Broccoli kiemen
- Broccoli kiemen zijn kleine, jonge broccoli planten die rijk zijn aan glucosinolaten.
- Glucosinolaten worden omgezet in indole-3-carbinol (I3C) en sulforafaan.
- Indole-3-carbinol kan vervolgens weer omgezet worden in diindolylmethaan (DIM).
- Door deze interessante stoffen kunnen broccoli kiemen antioxidatieve en oestrogeenverlagende effecten hebben.
- Broccoli kiemen bevatten wel 20 keer meer glucosinolaten dan normale broccoli.
In het kort
- Broccoli kiemen zijn kleine, jonge broccoli planten die rijk zijn aan glucosinolaten.
- Glucosinolaten worden omgezet in indole-3-carbinol (I3C) en sulforafaan.
- Indole-3-carbinol kan vervolgens weer omgezet worden in diindolylmethaan (DIM).
- Door deze interessante stoffen kunnen broccoli kiemen antioxidatieve en oestrogeenverlagende effecten hebben.
- Broccoli kiemen bevatten wel 20 keer meer glucosinolaten dan normale broccoli.
Wat zijn broccoli kiemen?
Broccoli kiemen zijn jonge broccoli planten (3-4 dagen oud) die op alfalfa lijken, maar een bitterdere smaak hebben. Broccoli kiemen zijn rijk aan glucosinolaten zoals glucorafanine, een stof die tijdens de spijsvertering wordt omgezet in sulforafaan. Broccoli kiemen bevatten wel 20 keer meer glucorafanine dan normale broccoli. Bij het snijden of kneuzen van broccoli kiemen komen er enzymen vrij die glucosinolaten omzetten in indole-3-carbinol (I3C). Deze stof kan vervolgens weer omgezet worden in diindolylmethaan (DIM).
Gebruik
Broccoli kiemen kunnen onderdeel zijn van een gezond voedingspatroon. Het extract wordt ook gebruikt in voedingssupplementen.
Sulforafaan kan volgens onderzoek helpen bij het ontgiften van het lichaam, bescherming van de lever en ondersteuning van het immuunsysteem. De stoffen I3C en DIM kunnen invloed uitoefenen op de oestrogeenbalans.
Werking
Antidiabetische effecten
Een kleine klinische studie bij mannen met type 2 diabetes laat zien dat het innemen van een specifiek poeder van broccoli kiemen (Broccophane, Bioriginal) in combinatie met een trainingsprogramma van zowel conditie- als krachttraining gedurende 12 weken de insulinegevoeligheid verbetert.
Antioxidatieve effecten
De antioxiderende werking van glucorafanine, een stof die in broccoli kiemen zit, en zijn afgeleide stoffen, verklaart waarschijnlijk een groot deel van de mogelijke klinische effecten van broccoli kiemen. Onderzoek bij mensen en dieren laat zien dat broccoli kiemen antioxidatief werkt. De antioxidantwerking van broccoli kiemen hangt mogelijk samen met een specifiek proces in cellen dat Nrf2 heet. In sommige studies is aangetoond dat dit proces geactiveerd wordt door sulforafaan, een afgeleide stof van glucorafanine.
Oestrogeenverlagende effecten
Via de stoffen I3C en DIM, kunnen broccoli kiemen de oestrogeenbalans reguleren. Ze kunnen mogelijk de oestrogeenafbraak stimuleren of de werking van oestrogeen verminderen. Lees meer hierover op de nutriëntenpagina’s van I3C en DIM.
Veiligheid
Broccoli kiemen zijn veilig om te eten wanneer ze geteeld zijn volgens de richtlijnen voor voedselveiligheid. Bij het niet volgen van deze richtlijnen, is er een verhoogd risico op besmetting met bacteriën. Zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven worden geadviseerd om broccoli kiemen altijd te verhitten om het risico op besmetting te verlagen.
Broccoli kiem extract is mogelijk veilig wanneer het gedurende een korte periode gebruikt wordt. Extracten van broccoli kiemen met 25-100 mcmol glucosinolaat of 25 mcmol isothiocynaat lijkt veilig te zijn bij gebruik driemaal daags gedurende een week. Broccoli kiem extract met 30 mg glucorafanine per dag lijkt veilig te zijn bij een periode van 2 maanden.
Interacties
Medicijnen
Broccoli kiemen kunnen mogelijk de effecten van medicijnen verminderen die gemetaboliseerd worden door CYP2A6 en CUP1A2.
Ziekte
Ongekookte broccoli kiemen kunnen besmet zijn met bacteriën wanneer ze niet volgens de richtlijnen van voedselveiligheid geteeld zijn. Patiënten met een verzwakt immuunsysteem kunnen gevoelig zijn voor voedselvergiftiging. Zij moeten het eten van rauwe broccoli kiemen vermijden.
Voor het schrijven van deze pagina is gebruik gemaakt van de professionele monografie van Natural Medicines (NatMed).