BCAA

Wat is BCAA?

Vertakte keten aminozuren zijn essentiële aminozuren die leucine, isoleucine en valine omvatten ^{(66, 10116)}. Deze aminozuren zijn te vinden in eiwitbronnen in de voeding, vooral in vlees, zuivelproducten en peulvruchten ^(10116).

Wetenschappelijke naam

2-amino-3-methylvaleriaanzuur; 2-amino-4-methylvaleriaanzuur; 2-amino-3-methylbutaanzuur.

Gebruik

Oraal
Aminozuren met vertakte keten worden door atleten gebruikt om de prestaties te verbeteren, vermoeidheid te voorkomen, de concentratie te verbeteren en eiwit- en spierafbraak tijdens intensieve training te verminderen. Ze worden ook gebruikt voor amyotrofische laterale sclerose (ALS, de ziekte van Lou Gehrig), alcoholische hepatitis, latente portosystemische encefalopathie en chronische hepatische encefalopathie. Vertakte keten aminozuren zijn ook oraal gebruikt om anorexia te behandelen bij kankerpatiënten, ondervoede hemodialysepatiënten en cirrosepatiënten. Vertakte keten aminozuren zijn ook oraal ingenomen voor manie, leverkanker, levercirrose, diabetes, tardieve dyskinesie, fenylketonurie (PKU), de ziekte van McArdle (een genetische glycogeen metabole stoornis), spinocerebellaire degeneratie en om spierafbraak tijdens bed gebonden periodes te verminderen.

Intraveneus worden vertakte aminozuren gebruikt voor acute hepatische encefalopathie en in omstandigheden van hoge metabole stress als gevolg van ernstig trauma of sepsis.

Werking

Vertakte aminozuren zijn essentiële aminozuren, waaronder leucine, isoleucine en valine ^{(66, 10116)}. Vertakte keten aminozuren worden aangetroffen in dieetproteïnen, zoals vlees, zuivelproducten en peulvruchten, en vertegenwoordigen 15% tot 25% van de totale dagelijkse inname van eiwitten ^(10116). Vertakte keten aminozuren werken in tal van metabole processen als modulatoren van eiwitsynthese, als substraten voor eiwitsynthese en als voorlopers in de synthese van alanine en glutamine ^{(10110, 10116)}.

Antikankereffecten
In vitro onderzoek toont aan dat een toename van de verhouding van vertakte aminozuren tot aromatische aminozuren de groei van gekweekte hepatocellulaire carcinoomcellen vermindert ^(37087).

Antidiabetische effecten
Er zijn aanwijzingen dat inname van koolhydraten met een aminozuur/eiwitmengsel bestaande uit leucine, fenylalanine en een tarwe-eiwithydrolysaat de insulinerespons bij diabetespatiënten type 2 kan verhogen. Dit suggereert dat aminozuren bètacellen van de pancreas zouden kunnen stimuleren om insuline uit te scheiden, onafhankelijk van de glucosestimulatie ^{(10118, 37104)}. Vertakte keten aminozuren kunnen ook eiwitsynthese en energieproductie in hart- en skeletspieren bevorderen bij mensen met diabetes type 2 ^(13006).

Cardiovasculair effect
In het ischemische hart kan de infusie van een aminozuuroplossing met vertakte keten bijdragen aan de energieproductie door de vorming van myocardlactaat te verminderen ^(13306).

Verbeterde atletische prestaties en uithoudingsvermogenseffecten
De orale toediening van vertakte aminozuren vóór inspanning verhoogt de serum ammoniakspiegel tijdens inspanning ^{(693, 694)}. Het en lijkt ook spierafbraak te verminderen ^{(694 ,37093, 92647)}, spiersynthese te stimuleren ^(37081) en spierglycogeenafbraak tijdens inspanning te remmen ⁽⁷⁷⁾.

Neurologische/CZS-effecten
Aminozuren met vertakte keten spelen een rol bij de oxidatie en synthese van de excitatoire neurotransmitter glutamaat. Onderzoekers denken dat de inname via de voeding van aminozuren met vertakte ketens nodig kan zijn om pools van glutamaat in het centrale zenuwstelsel te behouden ^(10107).

Een verhoogde inname van vertakte aminozuren lijkt de synthese van amine neurotransmitters zoals dopamine, noradrenaline en serotonine te verminderen. Vertakte keten aminozuren verlagen perifere niveaus van aromatische aminozuren, die voorlopers zijn van amine neurotransmitters, en verminderen de hoeveelheid aromatische aminozuren die beschikbaar is voor transport naar de hersenen. Een teveel aan neurotransmitters is geassocieerd met aandoeningen zoals tardieve dyskinesie ^(10146). Vertakte keten aminozuren concurreren ook met aromatische aminozuren zoals tryptofaan, tyrosine, fenylalanine en methionine om toegang te krijgen tot het neurale aminozuur transportsysteem dat toegang tot aminozuren in de hersenen mogelijk maakt ^{(66, 79, 80, 2719, 10146)}. Deze competitieve remming wordt therapeutisch gebruikt voor aminozuuronevenwichtigheden die valse neurotransmitters produceren in pathologische omstandigheden zoals hepatische encefalopathie ^{(66, 2719)}.

Vertakte-keten aminozuren worden ook gebruikt in hepatische encefalopathie als een energiebron om endogeen katabolisme van eiwitten te voorkomen en ammoniakontgifting in de hersenen te verminderen door het ammoniakmetabolisme in skeletspier te verhogen ⁽⁶⁹⁾. Er is voorlopig bewijs dat diëten met een tekort aan vertakte aminozuren, waaronder leucine, mogelijk in verband worden gebracht met verminderde eetlust en de ontwikkeling van anorexia. Men denkt dat voortzetting van de consumptie van een dergelijk dieet een geconditioneerde smaakafkeer veroorzaakt en verschillende neurotransmitters in de hersenen met zich meebrengt, waaronder norepinefrine, GABA, serotonine, dopamine en stikstofmonoxide. Het exacte mechanisme hiervoor is echter onbekend ^(10115). Suppletie van ondervoede oudere patiënten met vertakte aminozuren lijkt anorexia te verminderen en voedingsindexen te verbeteren. Vertakte aminozuren kunnen concurreren met tryptofaan, een voorloper van serotonine, voor opname via de bloed-hersenbarrière. Door de synthese van serotonine te verminderen, kunnen vertakte aminozuren de eetlust verhogen ^(10147).

Er is enig bewijs dat dagelijkse toediening van vertakte aminozuren die leucine, isoleucine en valine bevatten, acute symptomen van manie kan verminderen, mogelijk door centrale dopaminerge overactiviteit en neurotransmissie te verzwakken ^(10117).

Vertakte keten aminozuren kunnen ook symptomen van tardieve dyskinesie verminderen die verband houden met verhoogde fenylalanine als gevolg van verminderde klaring. Fenylalanine is een voorloper van tyrosine, een voorloper van dopamine. Verhoogde fenylalanine kan dopaminerge activiteit verhogen. Overmatige dopaminerge activiteit wordt geassocieerd met tardieve dyskinesie. Vertakte keten aminozuren kunnen plasma-fenylalanine verminderen door de eiwitsynthese en insuline-afgifte te verhogen, wat resulteert in lagere niveaus van fenylalanine in hersenvocht ^(13307).

In onderzoek bij mensen lijken aminozuren met vertakte ketens het mentale functioneren bij patiënten met fenylketonurie te verbeteren. Er wordt gesuggereerd dat de verbeterde mentale functie het gevolg is van het vermogen van aminozuren met vertakte keten om het binnendringen van fenylalanine in de hersenen te remmen. Deze remming vermindert de toxische effecten op het centrale zenuwstelsel ^(37127).

Rol in eiwitsynthese
Aminozuren met vertakte ketens, in het bijzonder leucine, werken als signaalmoleculen om de eiwitsynthese te stimuleren ^(10110). Vertakte keten aminozuren lijken de eilandjescellen van de pancreas te simuleren om insuline vrij te geven, wat nodig is voor maximale stimulatie van eiwitsynthese ^{(10105 , 10108 , 10109 ,10110 , 10112 , 10113 , 10114)}. De skeletspier is de belangrijkste plaats waar aminozuren met vertakte ketens de eiwitsynthese stimuleren en worden gemetaboliseerd ^{(78 , 10110)}. Vertakte keten aminozuren stimuleren ook de eiwitsynthese in het vetweefsel en de lever, maar niet in de nier ^(10111). In het hart lijken vertakte aminozuren een specifiek anabool effect te hebben op het metabolisme van harteiwitten ^(13306). Er zijn aanwijzingen dat de meeste, zo niet alle, effecten van eiwitsynthese in de skeletspier kunnen worden toegeschreven aan alleen leucine ^(10108). De hersenen en de nieren zijn betrokken bij het metabolisme van vertakte aminozuren, maar in mindere mate dan skeletspieren ⁽⁷⁸⁾. De gevoeligheid van vertakte aminozuren om de eiwitsynthese te stimuleren lijkt af te nemen met de leeftijd ^(10110).

Veiligheid

Mogelijk veilig

Bij intraveneus en op de juiste manier gebruikt. Vertakte keten aminozuren zijn een door de FDA goedgekeurd injecteerbaar product ^(13309).

Indien oraal en op de juiste manier gebruikt. Vertakte aminozuren zijn niet geassocieerd met significante bijwerkingen in onderzoeken die tot 2 jaar duren ^{(68, 72, 73, 74, 10117, 10146, 10147, 37120, 92643, 97531)}.

Kinderen

mogelijk veilig

Wanneer oraal en op de juiste manier gebruikt, op korte termijn. Vertakte keten aminozuren zijn veilig gebruikt bij kinderen in onderzoeken die tot 6 maanden duren ^{(13307, 13308, 37127)}.

Zwangerschap en lactatie

Onvoldoende betrouwbare informatie beschikbaar; vermijd te gebruiken.

Effectiviteit

Mogelijk effectief

Hepatische encefalopathie
Het oraal innemen van vertakte aminozuren kan de symptomen, leverfunctietests en stikstofbalans verbeteren bij patiënten met chronische hepatische encefalopathie ^{(68, 69, 82, 690, 92643, 97531)}. Orale vertakte aminozuren worden aanbevolen voor ondervoede patiënten met chronische hepatische encefalopathie die eiwitsuppletie niet kunnen verdragen ^{(69 ,4274)}. Wanneer de enterale route niet beschikbaar is en wanneer patiënten geen algemene aminozuuroplossingen kunnen verdragen, kunnen intraveneuze oplossingen met vertakte aminozuren worden gebruikt voor voedingsondersteuning; de meeste patiënten kunnen echter standaard aminozuurmengsels verdragen ⁽⁴²⁷⁴⁾.

Sommige klinische onderzoeken suggereren ook dat oraal innemen van vertakte aminozuren de psychomotorische functie, aandacht, intelligentie en rijvaardigheid verbetert bij patiënten met latente hepatische encefalopathie ^{(684, 685, 37131, 97531)}. Niet alle onderzoeken laten echter een positief effect van aminozuren met vertakte ketens op psychometrische resultaten zien ^(37135). Evenzo is er voorlopig bewijs dat aminozuren met vertakte intraveneuze ketens nuttig kunnen zijn voor het omkeren van coma bij acute hepatische encefalopathie, hoewel bevindingen tegenstrijdig zijn ^{(66, 81, 686, 687, 688, 689, 4274, 37134)}.

Het oraal of intraveneus innemen van vertakte aminozuren lijkt het risico op mortaliteit niet te verminderen of de kwaliteit van leven te verbeteren bij patiënten met hepatische encefalopathie ^{(92643, 97531)}.

Manie
Een kleine klinische studie toont aan dat het consumeren van een tyrosinevrije aminozuurdrank met leucine, isoleucine en valine, acute manische symptomen binnen 6 uur vermindert in vergelijking met placebo. Wanneer het dagelijks gedurende 7 dagen wordt ingenomen, lijkt het de symptomen gedurende een periode van 2 weken ^(10117) te blijven verbeteren.

Tardieve dyskinesie
Het mondeling innemen van vertakte aminozuren lijkt de symptomen van tardieve dyskinesie te verminderen ^{(72, 10146, 13307)}. Klinisch onderzoek toont aan dat het nemen van een aminozuurdrank met vertakte keten die valine, isoleucine en leucine bevat, tardieve dyskinesiebewegingen met 30% tot 60% vermindert in vergelijking met placebo bij volwassen en pediatrische patiënten die antipsychotische geneesmiddelen gebruiken ^{(10146 , 13307)}.

Leverkanker
Een meta-analyse van het beschikbare klinische onderzoek en individuele klinische onderzoeken bij patiënten met hepatocellulair carcinoom tonen aan dat het consumeren van maximaal 50 gram vertakte aminozuren tweemaal daags gedurende maximaal één jaar de overleving niet verbetert, het recidief van de tumor vermindert, of het risico op complicaties zoals ascites na resectie van de lever verminderen in vergelijking met een controlegroep die geen interventie kreeg ^{(37143, 92646 , 97532)}. Vertakte keten aminozuren kunnen echter ten goede komen aan patiënten met leverkanker die geen operatie vereist ^(97533).

Amyotrofische laterale sclerose (ALS, ziekte van Lou Gehrig)
Hoewel vroege studies hebben aangetoond dat het gebruik van vertakte aminozuren gunstig kunnen zijn bij ALS, tonen recentere onderzoeken geen voordeel en mogelijk een verhoogd verlies van longfunctie en een hoger sterftecijfer bij patiënten die vertakte aminozuren gebruiken ^{(678, 679, 680, 681, 37154)}.

Bijwerkingen

Vertakte aminozuren worden over het algemeen goed verdragen als ze oraal of intraveneus worden ingenomen. Orale en IV-vertakte aminozuren kunnen de plasma-ammoniakniveaus verhogen, wat kan leiden tot vermoeidheid en verlies van motorische coördinatie ^{(693, 694, 10117)}. Bij orale inname kunnen vertakte aminozuren gastro-intestinale effecten veroorzaken, waaronder misselijkheid, braken, diarree en een opgezette buik ^{(10117, 37143, 92643)}. Minder vaak kunnen aminozuren met vertakte keten hypertensie, blancheren van de huid en hoofdpijn veroorzaken ^{(681, 37143)}.

Interacties

Medicijnen

Er zijn aanwijzingen dat vertakte aminozuren de afgifte van insuline ^{(10105, 10110, 10113, 10114, 10118)}. Theoretisch kunnen vertakte aminozuren een additief hypoglycemisch effect hebben met antidiabetische medicijnen zoals chloorpropamide (Diabinese), glipizide (Glucotrol), glyburide (DiaBeta), insuline, tolbutamide (Orinase) en anderen.

Corticosteroïden
Theoretisch zou het gebruik van glucocorticoïden, zoals dexamethason, methylprednisolon en prednison, de stimulering van eiwitsynthese door aminozuren met vertakte ketens kunnen verminderen en het metabolisme van aminozuren met vertakte ketens kunnen verhogen ^(10106). De klinische betekenis hiervan en hoe spiermassa kan worden beïnvloed, vereist verder onderzoek.

Diazoxide (Hyperstat, Proglycem)
Theoretisch zou het gebruik van diazoxide de stimulering van eiwitsynthese door aminozuren met vertakte ketens kunnen verminderen ^{(10110, 10114)}. De klinische betekenis hiervan en hoe spiermassa kan worden beïnvloed, vereist verder onderzoek.

Levodopa
Theoretisch kunnen vertakte aminozuren concurreren met levodopa voor transportsystemen in de darm en hersenen en de effectiviteit van levodopa verminderen ^{(66, 2719)}.

Schildklierhormoon
Er zijn aanwijzingen dat het gebruik van sommige schildklierhormonen (T3, L-triiodothyronine, liothyronine) het metabolisme van vertakte aminozuren kan verminderen. De betekenis hiervan en hoe spiermassa kan worden beïnvloed, vereist nader onderzoek ^(10106).

Kruiden en supplementen

Geen bijwerkingen bekend.

Voedsel

Geen bijwerkingen bekend.

Lab testen

Geen bijwerkingen bekend.

Ziektes

Amyotrofische Laterale Sclerose (ALS, de ziekte van Lou Gehrig)
Het gebruik van vertakte aminozuren is in verband gebracht met versneld longfalen en verhoogde mortaliteit bij patiënten met ALS ^{(679, 681)}.

Ketoaciduria met takketting
Patiënten met keto-acidurie met vertakte keten zijn niet in staat om aminozuren met vertakte keten effectief te oxideren, wat resulteert in verhoogde bloedconcentraties van aminozuren met vertakte keten en alfa- keton met vertakte keten. Epileptische aanvallen en ernstige mentale en fysieke achterstand kunnen het gevolg zijn zonder een goede voedingsaanpassing of als de inname van vertakte aminozuren wordt verhoogd ^(10107).

Chronisch alcoholisme
Dieetgebruik van vertakte aminozuren bij alcoholisten is in verband gebracht met hepatische encefalopathie ⁽⁶⁹¹⁾.

Idiopathische hypoglycemie
Er is gerapporteerd dat inname van leucine hypoglykemie kan veroorzaken bij zuigelingen met idiopathische hypoglykemie. Sommige onderzoeken suggereren dat leucine de afgifte van insuline stimuleert ^(10105).

Chirurgie
Aminozuren met vertakte ketens kunnen de bloedsuikerspiegel beïnvloeden. Theoretisch kunnen vertakte aminozuren de bloedglucosecontrole verstoren tijdens en na chirurgische ingrepen. Vertel patiënten om aminozuren met vertakte ketens ten minste 2 weken vóór electieve chirurgische procedures te stoppen.

Dosering

Oraal

De geschatte gemiddelde behoefte (EAR) aan vertakte aminozuren is 68 mg/kg/dag (leucine 34 mg, isoleucine 15 mg, valine 19 mg) voor volwassenen ^(11120). Sommige onderzoekers denken echter dat eerdere testmethoden deze vereiste hebben onderschat en dat de vereiste ongeveer 144 mg/kg/dag is ^(13310).

Anorexia
Korrels van vertakte aminozuren bestaande uit valine, leucine en isoleucine in een dosis van 4 gram, driemaal daags ingenomen, zijn gebruikt om anorexia te verminderen bij oudere, ondervoede patiënten met hemodialyse ^(10147). Ook zijn supplementen van 2,4 gram vertakte aminozuren bestaande uit 1,2 gram leucine, 0,6 gram isoleucine en 0,6 gram valine, twee keer driemaal daags gedurende één jaar, gebruikt om anorexia bij patiënten met cirrose te verminderen ^(37090). Ook is 4,8 gram vertakte aminozuren bestaande uit leucine 2,36 gram, isoleucine 1,28 gram en valine 1,16 gram, driemaal daags gedurende een week gebruikt, om anorexia bij kankerpatiënten te verminderen ⁽⁷¹⁾.

Sportprestaties
Dranken met vertakte keten aminozuren bestaande uit valine 0,73-1,7 gram, 1,22-3,5 gram leucine en isoleucine 0,48-2,1 g hebben genomen 30 minuten vóór en 60 minuten na het starten van de oefening ^{(37108, 37123)}. Vertakte keten aminozuren 300 mg/kg dagelijks gedurende 3 dagen voorafgaand aan uitvoerige inspanning zijn gebruikt (92644). Ook is een 2,5 liter drankje met 0,8% aminozuren met vertakte keten, bestaande uit 0,2% valine, 0,4% leucine en 0,2% isoleucine in combinatie met 0,2% arginine, dagelijks in drie verdeelde doses gedurende 3 dagen inspanningstraining gedronken ^(37124). Een andere 250 ml-drank met vertakte aminozuren 0,17 gram/kg (Optimum Nutrition, Inc) en arginine 0,04 gram/kg, genomen een uur voor het sporten, is gebruikt ^(92642). Een drankje van 200 ml met vertakte aminozuren bestaande uit 0,5 gram valine, 1,0 gram leucine en 0,5 gram isoleucine in combinatie met 0,5 gram arginine is onmiddellijk na de oefening ingenomen (92645). Bovendien is een drankje van 150 ml dat 5 gram vertakte aminozuren bevat, bestaande uit isoleucine, leucine en valine in een verhouding van 1,2: 2,3: 1,2 en groene theepoeder 1 gram, 15 minuten vóór het sporten ingenomen ^(92648). Een dosis van 0,17 gram/kg BCAA (de verhouding van leucine: isoleucine: valine was 10:7:3; General Nutrition Corporation) en vitamine E 6,67 IE/gram in capsules; en 0,05 g/kg arginine en 0,05 g/kg citrulline in tabletten werden 1 uur voorafgaand aan de atletische uitdaging gebruikt ^(97529).

Door inspanning geïnduceerde spierbeschadiging
38,5 mg/kg 45 minuten vóór en 20 minuten na het gebruik van de oefening ingenomen ⁽⁶⁹⁴⁾.

Door inspanning veroorzaakte spierpijn
Een 2,5-liter drankje met 0,8% aminozuren met vertakte keten bestaande uit 0,2% valine, 0,4% leucine en 0,2% isoleucine in combinatie met 0,2% arginine is dagelijks in drie verdeelde doses genomen gedurende 3 dagen van inspanningstraining ^(37124). Bovendien is een drankje van 150 ml dat 5 gram vertakte aminozuren bevat, bestaande uit isoleucine, leucine en valine in een verhouding van 1,2:2,3:1,2, evenals groene theepoeder 1 gram, 15 minuten vóór het sporten ingenomen ^(92648). Vertakte keten aminozuren 10 gram (respectievelijk 2:1:1 verhouding van leucine, isoleucine en valine; BCAA Berry Blast, Myprotein) gemengd met water werden gebruikt voor en na een krachttraining ^(97530). Vertakte keten aminozuren 0,087 gram/kg (2:1:1 verhouding van leucine, isoleucine en valine, respectievelijk, Myprotein) werden ook gebruikt voorafgaand aan inspanning ^(97535).

Hepatische encefalopathie
240 mg/kg/dag tot 25 gram vertakte aminozuren, genomen in drie verdeelde doses gedurende maximaal 3 maanden, zijn gebruikt ^{(68, 685, 690, 37131)}.

Leverkanker
Twee supplementen van een specifiek supplement (Aminoleban EN) die dagelijks een totaal van L-leucine 4,074 gram, L-isoleucine 3,845 gram, L-valine 3,204 gram bevatten, zijn gebruikt vanaf 2 weken voorafgaand aan het ontvangen van transcatheter arteriële chemo-embolisatie en radiofrequentie ablatie en duurt maximaal 5 jaar ^(97533).

Levercirrose
12,45 gram/dag gedurende 12 maanden is gebruikt ^(37120).

Manie
Een 60 gram aminozuurdrank met vertakte keten die valine, isoleucine en leucine in een verhouding van 3:3:4 bevat, wordt elke ochtend gedurende 7 dagen ^(10117) gebruikt.

Fenylketonurie (PKU)
Een mengsel van vertakte aminozuren bestaande uit 150 mg/kg valine, 150 mg isoleucine/200 mg/200 mg leucine, bij de maaltijd en voor het slapengaan gedurende maximaal 3 maanden gebruikt ^(37127).

Tardieve dyskinesie
Een vertakte aminozuurdrank met valine, isoleucine en leucine in een dosis van 222 mg/kg driemaal daags gedurende 3 weken is gebruikt ^(10146).

Intraveneus

Hepatische encefalopathie
Voor alle soorten hepatische encefalopathie bij patiënten die intolerant zijn voor standaard aminozuuroplossingen en geen orale therapie kunnen gebruiken, is een typische dosis in de handel verkrijgbare aminozuuroplossing met vertakte keten (bijv. HepatAmine) 80-120 gram per dag, die 28-43 gram vertakte aminozuren per dag levert ^{(68, 266, 687, 689)}.

Kinderen

Oraal

De geschatte gemiddelde behoefte (EAR) voor vertakte aminozuren voor kinderen is: leeftijd 7-12 maanden, 134 mg/kg/dag; 1-3 jaar, 98 mg/kg/dag; 4-8 jaar, 81 mg/kg/dag; jongens 9-13 jaar, 81 mg/kg/dag; meisjes 9-13 jaar, 77 mg/kg/dag; jongens 14-18 jaar, 77 mg/kg/dag; meisjes 14-18 jaar, 71 mg/kg/dag ^(11120). Sommige onderzoekers denken dat de EAR’s voor kinderen te laag zijn ^(13308).

Fenylketonurie (PKU)
Een mengsel van vertakte aminozuren bestaande uit 150 mg valine/kg, 150 mg isoleucine/200 mg/200 mg leucine, bij de maaltijd en voor het slapengaan gedurende maximaal 3 maanden is gebruikt ^(37127).

Tardieve dyskinesie
Een aminozuurdrank met vertakte keten die valine, isoleucine en leucine bevat in een verhouding van 3:3:4, driemaal daags in een dosis van 222 mg/kg gedurende 2 weken is gebruikt ^(13307).

Standaardisatie en formulering

Vertakte aminozuursupplementen zijn doorgaans gestandaardiseerd naar het gehalte aan valine, leucine en isoleucine. De verhouding valine, leucine en isoleucine in supplementen die in klinische onderzoeken worden gebruikt, is vaak 1:2:1 of 3:4:3. Supplementen worden meestal gegeven als korrels of poeder, te mengen met voedsel of water ^{(694, 13307, 37108, 37119, 37120, 37123, 37124, 37127)}.