Orthomoleculair kennisinstituut
Menu

Groene thee extract

In het kort
  • Groene thee extract is een antioxidant afkomstig van de groene theeplant (Camellia sinensis) die we oorspronkelijk in Zuidoost-Azië vinden
  • Catechines zijn de werkzame nutriënten van groene thee extract waarvan EGCG (epigallocatechin gallaat) de belangrijkste is
  • EGCG stimuleert de vetverbranding
  • Groene thee ondersteunt o.a.: de spijsvertering, het metabolisme, de (vet-)stofwisseling, het immuunsysteem, en hart- en bloedvaten
  • Groene thee kan worden ingezet bij o.a.: overgewicht, te hoge cholesterolwaarden, Alzheimer, ziekte van Parkinson
In het kort

Wat is groene thee extract?

Groene thee extract is afkomstige van de groene theeplant en komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. De werkzame stoffen van deze antioxidant zijn de catechines die de belangrijkste polyfenolen (actieve stof van planten) vormen. Van de catechines is EGCG (epigallocatechin gallaat) de essentiële stof.1 Dit zinkionofoor zorgt voor een daling van het galzuurgehalte in de darm wat de vetopname remt. Bovendien vindt er een toename van de spijsvertering plaatst waardoor het lichaam vetten als cholesterol sneller kan afscheiden.2,3

Groene thee extract is in te zetten ter bevordering van gewichtsverlies doordat het de calorie inname beperkt, de energieomzetting activeert en cholesterolwaarden verlaagt. Het extract zorgt voor een verminderde opname van lipiden en eiwitten wat de calorie inname reduceert. Daarnaast zorgt dit proces voor de activatie van het AMP-geactiveerde proteïne kinase (een enzym verantwoordelijk voor de energieomzetting op cellulaire niveau).4 Door de grote hoeveelheden catechines in het bloed verlagen de cholesterolwaarden en het triglyceridengehalte (vetachtige stoffen in het bloed).5

Naast dat het extract als antioxidant het lichaam beschermt tegen weerstandsproblemen is het in staat om de afname van de hersenfunctie te beperken. Zo kunnen de catechines oxidatieve stress verminderen wat schade aan de hippocampus voorkomt.6

Wat is groene thee extract?

Gebruik

Groene thee wordt oraal gebruikt en ingezet als antioxidant, ter stimulering van de vetverbranding, spijsvertering, metabolisme, de (vet-)stofwisseling, het immuunsysteem, hart- en bloedvaten, overgewicht, te hoge cholesterolwaarden, Alzheimer en de ziekte van Parkinson.

Gebruik

Veiligheid

Groene thee is veilig wanneer in gematigde hoeveelheden geconsumeerd. Volgens een beoordeling door Health Canada en een daaropvolgende meta-analyse is het drinken van 8 koppen groene thee per dag, of ongeveer 400 mg cafeïne niet in verband te brengen met nadelige cardiovasculaire effecten bij gezonde volwassenen.17

Groene thee extract is mogelijk onveilig wanneer het in grote hoeveelheden geconsumeerd wordt. Door de doses cafeïne kunnen tolerantie, gewenning, psychologische afhankelijkheid en andere  nadelige effecten ontstaan.18

Veiligheid

Interacties

Medicijnen

5-Fluorouracil
Theoretisch zouden hoge doses groene thee de effecten en bijwerkingen van 5-fluorouracil kunnen verhogen. Uit dieronderzoek blijkt dat het nemen van groene thee in hoeveelheden gelijk aan ongeveer 6 koppen per dag bij mensen gedurende 4 weken voorafgaand aan het ontvangen van een enkele injectie met 5-fluorouracil de maximale plasmaspiegels van 5-fluorouracil met ongeveer 2,5 verhoogt en het gebied onder de curve met 425 procent.19

Anticoagulant
In theorie kan groene thee het risico op bloedingen verhogen als het wordt gebruikt met anticoagulantia of plaatjesaggregatieremmers. Er zijn tegenstrijdige rapporten over het effect van groene thee op het bloedingsrisico bij gebruik met anticoagulantia of antibloedplaatjesgeneesmiddelen.20

Antidiabetes medicijnen
In theorie kan het nemen van groene thee met geneesmiddelen tegen diabetes de bloedglucoseregulatie verstoren. Gelijktijdig gebruik van groene thee en geneesmiddelen tegen diabetes kan de bloedglucoseregulatie verstoren. De gegevens zijn echter tegenstrijdig.21

Atorvastatine
Groene thee-extract lijkt de niveaus en klinische effecten van atorvastatine te verminderen. Bij gezonde mensen verlaagt het nemen van 300 mg of 600 mg groene thee-extract samen met atorvastatine de plasmaspiegels van atorvastatine met ongeveer 24 procent. Atorvastatine is een substraat van organische aniontransporterende polypeptiden (OATP’s). Onderzoek toont aan dat twee van de belangrijkste catechinen in groene thee, epicatechinegallaat (ECG) en epigallocatechinegallaat (EGCG), OATP’s remmen. Sommige OATP’s komen tot expressie in de dunne darm en zijn verantwoordelijk voor de opname van geneesmiddelen en andere verbindingen, wat kan hebben geleid tot verlaagde plasmaspiegels van atorvastatine.22

Bortezomib (Velcade)
Groene thee zou in theorie de effecten van bortezomib kunnen verstoren.

Celiprolol (Celicard)
Theoretisch zou groene thee de niveaus en klinische effecten van celiprolol kunnen verminderen. In een kleine studie bij mensen lijkt het dagelijks innemen van groene thee gedurende 4 dagen de bloed- en urinespiegels van celiprolol met ten minste 98 procent te verlagen.24

Clozapine (Clozaril)
Theoretisch zou groene thee de spiegels en bijwerkingen van clozapine kunnen verhogen en psychotische symptomen acuut kunnen verergeren. Dieronderzoek suggereert dat, hoewel groene thee-extract de eliminatie van clozapine niet beïnvloedt, het de tijd vertraagt ​​om de piekconcentratie te bereiken en de piekplasmaspiegels verlaagt.25

Hepatotoxische medicijnen

In theorie zou gelijktijdig gebruik bijkomende nadelige hepatotoxische effecten kunnen hebben. Supplementen met groene thee-extract zijn in verband gebracht met verschillende gevallen van hepatotoxiciteit.26,27,28

Imatinib (Gleevec)
Theoretisch zou groene thee de niveaus en klinische effecten van imatinib kunnen verminderen.In dieronderzoek vermindert een enkele dosis groene thee-extract de oppervlakte onder de curve (AUC) van imatinib tot ongeveer 64 procent en de belangrijkste metaboliet N-desmethyl imatinib tot ongeveer 81 procent.29 Deze interactie is niet aangetoond bij mensen. Het werkingsmechanisme is onduidelijk, maar kan meerdere routes omvatten.

Lisinopril
Theoretisch zou groene thee de niveaus en klinische effecten van lisinopril kunnen verminderen. Voorlopig klinisch onderzoek toont aan dat een enkele dosis groene thee-extract de plasmaconcentraties van lisinopril verlaagt. Vergeleken met een controlegroep waren de piekniveaus en de oppervlakte onder de curve (AUC) van lisinopril verminderd met ongeveer 71 procent en 66 procent.30 Dit kan te wijten zijn aan de remming van organische anion-transporterende polypeptiden (OATP) door catechinen van groene thee.31,32 Aangenomen wordt dat de interactie voornamelijk te wijten is aan het gehalte aan epigallocatechinegallaat (EGCG) van groene thee.33

Nadolol (Corgard)
Voorlopig klinisch onderzoek toont aan dat de consumptie van groene thee de plasmaconcentraties van nadolol verlaagt. In vergelijking met een controlegroep waren zowel de piekniveaus als de totale geneesmiddelblootstelling (AUC) van nadolol met ongeveer 85 procent verminderd bij proefpersonen die gedurende twee weken dagelijks groene thee dronken. Het drinken van groene thee met nadolol verminderde ook significant het systolische bloeddrukverlagende effect van nadolol.34 Ander klinisch onderzoek toont aan dat een enkele dosis groene thee de plasma-nadololspiegels gedurende ten minste één uur kan beïnvloeden.35 Van groene thee catechinen is aangetoond dat ze de organische anion transporterende polypeptiden (OATP) remmen, waarvan er één, OATP1A2, betrokken is bij de opname van nadolol in de darm.36

Nicardipine (Cardene)
Dieronderzoek toont aan dat EGCG de oppervlakte onder de curve (AUC) en de absolute orale biologische beschikbaarheid van nicardipine vergroot. Aangenomen wordt dat het werkingsmechanisme remming van zowel intestinaal P-glycoproteïne als hepatisch cytochroom P450 3A omvat. Het effect van groene thee zelf op nicardipine is onduidelijk.37

Organische anion-transporterende polypetide substraten
Theoretisch zou groene thee de absorptie van organische anion-transporterende polypeptide (OATP)-substraten kunnen verminderen. OATP’s komen tot expressie in de dunne darm en de lever en zijn verantwoordelijk voor de opname van medicijnen en andere verbindingen. Onderzoek toont aan dat twee van de belangrijkste catechinen in groene thee, epicatechinegallaat (ECG) en epigallocatechinegallaat (EGCG), OATP’s remmen, met name OATP1A2, OATP1B1 en OATP2B1. Bovendien is aangetoond dat groene thee de absorptie vermindert van sommige geneesmiddelen die OATP-substraten zijn, waaronder lisinopril en celiprolol.38

Rosuvastatine (Crestor)
Theoretisch zou groene thee-extract de absorptie en distributie van rosuvastatine kunnen veranderen. In dieronderzoek verhoogde het geven van groene thee-extract met rosuvastatine de plasmaspiegels van rosuvastatine. Rosuvastatine is een substraat van organisch aniontransporterend polypeptide (OATP)1B1, dat tot expressie wordt gebracht in de lever. De verhoogde plasmaspiegels zijn mogelijk gerelateerd aan remming van OATP1B1.39

Verapamil
Dieronderzoek suggereert dat het groene theebestanddeel EGCG de AUC-waarden (Area Under the Curve) voor verapamil tot 111 procent en zijn metaboliet norverapamil tot 87 procent verhoogt, waarschijnlijk door remming van P-glycoproteïne.40

Supplementen

Anticoagulant
In theorie zou groene thee de bloedplaatjesaggregatie kunnen beïnvloeden

Foliezuur
In vitro lijkt EGCG het enzym dihydrofolaatreductase te remmen.41 Dit enzym is verantwoordelijk voor het omzetten van foliumzuur in zijn actieve vorm, tetrahydrofolaat. In klinisch farmacokinetisch onderzoek lijken lage concentraties groene thee-extracten de biologische beschikbaarheid van foliumzuur te remmen.42 Ook blijkt uit epidemiologisch onderzoek dat de serum foliumzuurspiegels bij zwangere vrouwen met een hoge consumptie van groene thee (57,3 ml per 1000 kcal) lager zijn in vergelijking met deelnemers die gemiddelde of lage hoeveelheden groene thee consumeren.43

Genisteïne bevattende kruiden en supplementen
Dieronderzoek suggereert dat het gebruik van een combinatie van EGCG en genisteïne de groei van darmtumoren verhoogt.44

IJzer
Groene thee lijkt de opname van ijzer uit voedsel te verminderen.45 Theoretisch zou groene thee de opname van ijzersupplementen kunnen verminderen. Voor de meeste patiënten zal dit effect niet klinisch zijn.

Aandoeningen/ziekten

Anemie
Groene thee kan bloedarmoede verergeren bij mensen met ijzertekort. Voorzichtig gebruik wordt daarom geadviseerd.46

Bloedingsstoornissen
De inname van groene thee kan bloedingsstoornissen verergeren.47 Ook hier wordt voorzichtig gebruik geadviseerd.

Interacties

Dosering

Groene thee doseringen leveren over het algemeen tot 2500 mg catechines of 700 mg epigallocatechin-3-gallate (EGCG) per dag. Groene thee extracten hebben geregeld een standaard van 178 – 823 mg catechines. Groene thee-extracten zijn geregeld gestandaardiseerd en bevatten ongeveer 85 tot 95 procent of 400 tot 450 mg catechines per capsule.7,8

Dosering
Referenties
  1. Ohishi T, Goto S, Monira P, Isemura M, Nakamura Y. (2016). Anti-inflammatory Action of Green Tea. Anti-Inflammatory & Anti-Allergy Agents in Medicinal Chemistry, 15(2), 74-90.
  2. Huang J, Feng S, Liu A, Dai Z, Wang H, Reuhl K, Lu W, Yang CS. (2018). Green Tea Polyphenol EGCG Alleviates Metabolic Abnormality and Fatty Liver by Decreasing Bile Acid and Lipid Absorption in Mice. Molecular Nutrition and Food Research, 62(4), 10.
  3. Yang CS, Zhang J, Zhang L, Huang J, Wang Y. (2016). Mechanisms of body weight reduction and metabolic syndrome alleviation by tea. Molecular Nutrition and Food Research, 60(1), 160-174.
  4. Miltonprabu S, Thangapandiyan S. (2015). Epigallocatechin gallate potentially attenuates Fluoride induced oxidative stress mediated cardiotoxicity and dyslipidemia in rats. Journal of Trace Elements in Medicine and Biology, 29, 321–335.
  5. Menegazzi M, Campagnari R, Bertoldi M, Crupi R, Di Paola R, Cuzzocrea S. (2020). Protective Effect of Epigallocatechin-3-Gallate (EGCG) in Diseases with Uncontrolled Immune Activation: Could Such a Scenario Be Helpful to Counteract COVID-19?. International Journal of Molecular Sciences, 21(14), 5171.
  6. Schimidt H.L., Garcia A., Martins A., Mello-Carpes P.B., Carpes F.P. (2017). Green tea supplementation produces better neuroprotective effects than red and black tea in Alzheimer-like rat model. Food Research International, 100(1), 442–448.
  7. Basu, A., Sanchez, K., Leyva, M. J., Wu, M., Betts, N. M., Aston, C. E., and Lyons, T. J. (2010). Green tea supplementation affects body weight, lipids, and lipid peroxidation in obese subjects with metabolic syndrome. Journal of the American College of Nutrition, 29(1), 31-40.
  8. Basu, A., Du, M., Sanchez, K., Leyva, M. J., Betts, N. M., Blevins, S., Wu, M., Aston, C. E., and Lyons, T. J. (2011). Green tea minimally affects biomarkers of inflammation in obese subjects with metabolic syndrome. Nutrition, 27(2), 206-213.
  9. Bradley Pharmaceuticals. (2006). Veregen Prescribing Information.
  10. Kuriyama S, Shimazu T, Ohmori K, et al. (2006). Green tea consumption and mortality due to cardiovascular disease, cancer, and all-cause mortality. Journal of the American Medical Association, 296, 1255-1265.
  11. Tang, N. P., Li, H., Qiu, Y. L., Zhou, G. M., and Ma, J. (2009). Tea consumption and risk of endometrial cancer: a metaanalysis. American Journal of Obstetrics and Gynecology. 201(6), 605-608.
  12. Maron DJ, Lu GP, Cai NS, et al. (2003). Cholesterol-lowering effect of a theaflavin-enriched green tea extract: a randomized controlled trial. Archives of internal medicine, 163, 1448-1453.
  13. Zheng XX, Xu YL, Li SH, et al. (2011). Green tea intake lowers fasting serum total and LDL cholesterol in adults: a meta-analysis of 14 randomized controlled trials. American Journal of Clinical Nutrition, 94, 601-610.
  14. Imai K. Nakachi K. (1995). Cross-sectional study of effects of drinking green tea on cardiovascular and liver diseases. British Medical Journal, 310, 693-696.
  15. Pang J, Zhang Z, Zheng TZ, et al. (2016). Green tea consumption and risk of cardiovascular and ischemic related diseases: A meta-analysis. International Journal of Cardiology, 202, 967-974.
  16. Yang YC, Lu FH, Wu JS, et al. (2004). The protective effect of habitual tea consumption on hypertension. Archives of internal Medicine, 26(164), 1534-1540.
  17. Nawrot P, Jordan S, Eastwood J, et al. (2003). Effects of caffeine on human health. Food Additives Contaminants, 20, 1-30.
  18. Institute of Medicine. (2001). Caffeine for the Sustainment of Mental Task Performance: Formulations for Military Operations.
  19. Qiao J, Gu C, Shang W, et al. (2011). Effect of green tea on pharmacokinetics of 5-fluorouracil in rats and pharmacodynamics in human cell lines in vitro. Food and Chemical Toxicology, 49(6), 1410-1415.
  20. Nutescu EA, Shapiro NL, Ibrahim S, et al. (2006). Warfarin and its interactions with foods, herbs and other dietary supplements. Expert Opinion on Drug Safety, 5(3), 433-451.
  21. Watson JM, Jenkins EJ, Hamilton P, et al. (2000). Influence of caffeine on the frequency and perception of hypoglycemia in free-living patients with type 1 diabetes. Diabetes Care, 23, 455-459.
  22. Roth M, Timmermann BN, Hagenbuch B. (2011). Interactions of green tea catechins with organic anion-transporting polypeptides. Drug Metabolism and Disposition, 39, 920-926.
  23. Golden ED, Lam PY, Kardosh A, et al. (2009). Green tea polyphenols block the anticancer effects of bortezomib and other boronic acid-based proteasome inhibitors. Blood, 113, 5927-5937.
  24. Sonoda J, Ogata K, Yoshikawa N, Sato K, Ikeda R, Shimodozono Y. (2020). Impact of green tea intake on the pharmacokinetics of celiprolol in healthy subjects. International Journal of Clinical Pharmacology and Therapeutics.
  25. Jang EH, Choi JY, Park CS, Lee SK, Kim CE, Park HJ, Kang JS, Lee JW, Kang JH. (2005). Effects of green tea extract administration on the pharmacokinetics of clozapine in rats. Journal of Pharmacy and Pharmacology, 57(3), 311-316.
  26. Bonkovsky HL. Hepatotoxicity associated with supplements containing Chinese green tea (Camellia sinensis). Annals of Internal Medicine, 144, 68-71.
  27. Gloro R, Hourmand-Ollivier I, Mosquet B, et al. (2005). Fulminant hepatitis during self-medication with hydroalcoholic extract of green tea. European Journal of Gastroenterology & Hepatology, 17, 1135-1137.
  28. Javaid, A. and Bonkovsky, H. L. (2006). Hepatotoxicity due to extracts of Chinese green tea (Camellia sinensis): a growing concern. Journal of Hepatology, 45(2), 334-335.
  29. Darweesh RS, El-Elimat T, Zayed A, et al. (2020). The effect of grape seed and green tea extracts on the pharmacokinetics of imatinib and its main metabolite, N-desmethyl imatinib, in rats. BMC Pharmacology and Toxicology, 21(1), 77.
  30. Misaka S, Ono Y, Uchida A, et al. (2020). Impact of green tea catechin ingestion on the pharmacokinetics of lisinopril in healthy volunteers. Clinical and Translational Science.
  31. Roth M, Timmermann BN, Hagenbuch B. (2011). Interactions of green tea catechins with organic anion-transporting polypeptides. Drug Metabolism and Disposition, 39:920-926.
  32. Kato Y, Miyazaki T, Kano T, et al. (2009). Involvement of influx and efflux transport systems in gastrointestinal absorption of celiprolol. Journal of Pharmaceutical Sciences, 98, 2529-2539.
  33. Abe O, Ono T, Sato H, et al. (2018). Role of (-)-epigallocatechin gallate in the pharmacokinetic interaction between nadolol and green tea in healthy volunteers. European Journal of Clinical Pharmacology, 74(6), 775-783.
  34. Misaka S, Yatabe J, Muller F, et al. (2014). Green Tea Ingestion Greatly Reduces Plasma Concentrations of Nadolol in Healthy Subjects. Clinical Pharmacology & Therapeutics.
  35. Misaka S, Abe O, Ono T, et al. (2020). Effects of single green tea ingestion on pharmacokinetics of nadolol in healthy volunteers. British Journal of Clinical Pharmacology.
  36.   Abe O, Ono T, Sato H, et al. Role of (-)-epigallocatechin gallate in the pharmacokinetic interaction between nadolol and green tea in healthy volunteers. European Journal of Clinical Pharmacology, 74(6), 775-783.
  37. Choi JS, Burm JP. (2009). Effects of oral epigallocatechin gallate on the pharmacokinetics of nicardipine in rats. Archives of Pharmacal Research, (12), 1721-1725. .
  38. Kim TE, Ha N, Kim Y, et al. (2017). Effect of epigallocatechin-3-gallate, major ingredient of green tea, on the pharmacokinetics of rosuvastatin in healthy volunteers. Drug Design, Development and Therapy, 11, 1409-1416.
  39. Huang S, Xu Q, Liu L, et al. (2020). Effect of green tea and (-)-epigallocatechin gallate on the pharmacokinetics of rosuvastatin. Current Drug Metabolism.
  40. Chung JH, Choi DH, Choi JS. (2009). Effects of oral epigallocatechin gallate on the oral pharmacokinetics of verapamil in rats. Biopharmaceutics & Drug Disposition, 30(2), 90-93.
  41. Navarro-Peran E, Cabezas-Herrera J, Garcia-Canovas F, et al. (2005). The antifolate activity of tea catechins. Cancer Research, 65, 2059-2064.
  42. Alemdaroglu, N. C., Dietz, U., Wolffram, S., Spahn-Langguth, H., and Langguth, P. (2008). Influence of green and black tea on folic acid pharmacokinetics in healthy volunteers: potential risk of diminished folic acid bioavailability. Biopharmaceutics & Drug Disposition, 29(6), 335-348.
  43. Shiraishi M, Haruna M, Matsuzaki M, Ota E, Murayama R, Murashima S. (2010). Association between the serum folate levels and tea consumption during pregnancy. BioScience Trends, 4(5), 225-230
  44. Lambert JD, Kwon SJ, Ju J, Bose M, Lee MJ, Hong J, Hao X, Yang CS. (2008). Effect of genistein on the bioavailability and intestinal cancer chemopreventive activity of (-)-epigallocatechin-3-gallate. Carcinogenesis, 29(10), 2019-2024.
  45. Zijp IM, Korver O, Tijburg LB. (2000). Effect of tea and other dietary factors on iron absorption. Crit Rev Food Science Nutrition, 40, 371-398.
  46. Temme EH, Van Hoydonck PG. (2002). Tea consumption and iron status. European Journal of Clinical Nutrition, 56, 379-386.
  47. Ali M, Afzal M. (1987). A potent inhibitor of thrombin stimulated platelet thromboxane formation from unprocessed tea. Prostaglandins, Leukotrienes and Medicine, 27, 9-13.
Sluiten