Diagnose ADHD en wat nu?

Is gezondheid ook jouw passie en wil je meer leren over voeding en suppletie? Bekijk dan eens onze e-learning Orthomoleculair Adviseur Basis.

[advice]

Door de onderzoekers wordt erop aangedrongen dat therapeuten niet afgaan op intuïtie en veronderstellingen maar dat er wetenschappelijk verantwoorde testen voor ADHD worden ontwikkeld om een adequate diagnose te stellen. Wanneer er sprake is van ADHD en medicatie wordt gegeven is er helaas geen oog voor de oorzaak van ADHD. De nadelen ervan zijn dat ADHD medicatie na gemiddeld twee tot drie jaar is uitgewerkt, de lange termijn gevolgen onbekend zijn en dat de oorzaak niet wordt aangepakt.

Oorzakelijk verband

Veel jonge kinderen zijn allergisch voor het één of ander. In vergelijking met zo’n 20 jaar geleden is het aantal kinderen met een allergie verdubbeld. Daarnaast heeft zeven procent van de kinderen astma en 15% van de jeugd krijgt te maken met hooikoorts. Sommige onderzoekers ontdekten dat de aanleg om astma of allergieën te krijgen ontwikkeld wordt tijdens de zwangerschap of tijdens de eerste maanden na de geboorte. Dit zou wel eens te maken kunnen hebben met onze voedingsgewoonten.
Twee stoffen spelen een centrale rol bij deze toename van allergische aandoeningen. Dit zijn exorfinen en het enzym DPP-IV. Ze hebben beide een werking op het immuun-systeem, alleen tegengesteld. Exorfinen remmen de immuun-weerstand. Het DPP-IV enzym bevordert de immuun-weerstand.
Kinderen met een allergie hebben hoge waarden aan exorfinen en een lage activiteit van het enzym DPP-IV. Het DPP-IV enzym wordt in het lichaam zelf aangemaakt en voorkomt allergische reacties zowel in de bloedbaan als in de luchtwegen. Wanneer er weinig activiteit is van het DPP-IV enzym kunnen allergische reacties toenemen. De aanleg hiervoor begint al in de baarmoeder wanneer de moeder een problematiek heeft met DPP-IV en exorfinen.
Een aangepast dieet en een orthomoleculaire behandeling kunnen worden samengesteld als de aanleg al gevormd is.

Start nu met e-learning en ontvang tot wel 27.5% korting! E-learning

Bekijk e-learning

Wat zijn exorfinen?

Exorfinen zijn stofjes die gevormd worden uit gluten, melkeiwit (caseïne), soja, spinazie en sommige schimmels. Ze geven een morfine achtige werking waardoor ze populair zijn. De werking van de lichaamseigen endorfine wordt afgeremd. Er ontstaat tijdelijk een gelukkig of rustmakend gevoel na het nuttigen van brood, pizza, pasta, melk, kaas, koekjes en roomijs. Het gebruik van tarwe en melkproducten zijn de laatste jaren enorm toegenomen evenals de gluten concentraties in tarwe. Al deze voedingsmiddelen bevatten de zogenaamde exorfinen. Het exorfinen profiel is individueel verschillend. Er wordt verschillend gereageerd op melk-exorfinen (casomorphine) of op gluten exorfinen. Sommige mensen reageren op exorfinen uit soja of zelfs uit schimmels (dermorfine). Dermorfine is een extreem krachtige vorm van morfine. Dit wordt vooral gezien bij mensen met immuun-ziekten of bij mensen met een emotionele gedragsstoornis zoals borderline. Caseïne- en glutenvrije diëten brengen een verbetering bij een zeer hoog percentage van de mensen met ADHD, autisme, dyslexie, depressie en chronisch vermoeidheidssyndroom. De neuro-immuunstoornissen ontstaan vaak al in de babytijd. Zij hebben vooral last van het melkeiwit en degenen die later problemen krijgen vooral van het graaneiwit. Gluten worden namelijk over het algemeen pas later aan de voeding toegevoegd.
De eiwitten caseïne (melkeiwit) en gluten (eiwit uit o.a. uit tarwe, gerst en rogge) worden niet voldoende afgebroken en vormen regelrechte gifstoffen. Caseïne wordt bijvoorbeeld in verschillende fasen afgebroken. Eén van die tussenfasen is B-caseïmorfine 7. Bij 75% à 80 % van mensen met ADHD en Autisme wordt een verhoogd gehalte van dit eiwit in de urine aangetroffen (bevindingen van Paul Shattock – universiteit van Sunderland en van prof dr Reichelt – universiteit van Oslo).
B-caseïmorfine 7 is een opiumachtige stof die kan binden met de opiumreceptoren in de hersenen. De gevolgen van een morfineverslaving vertonen een hele reeks aan symptomen die lijken op autisme en stoornissen in de waarneming. Het DPP-IV enzym dat door een gezond lichaam voldoende wordt aangemaakt zorgt ervoor dat exorfinen wordt afgebroken en dat de werking van endorfine en dopamine niet wordt verstoord. Een sterke verbetering van de symptomen bij kinderen met ADHD ontstaan door een exorfine vrij dieet.

DPP-IV enzym

Het enzym DPP-IV of Dipeptyl-peptidase IV breekt de exorfinen af via hun proteolytische werkzaamheid. Het DPP-IV enzym behoort tot de zeldzame categorie van de multifunctionele enzymen en heeft meer dan 60 functies. Bij mensen met een verminderde werking van het DPP-IV enzym worden de exorfinen niet goed afgebroken en komen ongewenste stoffen de bloedbaan in. Hierdoor ontstaat een tijdelijke toename van endorfine en dopamine waarna ze juist de werking van deze endorfinen weer blokkeren. Hierdoor ontstaat een grote behoefte om weer wat lekkers te eten om de endorfine en dopamine op peil te kunnen houden. De vicieuze cirkel is rond. Mensen met een probleem in de aanmaak van DPP-IV gaan meer en meer exorfine bevattend voedsel consumeren. Hierdoor kan een eetverslaving ontstaan of een chronische aandoening zoals diabetes type 2, ADD/ADHD, autisme of zelfs borderline. Een overmaat aan maagzuur kan ook te maken hebben met een overbelasting van melk-exorfinen. Het DPP-IV enzym beschermt tegen kanker en immuun-ziekten zoals astma. Bij mensen met fibromyalgie, CVS, eetstoornissen, depressie is het DPP-IV enzym activiteit verlaagd. Zoals wij weten hebben kinderen met middenoorontsteking (otitis media) vaak een probleem met melk. Uit onderzoek is gebleken dat deze kinderen te weinig van het DPP-IV enzym aanmaken in de gehoorgang. Koemelk bevat 300 keer méér melk-exorfinen dan moedermelk. Baby’s die gevoed werden met moedermelk ontwikkelden later bijna geen otitis media. Kinderen die chronische middenoorontsteking hebben ook vaak een voedselallergie.

DPP-IV remmers

Volgens de richtlijnen van het NHG wordt afgeraden om DPP-IV remmers voor te schrijven, helaas worden deze enzym remmers in sommige gevallen bij diabetes toch voorgeschreven. Het DPP-IV enzym zorgt er juist voor dat exorfinen worden afgebroken en dat de werking van endorfine en dopamine niet wordt verstoord. Pesticiden en antibiotica behoren tot enzymen remmers. Ze blokkeren namelijk een enzym in bijvoorbeeld insecten of bacteriën waardoor het organisme afsterft. Kinderen met ADD/ADHD blijken veel meer pesticiden in hun bloed te hebben dan andere kinderen. Het DPP-IV enzym wordt ook geremd door pesticiden. Toename van ADD en ADHD valt samen met de toename van het toenemend gebruik van die stoffen die de werking van het DPP-IV enzym remmen zoals stoffen die gebruikt worden in de niet biologische voedingsindustrie. Mensen die niet goed in staat zijn om sulfaat uit de voeding via de enzymen om te zetten in een voor het lichaam bruikbare vorm zijn niet goed in staat om te ontgiften. Immers speelt sulfaat een belangrijke rol in het ontgiftingsmechanisme. Wij hebben in werkelijkheid met twee problemen te maken. Enerzijds krijgen wij te veel aan exorfinen binnen via de dagelijkse voeding door overconsumptie van brood en melk en anderzijds krijgen wij ook te maken met te veel chemicaliën die de werking van het DPP-IV enzym afremmen. De exorfine belasting wordt daardoor te groot waardoor ons dopamine beloningssysteem en het immuunsysteem wordt aangevallen. Er zijn veel chronische aandoeningen die in deze tijd veel voorkomen en te maken hebben met een verstoorde DPP-IV werking. Het DPP-IV enzym heeft immers meer dan 60 functies.

Verzadigingsgevoel

Het is een hormoon die veel invloed heeft op de manier waarop wij honger beleven. Bij de mens wordt het polypeptide leptine afgegeven door vetcellen in de vetdepots. Leptine bereikt via het bloed de hersenen en stimuleert na actieve passage van de bloed-hersenbarrière het verzadigingscentrum. Hierdoor zal het hongergevoel afnemen. Leptine is een hormoon dat bij de mens aangrijpt op tenminste zes verschillende receptoren. Van leptine zijn inmiddels vele functies beschreven, onder meer energieregulerende effecten en het is ook betrokken bij ontstekingsreacties. Een overbelasting van exorfinen kan ertoe leiden dat het hormoon leptine minder goed werkt. Bij mensen met een eetstoornis, overgewicht of diabetes type II is de werking van leptine verstoord waardoor ze altijd honger hebben. Het blijkt dat de werking van leptine aanzienlijk verbetert wanneer er een dieet wordt gevolgd zonder exorfinen.

Epigenetica

Ziekten ontstaan door onnatuurlijke veranderingen in onze voeding en omgeving. De kans op kanker is ondanks de medische vooruitgang en de miljarden verslindende onderzoeken met 350% toegenomen sinds 1970. 25 jaar geleden had niemand nog gehoord van ADHD. In de afgelopen 40 jaar zijn onze voedingsgewoonten compleet veranderd. De grootste en belangrijkste verandering is de bewerking van ons voedsel. Onze leefomgeving veranderd van een natuurlijke in een chemische. Met de kennis uit de epiginetica kunnen wij veel leren. Met gezonde voeding en een gunstigere leefomgeving kunnen wij een halt toeroepen aan chronische aandoeningen en ziekten. Het lijkt een utopie maar je kunt voeding inzetten om ziekten te voorkomen en te behandelen. Inzichten uit de epigenetica kunnen ons helpen en zal doordringen in onze samenleving om de doodeenvoudige reden dat de ziektekosten te hoog worden en niet meer opgebracht kunnen worden.

Is gezondheid ook jouw passie en wil je meer leren over voeding en suppletie? Bekijk dan eens onze Orthomoleculair Adviseur Basis.