Orthomoleculair kennisinstituut
Menu

Bètaglucanen

In het kort
  • Bètaglucanen zijn oplosbare vezels die zijn afgeleid van de celwanden van algen, bacteriën, schimmels en van planten zoals haver en gerst.
  • Voor de beste werking is het van belang dat bètaglucanen zoveel mogelijk 1,3-1,6 verbindingen bevatten.
  • De bètaglucanen die tot nu toe het meest uitgebreid zijn bestudeerd, zijn van gist afgeleide bètaglucanen en van haver afgeleide bètaglucanen
  • Het consumeren van producten die ten minste 3,6 gram oplosbare vezels bevatten, inclusief bètaglucanen, per dag kan het risico op hart- en vaatziekten verminderen wanneer ze worden geconsumeerd als onderdeel van een dieet met weinig verzadigd vet en cholesterol.
  • Bètaglucanen worden ingezet bij diabetes, gewichtsverlies, infecties, wondgenezing en darmklachten.
In het kort

Wat zijn bètaglucanen?

Bètaglucanen zijn oplosbare vezels die zijn afgeleid van de celwanden van algen, bacteriën en schimmels, en van planten zoals haver en gerst.1,2,3 Het zijn polysachariden die bestaan ​​uit (1-3)- en (1-4)-bèta-D-gekoppelde polymeren van glucose die ofwel onvertakt ofwel met 1-6-bèta-vertakkingen zijn.4,5,6 De bètaglucanen die tot nu toe het meest uitgebreid zijn bestudeerd, zijn van gist afgeleide bètaglucanen en van haver afgeleide bètaglucanen.7,8,9

De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) staat toe dat voedselproducten die ten minste 750 mg bètaglucanen per portie bevatten, worden geëtiketteerd met een gezondheidsclaim waarin staat dat het risico op coronaire hartziekte (CHZ) kan verminderen wanneer het wordt geconsumeerd als onderdeel van een dieet met weinig verzadigd vet en cholesterol.10

Wat zijn bètaglucanen?

Gebruik

Het consumeren van producten die ten minste 3,6 gram oplosbare vezels bevatten, inclusief bètaglucanen, per dag kan het risico op hart- en vaatziekten verminderen wanneer ze worden geconsumeerd als onderdeel van een dieet met weinig verzadigd vet en cholesterol.

Klinisch onderzoek toont aan dat een dieet dat rijk is aan bètaglucanen, zoals haver en gerst, het risico op hartaandoeningen vermindert.11,12,13,14,15,16,17,18 In 1993 keurde de FDA een gezondheidsclaim goed waarin stond dat het consumeren van producten die ten minste 3 gram bètaglucanen per dag bevatten, als onderdeel van een dieet met weinig verzadigd vet en cholesterol, het risico op hart- en vaatziekten kan verminderen. Klinische studies tonen echter aan dat er dagelijks minstens 3,6 gram oplosbare vezels nodig is om het risico op hart- en vaatziekten te verminderen.19,20,21,22,23,24

Hoewel sommige onderzoeken het daar niet mee eens zijn, tonen de meeste klinische onderzoeken aan dat het innemen van gerst of haver afgeleide bètaglucanen 3 – 10 gram per dag gedurende maximaal 12 weken of van gist afgeleide bètaglucanen 7,5 gram tweemaal daags gedurende 7 – 8 weken, LDL kan verminderen. totaal cholesterolgehalte bij gebruik gedurende maximaal 12 weken.25,26,27,28,29,30,31,32 Meta-analyses van beschikbaar klinisch onderzoek naar van haver afgeleide bètaglucanen tonen aan dat inname van ten minste 3 gram per dag het LDL-cholesterol verlaagt met ongeveer 4 – 10 mg/dL en het totale cholesterol met 4 – 12 mg/dL, maar geen invloed heeft op hoge dichtheid lipoproteïne (HDL) cholesterol- of triglycerideniveaus in vergelijking met controlediëten.33,34 Het consumeren van haver afgeleide bètaglucanen verlaagt ook de apolipoproteine B (apoB)-spiegels met 0,54 mg/dL in vergelijking met controlediëten.34 De effecten van haver afgeleide bètaglucanen op het cholesterolgehalte lijken groter te zijn bij patiënten met diabetes en patiënten met een hoger LDL-cholesterolgehalte.33,34 Een meta-analyse van beschikbaar klinisch onderzoek naar van gerst afgeleide bètaglucanen toont aan dat het dagelijks consumeren van gemiddeld 6,5 – 7 gram bètaglucanen als onderdeel van het dieet het LDL-cholesterolgehalte verlaagt met 4,5 mg/dL, het totale cholesterolgehalte met 5,6 mg/dL. mg/dL en apoB-waarden met 0,54 mg/dL in vergelijking met controlediëten.35

De vorm van de gebruikte bètaglucanen kan het effect van bètaglucanen op het cholesterolgehalte veranderen. Sommige onderzoeken tonen aan dat gerst die sterk is verrijkt (75% per gewicht) met bètaglucanen geen significante invloed heeft op het cholesterolgehalte. Dit gebrek aan effect lijkt het gevolg te zijn van het verwerken van de gerst tot een sterk verrijkt bètaglucanenproduct.36 Ander klinisch onderzoek toont ook aan dat de verwerking van bètaglucanenproducten of de voedselmatrix die wordt gebruikt om deze producten te maken, het molecuulgewicht en/of de oplosbaarheid van bètaglucanen kan verminderen en daardoor het vermogen om het cholesterolgehalte te verlagen kan verminderen.37,38,39

Gebruik

Werking

Antimicrobiële effecten

Laboratoriumonderzoek suggereert dat bètaglucanen antibacteriële, antivirale, schimmelwerende en anti parasitaire activiteit hebben.46,47,48

Cholesterolverlagende effecten

Van bètaglucanen wordt aangenomen dat ze het cholesterol verlagen door een laag naast het darmslijmvlies te vormen die de opname van cholesterol vertraagt ​​of verhindert.7,36 Bètaglucanen kunnen ook galzuren binden in het darmlumen.53,54,55,56  Enig voorlopig bewijs suggereert ook dat bètaglucanen de cholesterolsynthese in de lever kunnen verminderen en de productie van galzuren door de lever kunnen bevorderen.55 De mate van cholesterolverlaging lijkt te worden beïnvloed door het molecuulgewicht, de oplosbaarheid in water en de verwerkingsgraad van de bètaglucanen die in het product aanwezig zijn. Voedselverwerking van bètaglucanen kan de cholesterolverlagende effecten van bètaglucanen elimineren.57

Gastro-intestinale effecten

Het aanvullen van bepaalde voedingsmiddelen zoals muesli met bètaglucanen kan de maaglediging versnellen, terwijl het aanvullen van andere voedingsmiddelen zoals brood met bètaglucanen de maaglediging kan vertragen.58,59 Er wordt beweerd dat de viscositeit van voedsel een factor is die het effect van bètaglucanen op de snelheid van maaglediging beïnvloedt, zoals aangetoond door een grotere toename van de snelheid van lediging bij voedingsmiddelen met een lage versus hoge viscositeit aangevuld met bètaglucanen.60

Bètaglucanen uit haver zijn ook interessant voor gastritis. Klinisch onderzoek bij patiënten met gastritis toont aan dat het nemen van bètaglucanen gedurende 30 dagen de mucosale infiltratie van lymfocyten en neutrofielen vermindert. Het werkingsmechanisme is onduidelijk. De inname van bètaglucanen werd echter ook in verband gebracht met verlaagde bloedspiegels van C-reactief proteïne (CRP), verbeterde antioxidantstatus en verhoogde fecale korteketenvetzuren.61

Glucose-regulerende effecten

Klinisch bewijs suggereert dat bètaglucanen de opname van glucose na een maaltijd vertragen.62,63,64 Voor elke 1 gram bètaglucanen uit haver met middelhoog tot hoog moleculair gewicht per 30 gram koolhydraten, was er een verlaging van 8% tot 9% in glucosespiegels.64 Bètaglucanen uit haver lijken ook het insulinegehalte na de maaltijd te verlagen, met een verlaging van 10% tot 11% per 1 gram bètaglucanen uit haver voor elke 30 gram koolhydraten.64 Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat bètaglucanen mogelijk een langdurigere insulinesecretie bevorderen.62,63 Deze effecten van bètaglucanen lijken te worden beïnvloed door de viscositeit, het molecuulgewicht en de oplosbaarheid ervan.60,62,63,64,65 Bètaglucanen afkomstig van oesterzwammen lijken de postprandiale insuline- of glucosespiegels niet te verlagen.66 Ook hebben bètaglucanen geen invloed op de serumspiegels van maag remmend polypeptide (GIP); effecten op glucagonachtig peptide (GLP)-1 zijn echter gemengd.58,66

Immunologische effecten

Bètaglucanen zijn interessant vanwege hun immunologische effecten. Klinisch bewijs suggereert dat van gist afgeleide bètaglucanen de mucosale immuniteit bij atleten verhogen op basis van verhoogde niveaus van speeksel-IgA twee uur na inspanning.67,68 Ander klinisch bewijs toont aan dat van oesterzwammen afgeleide bètaglucanen de IgE-spiegels stabiliseren bij kinderen van 6-10 jaar met atopie en terugkerende luchtweginfecties.68 Het meeste bewijs uit verschillende andere klinische onderzoeken suggereert dat bètaglucanen de productie van interferon (IFN)-gamma, tumornecrosefactor (TNF)-alfa, interleukine (IL)-1, IL-1beta, IL-1ra, IL niet verhogen -6, IL-8, IL-10, IL-12, aantal witte bloedcellen of NK-celactiviteit.54,69,70,71,72,73 Echter, in één klinisch onderzoek, waarbij dagelijks een van gist afgeleid bètaglucanensupplement werd ingenomen gedurende 6 weken, werden de IL-6-spiegels en verhoogde IL-10-spiegels bij volwassenen met overgewicht bescheiden verlaagd.74 In een ander klinisch onderzoek verhoogde het gebruik van haver afgeleide bètaglucanen de IL-12-spiegels lichtjes, maar had geen invloed op C-reactief proteïne.75 Het werkingsmechanisme gerelateerd aan orale inname van bètaglucanen is niet duidelijk. Het meeste onderzoek is in vitro of in diermodellen. In dit verband is aangetoond dat bètaglucanen humorale en celgemedieerde immuunrespons herstellen of versterken, waardoor herstel van immunosuppressie wordt bevorderd. Bètaglucanen binden zich specifiek aan monocyt- en macrofaagcellijnen, verhogen de proliferatie en activering van macrofagen en verhogen de productie van IL-1 door macrofagen, wat de afgifte van IL-2 door T-cellen bevordert.42,43,44,50,76,78,79 Klinisch onderzoek bij oudere volwassenen toont echter aan dat het nemen van bètaglucanen op basis van gist, shiitake-paddenstoelen of haver gedurende 5 weken, beginnend twee weken vóór griepimmunisatie, de immuunrespons op het vaccin niet verhoogt.80

Topische bètaglucanen zijn ook onderzocht. Bij patiënten met brandwonden is aangetoond dat toepassing van gist afgeleide bètaglucanen de niveaus van IL-4 verhoogt, maar niet IL-17 of IFN-gamma.81

Gewichtsverlies effecten

Sommige onderzoeken suggereren dat bètaglucanen gunstige effecten kunnen hebben op hormonen en andere gastro-intestinale peptiden die betrokken zijn bij de regulering van de eetlust, wat mogelijk kan leiden tot langdurige effecten op het gewichtsverlies. Sommige voorlopige klinische bewijzen suggereren bijvoorbeeld dat bètaglucanen de niveaus van het anorexigene hormoonpeptide YY (PYY) kunnen verhogen en de niveaus van het hongerhormoon ghreline kunnen verlagen.60,82 In één onderzoek onder jonge vrouwen met een body mass index (BMI) tussen 18,5 en 24,9 kg/m 2 verhoogde de inname van een enkele dosis van haver afgeleide bètaglucanen de verzadiging en verminderde eetlust; bescheiden gewichtsverlies trad op na 5 weken gebruik.83 Ander onderzoek toont aan dat honger wordt verminderd bij personen met overgewicht of obesitas wanneer bètaglucanen alleen of met groene koffie-extract worden ingenomen. De voedselinname mag echter niet worden verminderd.66,84 Er zijn tegenstrijdige bevindingen. In één onderzoek zorgde het nuttigen van een maaltijd met van haver afgeleide bètaglucanen niet voor meer verzadiging of verminderde calorie-inname bij een volgende maaltijd.85 Ander voorlopig klinisch bewijs suggereert dat bètaglucanen de meeste metingen van ghreline, leptine, PYY of andere gastro-intestinale peptiden die de eetlust beïnvloeden niet significant beïnvloeden.60,84,86

Wondgenezende effecten

Er zijn aanwijzingen dat bètaglucanen ontstekingen kunnen verminderen en het herstel van chirurgische wonden kunnen versnellen door macrofagen te stimuleren en de infiltratie van macrofagen te vergroten, wat leidt tot verhoogde weefselgranulatie en verbeterde re-epithelisatie van weefsel.87 In laboratoriumonderzoek werd gedacht dat versnelde wondsluiting verband hield met de toegenomen migratie van dermale fibroblasten, zoals in vitro is aangetoond.88

Werking

Veiligheid

Bètaglucanen zijn waarschijnlijk veilig bij oraal gebruik in hoeveelheden die gewoonlijk in voedingsmiddelen worden aangetroffen. Bètaglucanen afgeleid van haverzemelen, bakkersgist of biergist (Saccharomyces cerevisiae) hebben in de VS de status Algemeen erkend als veilig (GRAS).

Het is bij oraal en gepast gebruik, kortdurend in medicinale hoeveelheden mogelijk veilig. Er zijn aanwijzingen dat van gist afgeleide bètaglucanen 15 gram per dag veilig kunnen worden gebruikt gedurende maximaal 8 weken.89 Van haver afgeleide bètaglucanen 3-10 gram per dag kunnen ook veilig worden gebruikt tot 12 weken bij plaatselijk en gepast gebruik.24,28,29,30,31,32,89 Een specifieke combinatie van bètaglucanen serum en emulsie (Awake; Hangzhou Songyang Biotechnical) is in klinisch onderzoek tot 12 weken schijnbaar veilig gebruikt.90 Een specifieke bètaglucanencrème (Imunoglukan P4H, PLEURAN sro) is met schijnbare veiligheid 2 – 3 keer per dag gebruikt gedurende maximaal 6 maanden.68

Zwangerschap en borstvoeding: Tijdens zwangerschap en borstvoeding is er onvoldoende betrouwbare informatie beschikbaar.

Veiligheid

Interacties

Medicijnen

Theoretisch zou het gebruik van bètaglucanen met antihypertensiva het risico op hypotensie kunnen verhogen. Klinisch onderzoek toont aan dat het nemen van bètaglucanen de systolische en diastolische bloeddruk kan verlagen bij sommige personen met hypertensie.91,92,93

Theoretisch zouden bètaglucanen kunnen interfereren met immunosuppressieve therapie. Sommige klinische onderzoeken tonen aan dat bètaglucanen immuunstimulerende effecten hebben.94,95,96,97,98,99

Kruiden en supplementen

Theoretisch kunnen bètaglucanen hypotensieve effecten hebben. Klinisch onderzoek toont aan dat bètaglucanen bij sommige personen hypotensieve effecten kunnen hebben.91,92,93 Theoretisch zou het combineren van bètaglucanen met andere kruiden of supplementen met hypotensieve effecten het risico op hypotensie kunnen verhogen

Theoretisch zouden bètaglucanen de opname van flavanonen in zoete sinaasappel kunnen verminderen. Klinisch onderzoek toont aan dat het innemen van een enkele dosis bètaglucanen van 6 gram met sinaasappelsap de urinaire excretie van oranje flavanonen en hun metabolieten vermindert.99

Interacties

Dosering

Volwassen – Oraal

Van gerst en haver afgeleide bètaglucanen zijn het vaakst gebruikt in doses van 2 – 6 gram per dag gedurende 3 – 12 weken. Van gist afgeleide bètaglucanen zijn het vaakst gebruikt in doses van 250 -500 mg per dag gedurende 4 – 12 weken.

Kinderen – Oraal

Van haver en gist afgeleide bètaglucanen zijn gebruikt, hoewel de gebruikelijke dosering niet beschikbaar is.

Dosering
Referenties
  1. Cleary, J. A., Kelly, G. E., & Husband, A. J. (1999). The effect of molecular weight and β‐1, 6‐linkages on priming of macrophage function in mice by (1, 3)‐β‐d‐glucan. Immunology and Cell Biology, 77(5), 395-403.
  2. Lattimer, J. M., & Haub, M. D. (2010). Effects of dietary fiber and its components on metabolic health. Nutrients, 2(12), 1266-1289.
  3. Yuri, C. H., Estrada, A., Van Kessel, A., Gajadhar, A., Redmond, M., & Laarveld, B. (1998). Immunomodulatory Effects of Oat β‐Glucan Administered Intragastrically or Parenterally on Mice Infected with Eimeria vermiformis. Microbiology and immunology, 42(6), 457-465.
  4. c Ooi, V. E., & Liu, F. (2000). Immunomodulation and anti-cancer activity of polysaccharide-protein complexes. Current medicinal chemistry, 7(7), 715-729.
  5. Mueller, A., Raptis, J., Rice, P. J., Kalbfleisch, J. H., Stout, R. D., Ensley, H. E., … & Williams, D. L. (2000). The influence of glucan polymer structure and solution conformation on binding to (1→ 3)-β-D-glucan receptors in a human monocyte-like cell line. Glycobiology, 10(4), 339-346.
  6. Cardenas, F. I., Mauguen, A., Cheung, I. Y., Kramer, K., Kushner, B. H., Ragupathi, G., … & Modak, S. (2021). Phase I Trial of Oral Yeast-Derived β-Glucan to Enhance Anti-GD2 Immunotherapy of Resistant High-Risk Neuroblastoma. Cancers, 13(24), 6265.
  7. Bell, S., Goldman, V. M., Bistrian, B. R., Arnold, A. H., Ostroff, G., & Forse, R. A. (1999). Effect of β-glucan from oats and yeast on serum lipids. Critical reviews in food science and nutrition, 39(2), 189-202.
  8. Butt, M. S., Tahir-Nadeem, M., Khan, M. K. I., Shabir, R., & Butt, M. S. (2008). Oat: unique among the cereals. European journal of nutrition, 47(2), 68-79.
  9. Singh, R., De, S., & Belkheir, A. (2013). Avena sativa (Oat), a potential neutraceutical and therapeutic agent: an overview. Critical reviews in food science and nutrition, 53(2), 126-144.
  10. US Food and Drug Administration. (1997). FDA allows whole oat foods to make health claim on reducing the risk of heart disease. FDA Talk Paper.
  11. Ludwig, D. S., Pereira, M. A., Kroenke, C. H., Hilner, J. E., Van Horn, L., Slattery, M. L., & Jacobs Jr, D. R. (1999). Dietary fiber, weight gain, and cardiovascular disease risk factors in young adults. Jama, 282(16), 1539-1546.
  12. Pietinen, P., Rimm, E. B., Korhonen, P., Hartman, A. M., Willett, W. C., Albanes, D., & Virtamo, J. (1996). Intake of dietary fiber and risk of coronary heart disease in a cohort of Finnish men: the Alpha-Tocopherol, Beta-Carotene Cancer Prevention Study. Circulation, 94(11), 2720-2727.
  13. Van Horn, L. (1997). Fiber, lipids, and coronary heart disease: a statement for healthcare professionals from the Nutrition Committee, American Heart Association. Circulation, 95(12), 2701-2704.
  14. Rimm, E. B., Ascherio, A., Giovannucci, E., Spiegelman, D., Stampfer, M. J., & Willett, W. C. (1996). Vegetable, fruit, and cereal fiber intake and risk of coronary heart disease among men. Jama, 275(6), 447-451.
  15. He, J., Klag, M. J., Whelton, P. K., Mo, J. P., Chen, J. Y., Qian, M. C., … & He, G. Q. (1995). Oats and buckwheat intakes and cardiovascular disease risk factors in an ethnic minority of China. The American journal of clinical nutrition, 61(2), 366-372.
  16. Khaw, K. T., & Barrett-Connor, E. (1987). Dietary fiber and reduced iscremic heart disease mortality rates it men and women: A 12-year prospective study. American Journal of Epidemiology, 126(6), 1093-1102.
  17. Morris, J. N., Marr, J. W., & Clayton, D. G. (1977). Diet and heart: a postscript. Br Med J, 2(6098), 1307-1314.
  18. KROMHOUT, D., & DE COULANDER, C. L. (1984). Diet, prevalence and 10-year mortality from coronary heart disease in 871 middle-aged men: the Zutphen Study. American Journal of Epidemiology, 119(5), 733-741.
  19. Davidson, M. H., Dugan, L. D., Burns, J. H., Bova, J., Story, K., & Drennan, K. B. (1991). The hypocholesterolemic effects of β-glucan in oatmeal and oat bran: a dose-controlled study. Jama, 265(14), 1833-1839.
  20. Ripsin, C. M., Keenan, J. M., Jacobs, D. R., Elmer, P. J., Welch, R. R., Van Horn, L., … & Beling, S. (1992). Oat products and lipid lowering: a meta-analysis. Jama, 267(24), 3317-3325.
  21. Brown, L., Rosner, B., Willett, W. W., & Sacks, F. M. (1999). Cholesterol-lowering effects of dietary fiber: a meta-analysis. The American journal of clinical nutrition, 69(1), 30-42.
  22. Van Horn, L. V., Liu, K., Parker, D., Liao, Y., Pan, W. H., Giumetti, D., … & Stamler, J. (1986). Serum lipid response to oat product intake with a fat-modified diet. Journal of the American Dietetic Association, 86(6), 759-764.
  23. Anderson, J. W., Gilinsky, N. H., Deakins, D. A., Smith, S. F., O’Neal, D. S., Dillon, D. W., & Oeltgen, P. R. (1991). Lipid responses of hypercholesterolemia men to oat-bran and wheat-bran intake. The American journal of clinical nutrition, 54(4), 678-683.
  24. Braaten, J. T., Wood, P. J., Scott, F. W., Wolynetz, M. S., Lowe, M. K., Bradley-White, P., & Collins, M. W. (1994). Oat beta-glucan reduces blood cholesterol concentration in hypercholesterolemic subjects. European journal of clinical nutrition, 48(7), 465-474.
  25. Lovegrove, J. A., Clohessy, A., Milon, H., & Williams, C. M. (2000). Modest doses of β-glucan do not reduce concentrations of potentially atherogenic lipoproteins. The American journal of clinical nutrition, 72(1), 49-55.
  26. Braaten, J. T., Wood, P. J., Scott, F. W., Wolynetz, M. S., Lowe, M. K., Bradley-White, P., & Collins, M. W. (1994). Oat beta-glucan reduces blood cholesterol concentration in hypercholesterolemic subjects. European journal of clinical nutrition, 48(7), 465-474.
  27. Nicolosi, R., Bell, S. J., Bistrian, B. R., Greenberg, I., Forse, R. A., & Blackburn, G. L. (1999). Plasma lipid changes after supplementation with β-glucan fiber from yeast. The American journal of clinical nutrition, 70(2), 208-212.
  28. AbuMweis, S. S., Jew, S., & Ames, N. P. (2010). β-glucan from barley and its lipid-lowering capacity: a meta-analysis of randomized, controlled trials. European journal of clinical nutrition, 64(12), 1472-1480.
  29. Uusitupa, M. I., Ruuskanen, E., Mäkinen, E., Laitinen, J., Toskala, E., Kervinen, K., & Kesäniemi, Y. A. (1992). A controlled study on the effect of beta-glucan-rich oat bran on serum lipids in hypercholesterolemic subjects: relation to apolipoprotein E phenotype. Journal of the American College of Nutrition, 11(6), 651-659.
  30. Queenan, K. M., Stewart, M. L., Smith, K. N., Thomas, W., Fulcher, R. G., & Slavin, J. L. (2007). Concentrated oat β-glucan, a fermentable fiber, lowers serum cholesterol in hypercholesterolemic adults in a randomized controlled trial. Nutrition Journal, 6(1), 1-8.
  31. Reyna-Villasmil, N., Bermúdez-Pirela, V., Mengual-Moreno, E., Arias, N., Cano-Ponce, C., Leal-Gonzalez, E., … & Arraiz, N. (2007). Oat-derived β-glucan significantly improves HDLC and diminishes LDLC and non-HDL cholesterol in overweight individuals with mild hypercholesterolemia. American journal of therapeutics, 14(2), 203-212.
  32. Liatis, S., Tsapogas, P., Chala, E., Dimosthenopoulos, C., Kyriakopoulos, K., Kapantais, E., & Katsilambros, N. (2009). The consumption of bread enriched with betaglucan reduces LDL-cholesterol and improves insulin resistance in patients with type 2 diabetes. Diabetes & metabolism, 35(2), 115-120.
  33. Whitehead, A., Beck, E. J., Tosh, S., & Wolever, T. M. (2014). Cholesterol-lowering effects of oat β-glucan: a meta-analysis of randomized controlled trials. The American journal of clinical nutrition, 100(6), 1413-1421.
  34. Ho, H. V., Sievenpiper, J. L., Zurbau, A., Mejia, S. B., Jovanovski, E., Au-Yeung, F., … & Vuksan, V. (2016). The effect of oat β-glucan on LDL-cholesterol, non-HDL-cholesterol and apoB for CVD risk reduction: a systematic review and meta-analysis of randomised-controlled trials. British Journal of Nutrition, 116(8), 1369-1382.
  35. Ho HV, Sievenpiper JL, Zurbau A, Blanco Mejia S, Jovanovski E, Au-Yeung F, Jenkins AL, Vuksan V. A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials of the effect of barley β-glucan on LDL-C, non-HDL-C and apoB for cardiovascular disease risk reductioni-iv. Eur J Clin Nutr. 2016 Nov;70(11):1239-1245. doi: 10.1038/ejcn.2016.89. Epub 2016 Jun 8. Erratum in: Eur J Clin Nutr. 2016 Nov;70(11):1340. PMID: 27273067.
  36. Keogh, G. F., Cooper, G. J., Mulvey, T. B., McArdle, B. H., Coles, G. D., Monro, J. A., & Poppitt, S. D. (2003). Randomized controlled crossover study of the effect of a highly β-glucan–enriched barley on cardiovascular disease risk factors in mildly hypercholesterolemic men. The American journal of clinical nutrition, 78(4), 711-718.
  37. Kerckhoffs, D. A., Hornstra, G., & Mensink, R. P. (2003). Cholesterol-lowering effect of β-glucan from oat bran in mildly hypercholesterolemic subjects may decrease when β-glucan is incorporated into bread and cookies. The American journal of clinical nutrition, 78(2), 221-227.
  38. Wolever, T. M., Tosh, S. M., Gibbs, A. L., Brand-Miller, J., Duncan, A. M., Hart, V., … & Wood, P. J. (2010). Physicochemical properties of oat β-glucan influence its ability to reduce serum LDL cholesterol in humans: a randomized clinical trial. The American journal of clinical nutrition, 92(4), 723-732.
  39. Charlton, K. E., Tapsell, L. C., Batterham, M. J., O’Shea, J., Thorne, R., Beck, E., & Tosh, S. M. (2012). Effect of 6 weeks’ consumption of β-glucan-rich oat products on cholesterol levels in mildly hypercholesterolaemic overweight adults. British Journal of Nutrition, 107(7), 1037-1047.
  40. Ross, G. D., Větvička, V., Yan, J., Xia, Y., & Větvičková, J. (1999). Therapeutic intervention with complement and β-glucan in cancer. Immunopharmacology, 42(1-3), 61-74.
  41. Müller, A., Rice, P. J., Ensley, H. E., Coogan, P. S., Kalbfleish, J. H., Kelley, J. L., … & Williams, D. L. (1996). Receptor binding and internalization of a water-soluble (1–> 3)-beta-D-glucan biologic response modifier in two monocyte/macrophage cell lines. The Journal of Immunology, 156(9), 3418-3425.
  42. Yan, J., Větvička, V., Xia, Y., Coxon, A., Carroll, M. C., Mayadas, T. N., & Ross, G. D. (1999). β-Glucan, a “specific” biologic response modifier that uses antibodies to target tumors for cytotoxic recognition by leukocyte complement receptor type 3 (CD11b/CD18). The Journal of Immunology, 163(6), 3045-3052.
  43. Penna, C., Dean, P. A., & Nelson, H. (1996). Pulmonary metastases neutralization and tumor rejection by in vivo administration of β glucan and bispecific antibody. International journal of cancer, 65(3), 377-382.
  44. Williams, D. L., Sherwood, E. R., Browder, I. W., McNamee, R. B., Jones, E. L., & Di Luzio, N. R. (1988). Pre-clinical safety evaluation of soluble glucan. International journal of immunopharmacology, 10(4), 405-414.
  45. Vetvicka, V., Thornton, B. P., & Ross, G. D. (1996). Soluble beta-glucan polysaccharide binding to the lectin site of neutrophil or natural killer cell complement receptor type 3 (CD11b/CD18) generates a primed state of the receptor capable of mediating cytotoxicity of iC3b-opsonized target cells. The Journal of clinical investigation, 98(1), 50-61.
  46. Hong, F., Yan, J., Baran, J. T., Allendorf, D. J., Hansen, R. D., Ostroff, G. R., … & Ross, G. D. (2004). Mechanism by which orally administered β-1, 3-glucans enhance the tumoricidal activity of antitumor monoclonal antibodies in murine tumor models. The Journal of Immunology, 173(2), 797-806.
  47. Driscoll, M., Hansen, R., Ding, C., Cramer, D. E., & Yan, J. (2009). Therapeutic potential of various β-glucan sources in conjunction with anti-tumor monoclonal antibody in cancer therapy. Cancer biology & therapy, 8(3), 218-225.
  48. Liu, J., Gunn, L., Hansen, R., & Yan, J. (2009). Combined yeast-derived β-glucan with anti-tumor monoclonal antibody for cancer immunotherapy. Experimental and molecular pathology, 86(3), 208-214.
  49. Liu, J., Gunn, L., Hansen, R., & Yan, J. (2009). Yeast-derived β-glucan in combination with anti-tumor monoclonal antibody therapy in cancer. Recent Patents on anti-cancer drug discovery, 4(2), 101-109.
  50. Vetvicka, V., Vannucci, L., Sima, P., & Richter, J. (2019). Beta glucan: supplement or drug? From laboratory to clinical trials. Molecules, 24(7), 1251.
  51. Yun CH, Estrada A, Van Kessel A, Park BC, Laarveld B. Beta-glucan, extracted from oat, enhances disease resistance against bacterial and parasitic infections. FEMS Immunol Med Microbiol. 2003 Jan 21;35(1):67-75. doi: 10.1016/S0928-8244(02)00460-1. PMID: 12589959.
  52. Volman, J. J., Ramakers, J. D., & Plat, J. (2008). Dietary modulation of immune function by β-glucans. Physiology & behavior, 94(2), 276-284.
  53. Nicolosi, R., Bell, S. J., Bistrian, B. R., Greenberg, I., Forse, R. A., & Blackburn, G. L. (1999). Plasma lipid changes after supplementation with β-glucan fiber from yeast. The American journal of clinical nutrition, 70(2), 208-212.
  54. Theuwissen, E., & Mensink, R. P. (2007). Simultaneous intake of β-glucan and plant stanol esters affects lipid metabolism in slightly hypercholesterolemic subjects. The Journal of nutrition, 137(3), 583-588.
  55. Rondanelli, M., Opizzi, A., & Monteferrario, F. (2009). The biological activity of beta-glucans. Minerva medica, 100(3), 237-245.
  56. Gunness, P., & Gidley, M. J. (2010). Mechanisms underlying the cholesterol-lowering properties of soluble dietary fibre polysaccharides. Food & function, 1(2), 149-155.
  57. AbuMweis, S. S., Jew, S., & Ames, N. P. (2010). β-glucan from barley and its lipid-lowering capacity: a meta-analysis of randomized, controlled trials. European journal of clinical nutrition, 64(12), 1472-1480.
  58. Nilsson, A. C., Ostman, E. M., Holst, J. J., & Björck, I. M. (2008). Including indigestible carbohydrates in the evening meal of healthy subjects improves glucose tolerance, lowers inflammatory markers, and increases satiety after a subsequent standardized breakfast. The Journal of nutrition, 138(4), 732-739.
  59. Hlebowicz, J., Darwiche, G., Bjorgell, O., & Almér, L. O. (2008). Effect of muesli with 4 g oat β-glucan on postprandial blood glucose, gastric emptying and satiety in healthy subjects: a randomized crossover trial. Journal of the American College of Nutrition, 27(4), 470-475.
  60. Juvonen, K. R., Purhonen, A. K., Salmenkallio-Marttila, M., Lahteenmaki, L., Laaksonen, D. E., Herzig, K. H., … & Karhunen, L. J. (2009). Viscosity of oat bran-enriched beverages influences gastrointestinal hormonal responses in healthy humans. The Journal of Nutrition, 139(3), 461-466.
  61. Gudej, S., Filip, R., Harasym, J., Wilczak, J., Dziendzikowska, K., Oczkowski, M., … & Gromadzka-Ostrowska, J. (2021). Clinical Outcomes after Oat Beta-Glucans Dietary Treatment in Gastritis Patients. Nutrients, 13(8), 2791.
  62. Frank, J., Sundberg, B., Kamal-Eldin, A., Vessby, B., & Åman, P. (2004). Yeast-leavened oat breads with high or low molecular weight β-glucan do not differ in their effects on blood concentrations of lipids, insulin, or glucose in humans. The Journal of nutrition, 134(6), 1384-1388.
  63. Nazare, J. A., Normand, S., Oste Triantafyllou, A., Brac de la Perrière, A., Desage, M., & Laville, M. (2009). Modulation of the postprandial phase by β‐glucan in overweight subjects: Effects on glucose and insulin kinetics. Molecular nutrition & food research, 53(3), 361-369.
  64. Chen, V., Zurbau, A., Ahmed, A., Khan, T. A., Au-Yeung, F., Chiavaroli, L., … & Sievenpiper, J. L. (2022). Effect of oats and oat ß-glucan on glycemic control in diabetes: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials. BMJ Open Diabetes Research and Care, 10(5), e002784.
  65. Tosh, S. M., Brummer, Y., Wolever, T. M., & Wood, P. J. (2008). Glycemic response to oat bran muffins treated to vary molecular weight of β‐glucan. Cereal Chemistry, 85(2), 211-217.
  66. Dicks, L., Jakobs, L., Sari, M., Hambitzer, R., Ludwig, N., Simon, M. C., … & Ellinger, S. (2022). Fortifying a meal with oyster mushroom powder beneficially affects postprandial glucagon-like peptide-1, non-esterified free fatty acids and hunger sensation in adults with impaired glucose tolerance: a double-blind randomized controlled crossover trial. European journal of nutrition, 61(2), 687-701.
  67. McFarlin, B. K., Carpenter, K. C., Davidson, T., & McFarlin, M. A. (2013). Baker’s yeast beta glucan supplementation increases salivary IgA and decreases cold/flu symptomatic days after intense exercise. Journal of dietary supplements, 10(3), 171-183.
  68. Jesenak, M., Hrubisko, M., Majtan, J., Rennerova, Z., & Banovcin, P. (2014). Anti‐allergic Effect of Pleuran (β‐glucan from Pleurotus ostreatus) in Children with Recurrent Respiratory Tract Infections. Phytotherapy Research, 28(3), 471-474.
  69. Demir, G., Klein, H. O., Mandel-Molinas, N., & Tuzuner, N. (2007). Beta glucan induces proliferation and activation of monocytes in peripheral blood of patients with advanced breast cancer. International immunopharmacology, 7(1), 113-116.
  70. Nieman, D. C., Henson, D. A., McMAHON, M. A. R. Y., Wrieden, J. L., Davis, J. M., Murphy, E. A., … & Dumke, C. L. (2008). β-glucan, immune function, and upper respiratory tract infections in athletes. Medicine & Science in Sports & Exercise, 40(8), 1463-1471.
  71. Bobovčák, M., Kuniakova, R., Gabriž, J., & Majtan, J. (2010). Effect of Pleuran (β-glucan from Pleurotus ostreatus) supplementation on cellular immune response after intensive exercise in elite athletes. Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism, 35(6), 755-762.
  72. Gaullier, J. M., Sleboda, J., Ofjord, E. S., Ulvestad, E., Nurminiemi, M., Moe, C., … & Gudmundsen, O. (2011). Supplementation with a soluble beta-glucan exported from Shiitake medicinal mushroom, Lentinus edodes (Berk.) singer mycelium: a crossover, placebo-controlled study in healthy elderly. International journal of medicinal mushrooms, 13(4).
  73. Leentjens, J., Quintin, J., Gerretsen, J., Kox, M., Pickkers, P., & Netea, M. G. (2014). The effects of orally administered Beta-glucan on innate immune responses in humans, a randomized open-label intervention pilot-study. PloS one, 9(9), e108794.
  1. Mosikanon, K., Arthan, D., Kettawan, A., Tungtrongchitr, R., & Prangthip, P. (2017). Yeast β–glucan modulates inflammation and waist circumference in overweight and obese subjects. Journal of Dietary Supplements, 14(2), 173-185.
  2. Vahdat Shariatpanahi, Z., Fazilaty, Z., & Chenari, H. (2018). Effect of β-glucan on serum levels of IL-12, hs-CRP, and clinical outcomes in multiple-trauma patients: a prospective randomized study. Turkish Journal of Trauma and Emergency Surgery, 24(4), 287-293.
  3. Müller, A., Rice, P. J., Ensley, H. E., Coogan, P. S., Kalbfleish, J. H., Kelley, J. L., … & Williams, D. L. (1996). Receptor binding and internalization of a water-soluble (1–> 3)-beta-D-glucan biologic response modifier in two monocyte/macrophage cell lines. The Journal of Immunology, 156(9), 3418-3425.
  4. Sherwood, E. R., Williams, D. L., McNamee, R. B., Jones, E. L., Browder, I. W., & Di Luzio, N. R. (1987). Enhancement of interleukin-1 and interleukin-2 production by soluble glucan. International journal of immunopharmacology, 9(3), 261-267.
  5. Tsiapali, E., Whaley, S., Kalbfleisch, J., Ensley, H. E., Browder, I. W., & Williams, D. L. (2001). Glucans exhibit weak antioxidant activity, but stimulate macrophage free radical activity. Free radical biology and medicine, 30(4), 393-402.
  6. Chan, G. C. F., Chan, W. K., & Sze, D. M. Y. (2009). The effects of β-glucan on human immune and cancer cells. Journal of hematology & oncology, 2(1), 1-11.
  7. Laue, C., Stevens, Y., van Erp, M., Papazova, E., Soeth, E., Pannenbeckers, A., … & Schrezenmeir, J. (2021). Adjuvant effect of orally applied preparations containing non-digestible polysaccharides on influenza vaccination in healthy seniors: A double-blind, randomised, controlled pilot trial. Nutrients, 13(8), 2683.
  8. Abedini, F., Mohammadi, S. R., Dahmardehei, M., Ajami, M., Salimi, M., Khalandi, H., … & Rodrigues, C. F. (2022). Enhancing of Wound Healing in Burn Patients through Candida albicans β-Glucan. Journal of Fungi, 8(3), 263.
  9. Beck, E. J., Tapsell, L. C., Batterham, M. J., Tosh, S. M., & Huang, X. F. (2009). Increases in peptide YY levels following oat β-glucan ingestion are dose-dependent in overweight adults. Nutrition Research, 29(10), 705-709.
  10. Alptekin, İ. M., Çakiroğlu, F. P., & Örmeci, N. (2022). Effects of β-glucan and inulin consumption on postprandial appetite, energy intake and food consumption in healthy females: A randomized controlled trial. Nutrition and Health, 28(3), 433-442.
  11. Redondo-Puente, M., Mateos, R., Seguido, M. A., García-Cordero, J., González, S., Tarradas, R. M., … & Sarriá, B. (2021). Appetite and satiety effects of the acute and regular consumption of green coffee phenols and green coffee phenol/oat β-glucan nutraceuticals in subjects with overweight and obesity. Foods, 10(11), 2511.
  12. Akyol, A., Dasgin, H., Ayaz, A., Buyuktuncer, Z., & Besler, H. T. (2014). β-glucan and dark chocolate: a randomized crossover study on short-term satiety and energy intake. Nutrients, 6(9), 3863-3877.
  13. Beck, E. J., Tapsell, L. C., Batterham, M. J., Tosh, S. M., & Huang, X. F. (2010). Oat β-glucan supplementation does not enhance the effectiveness of an energy-restricted diet in overweight women. British Journal of Nutrition, 103(8), 1212-1222.
  14. Portera, C. A., Love, E. J., Memore, L., Zhang, L., Müller, A., Browder, W., & Williams, D. L. (1997). Effect of macrophage stimulation on collagen biosynthesis in the healing wound. The American Surgeon, 63(2), 125-131.
  15. Fusté, N. P., Guasch, M., Guillen, P., Anerillas, C., Cemeli, T., Pedraza, N., … & Garí, E. (2019). Barley β-glucan accelerates wound healing by favoring migration versus proliferation of human dermal fibroblasts. Carbohydrate Polymers, 210, 389-398.
  16. Nicolosi, R., Bell, S. J., Bistrian, B. R., Greenberg, I., Forse, R. A., & Blackburn, G. L. (1999). Plasma lipid changes after supplementation with β-glucan fiber from yeast. The American journal of clinical nutrition, 70(2), 208-212.
  17. Cao, Y., Wang, P., Liu, X., Zhang, G., Cao, Z., Xue, H., … & Wang, X. (2022). Improving the outcome of treating striae gravidarum by combined therapies using topical β‐glucan and 1565‐nm non‐ablative fractional laser: A prospective randomized vehicle‐controlled parallel group study. The Journal of Dermatology.
  18. Katz, D. L., Nawaz, H., Boukhalil, J., Giannamore, V., Chan, W., Ahmadi, R., & Sarrel, P. M. (2001). Acute effects of oats and vitamin E on endothelial responses to ingested fat. American Journal of Preventive Medicine, 20(2), 124-129.
  19. Keenan, J. M., Pins, J. J., Frazel, C., Moran, A., & Turnquist, L. (2002). Oat ingestion reduces systolic and diastolic blood pressure in patients with mild or borderline hypertension: a pilot trial. J Fam Pract, 51(4), 369.
  20. Maki, K. C., Galant, R., Samuel, P. R. I. S. C. I. L. L. A., Tesser, J. O. H. N., Witchger, M. S., Ribaya-Mercado, J. D., … & Geohas, J. E. F. F. E. R. Y. (2007). Effects of consuming foods containing oat β-glucan on blood pressure, carbohydrate metabolism and biomarkers of oxidative stress in men and women with elevated blood pressure. European journal of clinical nutrition, 61(6), 786-795.
  21. Bergendiova, K., Tibenska, E., & Majtan, J. (2011). Pleuran (β-glucan from Pleurotus ostreatus) supplementation, cellular immune response and respiratory tract infections in athletes. European journal of applied physiology, 111(9), 2033-2040.
  22. Talbott, S., & Talbott, J. (2009). Effect of BETA 1, 3/1, 6 GLUCAN on upper respiratory tract infection symptoms and mood state in marathon athletes. Journal of sports science & medicine, 8(4), 509.
  23. Feldman, S., Schwartz, H. I., Kalman, D. S., Mayers, A., Kohrman, H. M., Clemens, R., & Krieger, D. R. (2009). Randomized phase II clinical trials of wellmune WGP [R] for immune support during cold and flu season. Journal of Applied Research, 9(1-2), 30-43.
  24. McFarlin, B. K., Carpenter, K. C., Davidson, T., & McFarlin, M. A. (2013). Baker’s yeast beta glucan supplementation increases salivary IgA and decreases cold/flu symptomatic days after intense exercise. Journal of dietary supplements, 10(3), 171-183.
  25. Mah, E., Kaden, V. N., Kelley, K. M., & Liska, D. J. (2020). Beverage containing dispersible yeast β-glucan decreases cold/flu symptomatic days after intense exercise: A randomized controlled trial. Journal of dietary supplements, 17(2), 200-210.
  26. Zhong K, Liu Z, Lu Y, Xu X. Effects of yeast β-glucans for the prevention and treatment of upper respiratory tract infection in healthy subjects: a systematic review and meta-analysis. Eur J Nutr. 2021 Dec;60(8):4175-4187. doi: 10.1007/s00394-021-02566-4. Epub 2021 Apr 26. PMID: 33900466.

 

Vind een orthomoleculaire therapeut bij jou in de buurt
Sluiten