Orthomoleculair kennisinstituut
Menu

L-Taurine

In het kort
  • L-taurine is een aminosulfonzuur, maar wordt vaak gecategoriseerd als een niet-essentieel aminozuur.
  • Het komt voor in diverse voedingsmiddelen, vooral in vlees, vis en eieren.
  • L-taurine wordt gesynthetiseerd in de lever door oxidatie en decarboxylatie van cysteïne.
  • Het aminozuur vervult verschillende functies in het lichaam, waaronder het ondersteunen van de werking van het zenuwstelsel, het reguleren van de osmose en het handhaven van de hartgezondheid.
  • L-taurine zet men in bij leveraandoeningen, diabetes, allergieën, spierpijn en ontstekingen.
In het kort

Wat is L-Taurine?

Taurine, een aminosulfonzuur dat ook wel bekend staat als 2-aminoethaansulfonzuur, wordt vaak aangeduid als een niet-essentieel aminozuur. Het komt voor in diverse voedingsmiddelen, vooral in vlees, vis en eieren, en wordt tevens gesynthetiseerd in de lever door oxidatie en decarboxylatie van cysteïne. De dagelijkse inname van taurine varieert doorgaans tussen 50-500 mg in een typisch westers dieet. Deze stof is ook een veelgebruikt ingrediënt in energiedrankjes.

Taurine speelt een rol in verschillende metabolische processen in het lichaam. Het stabiliseert celmembranen in weefsels die elektrisch actief zijn, zoals de hersenen en het hart. Bovendien ondersteunt het de groei van neurale voorlopercellen en synapsvorming in de hersenen. Taurine komt in hoge concentraties voor in de zich ontwikkelende hersenen, evenals in de volwassen hippocampus, het cerebellum en de hypothalamus. Het heeft tevens functies in de galblaas, ogen en bloedvaten, en heeft mogelijk antioxidante en ontgiftende eigenschappen. In het netvlies werkt taurine als een vasorelaxant.

Wat is L-Taurine?

Gebruik

Orale taurine kan gunstige effecten hebben op patiënten met chronisch hartfalen. Het dagelijks innemen van taurine in doseringen van 2-6 gram gedurende 6-8 weken lijkt de linkerventrikelfunctie en symptomen van hartfalen te verbeteren bij patiënten met functionele klasse II tot IV volgens de New York Heart Association (NYHA). In vergelijking met placebo of co-enzym Q10, toont deze behandeling positieve resultaten. Bovendien kan het nemen van 500 mg taurine driemaal daags gedurende 2 weken de inspanningscapaciteit verbeteren bij patiënten met hartfalen. Sommige patiënten die ernstig hartfalen hebben, ervaren zelfs een snelle verbetering van NYHA-klasse IV naar II na 4-8 weken behandeling. Deze verbeteringen lijken aan te houden zolang de taurinebehandeling wordt voortgezet, mogelijk zelfs tot wel een jaar.

Bij patiënten met acute of chronische hepatitis kan orale taurine ook een positieve invloed hebben op de leverfunctie. Verschillende kleine klinische onderzoeken hebben aangetoond dat dagelijkse inname van 1,5-4 gram taurine gedurende maximaal 3 maanden de leverfunctie verbetert bij patiënten met acute en chronische hepatitis in vergelijking met placebo.

Gebruik

Werking

Anti-allergie-effecten

Taurine verbeterde de tekenen en symptomen van allergische rhinitis in een muismodel van deze aandoening. Dit werd vermoedelijk veroorzaakt door de antioxiderende en ontstekingsremmende effecten van taurine.

Antidiabetische effecten

Bij mensen is waargenomen dat de taurinespiegels in het plasma lager zijn bij individuen met diabetes type 2 in vergelijking met controlepersonen, en ze zijn het laagst bij mensen met diabetes type 2 die ook neuropathie hebben. Het wordt verondersteld dat taurine invloed heeft op de secretie van bètacellen en de insulinesignaleringsroutes verstoort. Bij dieren heeft taurine een positief effect op de glucosetolerantie, insulinegevoeligheid, insulineresistentie, hyperinsulinemie en hyperglycemie.

Anti-emetische effecten (onderdrukken misselijkheid en braken)

Taurine kan mogelijk een remmend effect hebben op misselijkheid en braken als gevolg van de neuroprotectieve eigenschappen en een remmende werking op neurotransmitters. Taurine kan de functie van spanningsafhankelijke calciumkanalen op presynaptische locaties remmen en/of chloridekanalen openen, waardoor de afgifte van prikkelende neurotransmitters zoals glutamaat wordt onderdrukt. Daarnaast kan taurine de K+-uitstroom verhogen om de depolarisatie van postsynaptische cellen te verminderen. Taurine kan ook fungeren als een remmende neurotransmitter, wat kan bijdragen aan het verminderen van misselijkheid en braken.

Bovendien vertoont taurine remmende activiteit in de bulbus olfactorius door de prikkelbaarheid te verminderen en de afgifte van GABA te beïnvloeden. GABA fungeert als een remmende neurotransmitter in smaakpapillen, en taurine fungeert als een agonist voor GABA-receptoren. Hierdoor kan taurine mogelijk een rol spelen bij het verminderen van de smaaksensatie en het verbeteren van hypergeusie. Taurine kan ook helpen bij het verminderen van bittere smaken.

Anti-epileptische effecten

Mogelijke mechanismen voor het anti-epileptische effect van taurine omvatten onder andere de modulatie van calciumhomeostase, het voorkomen van glutamaat-geïnduceerde neuronale excitotoxiciteit, het bereiken van een balans tussen remmende en prikkelende processen in de hersenen, en de activering van GABA-A-receptoren. De resultaten van vroegere studies met taurine bij mensen met epilepsie zijn echter gemengd, wat mogelijk te wijten is aan variaties in de hoeveelheid taurine die de hersenen bereikt.

Antihypertensieve effecten

Er is een omgekeerde correlatie tussen de taurinespiegels in het plasma en de systolische bloeddruk. Taurine remt de activiteit van het sympathische zenuwstelsel, bevordert vaatverwijding en onderdrukt het renine-angiotensine-aldosteronsysteem. In laboratoriumstudies is aangetoond dat taurine significant de expressie van cystathionine-bèta-synthase en cystathionine-gamma-lyase reguleert in menselijke mesenteriale slagaders. Dit leidt tot een verhoogde productie van waterstofsulfide, wat op zijn beurt resulteert in vasculaire ontspanning door remming van de calciuminstroom.

Ontstekingsremmende effecten

Taurine is aangetoond om ontstekingen te verbeteren, zowel in vitro als in vivo. In cellulaire studies remt taurine de productie van pro-inflammatoire interleukine (IL)-1 en IL-6. Een vergelijkbare vermindering van IL-6 is ook klinisch waargenomen, hoewel er tegenstrijdige onderzoeksresultaten bestaan. Bij mensen reguleert taurine ontstekingsmediatoren zoals TNF-alfa en C-reactief proteïne (CRP), wat bijdraagt aan de bescherming en regeneratie van beschadigd weefsel.

Antioxiderende effecten

In voorafgaand in vitro onderzoek heeft taurine zowel directe als indirecte antioxiderende activiteit aangetoond. Het kan reactieve zuurstofsoorten wegvangen en de stabiliteit van de membraanpermeabiliteit behouden. Verschillende klinische studies suggereren ook dat taurine antioxiderende effecten heeft. In een observationele studie werd een verband gevonden tussen plasma-taurinespiegels en verbeteringen in oxidatieve stress bij mensen die hypolipidemische middelen gebruikten. Dit kan mogelijk worden verklaard door een verminderde productie van superoxide-anionen op het niveau van de ademhalingsketen. Een ander onderzoek toonde aan dat taurine lipideperoxidatie verminderde na bypass-transplantatie van de kransslagader, wat aangeeft dat het een vrije radicalenvanger kan zijn. Bij patiënten met diabetes type 2 verhoogde het gebruik van taurine (1000 mg driemaal daags gedurende 8 weken) de activiteit van de antioxiderende enzymen superoxide dismutase en catalase in vergelijking met placebo.

Antitoxine-effecten

In preklinische studies is aangetoond dat taurine methamfetamine-geïnduceerde ontwikkelingsangiogenese-defecten kan voorkomen, mogelijk als gevolg van de antioxiderende effecten. De ontstekingsremmende, antioxiderende, cytoprotectieve, osmoregulerende en membraanstabiliserende effecten van taurine kunnen bijdragen aan de beschermende effecten tegen toxiciteit van geneesmiddelen en andere verbindingen.

Antimaagzweer effecten

Bij personen met twaalfvingerige darmzweren veroorzaakt door Helicobacter pylori, blijkt het toevoegen van taurine (Dibicor) als aanvullende behandeling bij te dragen aan de uitroeiing van H. pylori. Dit resulteert in een verkorte genezingstijd van de twaalfvingerige darmzweren. Bovendien verbetert taurine de expressie van KI-67 en BCL-2, en stimuleert het de apoptotische activiteit van de epitheelcellen. Deze effecten zijn beter dan wanneer alleen conventionele omeprazol en antibiotische behandeling worden gebruikt.

Atletische prestatieverhogende effecten

Uit dieronderzoek zijn er aanwijzingen dat de hoeveelheid taurine in spierweefsel invloed kan hebben op de trainingsprestaties. Dit effect kan mogelijk te maken hebben met de vermindering van oxidatieve stress, een toename van calciumafgifte van het sarcoplasmatisch reticulum naar de interstitiële ruimte van de spier, en de stabilisatie en hyperexcitatie van het celmembraan. Bovendien suggereert aanvullend onderzoek dat taurine de energieproductie via de glycolytische route tijdens intensieve training kan beïnvloeden, waardoor de ophoping van lactaat in het bloed tijdens de training wordt verminderd en de anaërobe capaciteit wordt verbeterd.

Biliaire effecten

Taurine lijkt de galzuursynthese te stimuleren.

Cardiovasculaire effecten

Taurine is onderzocht als een potentieel preventieve factor voor verschillende cardiovasculaire aandoeningen. Dit omvat coronaire hartziekte, cardiale remodellering en ischemische ziekte. Deze effecten worden deels toegeschreven aan de anti-inflammatoire, antioxiderende, galzuurconjugerende, bloeddrukregulerende en intracellulaire calciummodulerende activiteiten van taurine. Taurine kan ook de bloeddruk verlagen en de overmatige activiteit van het sympathische zenuwstelsel normaliseren, wat vaak voorkomt bij mensen met hypertensie en hartfalen. Bovendien heeft het een inotroop effect op hartmyocyten, wat resulteert in een verhoogd slagvolume. Het is echter vermeldenswaardig dat gelijktijdige toediening van taurine en cafeïne kan leiden tot verlaagde hartslag en verhoogde bloeddruk.

De concentratie van taurine neemt toe in het linker ventrikel van patiënten met congestief hartfalen. Voorlopige studies suggereren ook dat taurine natriuretische en diuretische activiteit kan hebben. Hoewel er bewijs is voor de mogelijke cardioprotectieve effecten van taurine, bestaat er enig tegenstrijdig bewijs. Een observationele studie bij patiënten die een hartstilstand hebben gehad, heeft aangetoond dat patiënten met hogere serumtaurinespiegels ongeveer vier keer meer kans hebben op overlijden in het ziekenhuis in vergelijking met patiënten met lagere taurinespiegels.

Effecten bij traumatisch hersenletsel (TBI)

Bij mensen met een traumatisch hersenletsel (TBI) worden de taurinespiegels in de hersenen verhoogd als reactie op stress, en het wordt vrijgegeven uit gezwollen cellen wanneer de normale volumes worden hersteld. De taurinespiegels in de cerebrospinale vloeistof (CSF) van TBI-patiënten nemen bijna dubbel toe en keren binnen 3 dagen terug naar de oorspronkelijke waarden.

GABA modulerende effecten

Taurine heeft een stimulerend effect op actiepotentialen in GABAerge neuronen, met name door te interageren met GABA-A-receptoren. Er wordt gesuggereerd dat de effecten van taurine op GABA-receptoren mogelijk bijdragen aan aanvallen die kunnen optreden na consumptie van energiedrankjes die taurine bevatten. Taurine kan de expressie van bèta 2/3-subeenheden van GABA-receptoren verminderen, wat de drempel voor aanvallen kan verlagen.

Hormonale effecten

In voorlopig onderzoek bij mensen werd waargenomen dat een supplement met taurine en andere ingrediënten, ingenomen vóór de training, resulteerde in een verhoogde serumconcentratie van groeihormoon na de training.

Overgevoeligheid

Taurine kan metaboliseren tot sulfieten, acetaldehyde en aminoacetaldehyde, wat mogelijk overgevoeligheidsreacties kan veroorzaken.

Effecten op het vetmetabolisme

Bij gezonde individuen lijkt taurine het totale cholesterolgehalte en het gehalte aan low-density lipoproteïne (LDL) te verlagen, maar het kan het gehalte aan very low density lipoproteïne (VLDL) cholesterol verhogen. Verschillende studies hebben zowel stijgingen als dalingen van de serumtriglyceriden aangetoond. Deze effecten kunnen worden toegeschreven aan de invloed van taurine op lipoproteïnelipase. Bij mensen met leverbeschadiging kan taurine het totale cholesterolgehalte en de triglyceriden verlagen.

Spiereffecten

Taurine staat bekend om het verminderen van oxidatieve stress. Het is mogelijk dat het de toename van carbonylproteïnen en lipideperoxidatie voorkomt, wat kan bijdragen aan spierpijn.

Thermoregulerende effecten

Bij tests waarbij fietsen in een hete omgeving (35°C, 40% relatieve vochtigheid) tot uitputting wordt voortgezet, heeft taurine een vertragend effect op de stijging van de kerntemperatuur en verhoogt het de zweetsnelheid aan het einde van de test met ongeveer 13%. Deze effecten kunnen worden toegeschreven aan de vaatverwijdende eigenschappen van taurine, die bijdragen aan warmteafvoer. Bovendien lijkt taurine ook centrale effecten te hebben. Het werkt als een agonist op GABA-A-receptoren in de hypothalamus en beïnvloedt de thermoregulatie.

Werking

Veiligheid

Taurine is veilig bij gebruik in hoeveelheden die in voedingsmiddelen worden aangetroffen. Typische dagelijkse innames voor volwassenen variëren van 50-500 mg.

Taurine is mogelijk veilig bij oraal gebruik en op de juiste wijze in medicinale hoeveelheden. Taurine is veilig gebruikt in onderzoeken met dagelijkse doseringen van 2-4 gram, verdeeld over twee of drie doseringen, gedurende maximaal 3 maanden. Hogere doseringen van 6 gram per dag zijn veilig gebruikt in onderzoeken van maximaal 4 weken. Een risicobeoordeling heeft een waargenomen veilig niveau van maximaal 3 gram per dag voor gezonde volwassenen geïdentificeerd.

Kinderen

Taurine is veilig bij gebruik in hoeveelheden die in voedingsmiddelen voorkomen. Het is mogelijk veilig bij oraal gebruik en op de juiste wijze in medicinale hoeveelheden. Taurine is veilig gebruikt bij kinderen van 6-16 jaar met dagelijkse doseringen van 2,4-4,8 gram, verdeeld over drie doseringen, gedurende maximaal 12 weken.

Zwangerschap en borstvoeding

Taurine is veilig indien gebruikt in hoeveelheden die in voedingsmiddelen worden aangetroffen. Er is onvoldoende betrouwbare informatie beschikbaar over de veiligheid van taurine bij gebruik in medicinale hoeveelheden tijdens zwangerschap en borstvoeding. Het wordt aanbevolen om het gebruik te vermijden.

Veiligheid

Interacties

Theoretisch zou taurine het risico op hypotensie kunnen verhogen wanneer het wordt ingenomen met antihypertensiva. Er zijn klinische aanwijzingen dat taurine zowel de systolische als de diastolische bloeddruk kan verlagen.

Theoretisch zou taurine de uitscheiding kunnen verminderen en de plasmaspiegels van lithium kunnen verhogen. Aangenomen wordt dat taurine diuretische eigenschappen heeft, wat de uitscheiding van lithium zou kunnen verminderen

Taurine kan hypotensieve effecten hebben. Het gebruik van taurine met andere producten met hypotensieve effecten kan het risico op hypotensie verhogen. Taurine heeft hypotensieve effecten aangetoond in klinisch onderzoek.

Interacties

Dosering

Volwassen – oraal

Taurine wordt het vaakst gebruikt in doseringen van 1,5-6 gram per dag, in verdeelde doseringen ingenomen. De duur van de therapie hangt af van de aandoening die wordt behandeld. Doseringen tot 6 gram per dag zijn tot een jaar lang gebruikt.

Gelijktijdig gebruik van taurinesupplementen of taurinebevattende energiedranken met alcohol moet indien mogelijk worden vermeden. Sommige onderzoeken suggereren dat het consumeren van taurine de alcoholconsumptie kan verhogen, waardoor het risico op alcoholvergiftiging mogelijk toeneemt. Energiedrankjes bevatten doorgaans 750-1000 mg taurine per portie.

Kinderen – oraal

Onderzoek is beperkt; typische dosering is niet beschikbaar.

Dosering
Referenties

Referenties opvraagbaar.

Sluiten