebruik een belangrijke plaats innemen in de gezondheidszorg hebben zij ook nadelige kanten. Zij kunnen namelijk een goede ontwikkeling van de TH1 reacties verhinderen. Kinderen, die in ontwikkelingslanden en op boerderijen opgroeien en blootstaan aan dierlijke infecties, ontwikkelen een sterk immuunsysteem en lijden minder vaak aan allergieën. Kinderen die geen infecties doormaken door het gebruik van antibiotica ontwikkelen vaker astma en allergieën.

Bij een chronische overactieve respons van Th1 spreekt men van auto-immuunziekten, zoals reumatische gewrichtsontstekingen, glutenallergie, en de ziekte van Crohn. Bij een zwakte van Th1 ontstaat een overdreven Th2 reactie. Dit is de oorzaak van allergische reacties, eczeem en darmklachten. De overdreven respons ontstaat door een combinatie van aanleg voor infectieziekten en een immuunrespons die niet optimaal is.
Th 1-cellen stimuleren de productie van boodschappers die het lichaam aanzetten tot verdediging, een pro-infectierespons. Eén van de belangrijkste en bekendste boodschappers is TNF-a, dit veroorzaakt schade. Ook een overdaad aan buikvet produceert TNF-a, een stof die uiteindelijk de bloedvaten zal aantasten. Candida albicans hangt samen met de dominantie van de Th1 en zwakte van Th 2. Lactobacillen zoals in Lactospore heeft een gunstige werking op de Th2.

Het glutenmysterie in granen, vooral tarwe, leidt bij heel wat mensen tot glutenintolerantie, een verminderde absorptie van voedingsstoffen in de darm.
Granen reduceren de absorptie van mineralen, spoorelementen en vit B1. Zij blokkeren ook de verteringsenzymen en maken proteïnen onverteerbaar. Tarwe blokkeert eveneens het pancreas enzym lipase en vertraagt de vetvertering. Onze voorouders gebruikten veel varkensreuzel en oliën bij de bereiding van graangerechten en hadden geen tolerantie.

Het afweersysteem van mensen met een overgevoeligheid voor granen herkent gluten als vreemd waarop een immunologische en een ontstekingsreactie ontstaan en de patiënt lijdt dan aan glutenintolerantie. Daarbij wordt het darmslijmvlies aangetast en beschadigd. Slijmvliezen vormen een verdedigingssysteem en zijn de grens tussen ons lichaam en de buitenwereld. Het darmslijmvlies maakt voor 80% deel uit van het totale slijmvlies. Een gezonde slijmvliesbarrière is van groot belang voor het goed functioneren van ons immuunsysteem.

Wat zijn spijsverteringsenzymen?
Vind een orthomoleculaire therapeut bij jou in de buurt
Sluiten