Orthomoleculair kennisinstituut
Menu

D-Ribose

In het kort
  • D-ribose is een natuurlijke suiker die het lichaam zelf uit glucose kan maken.
  • D-Ribose kan mogelijk een positief effect hebben op de hartgezondheid en sportprestaties.
  • Een dagdosering van maximaal 36 mg per kg lichaamsgewicht is veilig.
  • Bij hoge doseringen zijn mogelijke bijwerkingen diarree en misselijkheid.
In het kort

Wat is D-Ribose?

D-Ribose is een natuurlijke suiker, die een rol speelt bij verschillende biologische processen in het lichaam. Zo speelt het een rol bij de opbouw van ons RNA en de energievoorziening in onze cellen. D-Ribose komt ook in gering mate voor in onze voeding, bijvoorbeeld in paddenstoelen, eieren en vlees. Deze niveaus zijn echter vaak niet toereikend voor therapeutische doeleinden.

Wat is D-Ribose?

Gebruik

D-Ribose kan voor verschillende doeleinden worden gebruikt:

Mogelijk effectief

D-ribose kan helpen de ATP-niveaus in het hartweefsel te herstellen, waardoor het energiemetabolisme in het hart kan verbeteren. Daarnaast suggereren studies dat D-Ribose kan helpen bij het verbeteren van de diastolische hartfunctie.1 Twee kleine studies hebben een positief effect geobserveerd van D-Ribose op de hartgezondheid en levenskwaliteit bij mensen met een coronaire hartziekte.2,3 In een grotere fase-II studie werd gezien dat suppletie met D-ribose voor 12 weken leidde tot verbeteringen op sommige metingen van de hartfunctie, en tot meer energie en minder klachten bij mensen met hartfalen.4 Meer onderzoek naar de langetermijneffecten zijn echter nog nodig.

D-ribose zou mogelijk kunnen bijdragen aan het verbeteren van sportprestaties en het verminderen van spiervermoeidheid. Echter, het wetenschappelijk bewijs is hiervoor niet eenduidig.5

Gebruik

Werking

D-Ribose speelt in verschillende processen in de cel een rol bij het verhogen van de beschikbare energie. Zo is het onder andere een belangrijk bestandsdeel van ATP (adenosinetrifosfaat). Ook maakt het onderdeel uit van de moleculen NAD+ en GTP.

Het menselijk lichaam kan zelf D-Ribose aanmaken uit glucose, doormiddel van de zogenoemde pentosefosfaatroute. Dit proces verloopt echter langzaam waardoor het lang duurt voordat de energie vrijkomt. Oraal ingenomen D-Ribose hoeft daarentegen niet meer via de pentosefosfaatroute en wordt efficiënter door het lichaam opgenomen. Zodra D-Ribose de cel heeft bereikt, wordt het omgezet in zijn actieve vorm (5-fosforibosyl-1-pyrofosfaat) . Deze actieve vorm speelt een essentiële rol bij de aanmaak van ATP en NAD+ en daarbij bij het op peil houden van het energieniveau in de cellen.

Werking

Veiligheid

D-ribose is in klinische studies gebruikt in doseringen tot 15 gram per dag, gedurende maximaal 12 weken.4 Zeer hoge doseringen van 4 gram per kilogram lichaamsgewicht leidden bij ratten tot lichte veranderingen in gewichtstoename en darmfunctie, maar deze werden niet als schadelijk beoordeeld. Op basis van dit soort dierstudies heeft de Europese voedselveiligheidsautoriteit (EFSA) een veiligheidsmarge toegepast en een aanvaardbare bovengrens vastgesteld van 36 milligram per kilogram lichaamsgewicht per dag.7 De Noorse voedselveiligheidsautoriteit beschouwt echter ook hogere, gangbare suppletiedoseringen van 6 gram per dag als veilig.8 Bij zeer hoge doseringen kunnen bijwerkingen als diarree en misselijkheid optreden.

Daarnaast is voorzichtigheid geboden bij diabetes patiënten, omdat D-ribose de bloedsuikerspiegel kan verlagen.

Kinderen

Vanwege onvoldoende bewijs wordt het gebruik bij kinderen afgeraden.

Zwangerschap en borstvoeding

Er is niet voldoende bewijs of het gebruik van D-ribose supplementen tijdens de zwangerschap en lactatieperiode veilig is. Gebruik wordt daarom afgeraden.

Veiligheid

Interacties

D-Ribose kan het effect van insuline en andere bloedglucose verlagende middelen versterken.

Interacties

Dosering

Aanbevolen doseringen variëren van 5-15 gram per dag.1

Dosering
Referenties
  1. Mahoney, D. E., Hiebert, J. B., Thimmesch, A., Pierce, J. T., Vacek, J. L., Clancy, R. L., Sauer, A. J., & Pierce, J. D. (2018). Understanding D-Ribose and Mitochondrial Function. Advances in bioscience and clinical medicine, 6(1), 1–5.
  2. Bayram, M., St Cyr, J., & Abraham, W. T. (2015). d-Ribose aids heart failure patients with preserved ejection fraction and diastolic dysfunction: a pilot study. Therapeutic Advances in Cardiovascular Disease, 9(3), 56–65.
  3. Omran, H., Illien, S., MacCarter, D., St Cyr, J., & Lüderitz, B. (2003). D‐Ribose improves diastolic function and quality of life in congestive heart failure patients: a prospective feasibility study. European Journal of Heart Failure, 5(5), 615–619.

  4. Pierce, J. D., Shen, Q., Mahoney, D. E., Rahman, F., Krueger, K. J., Diaz, F. J., Clark, L., Smith, C., Vacek, J., & Hiebert, J. B. (2022). Effects of ubiquinol and/or D-ribose in patients with heart failure with preserved ejection fraction. The American Journal of Cardiology, 176, 79–88.

  5. Seifert, J. G., Brumet, A., & St Cyr, J. A. (2017). The influence of D-ribose ingestion and fitness level on performance and recovery. Journal of the International Society of Sports Nutrition, 14, 47.
  6. Dunne, L., Worley, S., & Macknin, M. (2005). Ribose versus dextrose supplementation, association with rowing performance. Clinical Journal of Sport Medicine, 16(1), 68–71.
  7. European Food Safety Authority. (2018, December 13). Statement on the safety of d‐ribose. https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/5485
  8. Hetland, R., Bruzell, E., Granum, B., Husøy, T., Rohloff, J., Wicklund, T., & Steffensen, I. (2018). Risk Assessment of “Other Substances” – D-Ribose. European Journal of Nutrition & Food Safety, 8(4), 187–189. https://doi.org/10.9734/ejnfs/2018/42543 
Sluiten