Orthomoleculair kennisinstituut
Menu

Vitamine B3

In het kort
  • Vitamine B3, ook bekend als niacine (nicotinezuur) of niacinamide (nicotinamide), is een essentiële, in water oplosbare vitamine. Het lichaam kan vitamine B3 ook zelf aanmaken uit tryptofaan.
  • Deze vitamine komt voor in diverse voedingsmiddelen zoals vlees (vooral gevogelte, rundvlees en vis), volkoren granen, peulvruchten, noten, zaden en groene bladgroenten.
  • Vitamine B3 is betrokken bij de productie van cellulaire energie door deel te nemen aan de omzetting van voedingsstoffen zoals koolhydraten, vetten en eiwitten in energie. Dit proces is cruciaal voor het handhaven van een goed energieniveau en een gezond metabolisme.
  • Er wordt onderscheid gemaakt tussen niacine (de flush-variant) en niacinamide (de non-flush variant).
  • Vitamine B3 wordt ingezet bij een te hoog cholesterol, vermoeidheid en metabolisme, huidproblemen zoals acne, rosacea en eczeem, en neurologische problemen (depressie, schizofrenie).
In het kort

Wat is Vitamine B3?

Vitamine B3 bevat niacine (nicotinezuur) en niacinamide (nicotinamide). Niacine wordt omgezet in niacinamide wanneer het wordt ingenomen in hoeveelheden die de fysiologische vereisten niet overschrijden. Bij gebruik in fysiologische hoeveelheden zijn de effecten van niacine en niacinamide niet van elkaar te onderscheiden. Niacine is in water oplosbaar en wordt goed geabsorbeerd bij orale inname. Niacine is een voorloper van nicotinamide adenine dinucleotide (NAD) en nicotinamide adenine dinucleotide fosfaat (NADP). Deze co-enzymen zijn essentieel voor oxidatie-reductiereacties, ATP-synthese en ADP-ribose-overdrachtsreacties.

Het verschil tussen niacine en niacinamide

Niacine en niacinamide zijn dus beide vormen van vitamine B3, maar het belangrijkste verschil tussen hen ligt in hun effect op het veroorzaken van een “flush”-reactie. Niacine kan een tijdelijke bijwerking genaamd “niacineflush” veroorzaken, wat zich uit als een roodheid en een warm gevoel in de huid, vaak gevolgd door jeuk of een branderig gevoel. Dit komt doordat niacine de bloedvaten verwijdt en de bloedstroom verhoogt. Aan de andere kant heeft niacinamide deze flush-reactie meestal niet, waardoor het beter verdragen wordt door mensen die gevoelig zijn voor de bijwerkingen van niacine. Daarom kiezen sommige mensen die de voordelen van vitamine B3 willen ervaren, maar de flush-reactie willen vermijden, voor niacinamide als supplement.

Niacine wordt in veel voedingsmiddelen aangetroffen, waaronder gist, vlees, vis, melk, eieren, groene groenten en granen. Dieettryptofaan, dat wordt aangetroffen in eiwitbevattend voedsel zoals rood vlees, gevogelte, eieren en zuivelproducten, wordt na inname ook omgezet in niacine. Bovendien wordt een deel van de voeding met tryptofaan in het lichaam omgezet in niacine. Consumptie van tryptofaan 60 mg staat gelijk aan 1 mg niacine of één niacine-equivalent.

Wat is Vitamine B3?

Gebruik

Het lichaam heeft vitamine B3 nodig om energie uit voedsel te halen, cellulaire functies te ondersteunen en de algehele gezondheid te bevorderen. Vitamine B3 is een cruciale component van de co-enzymen NAD (nicotinamide adenine dinucleotide) en NADP (nicotinamide adenine dinucleotide fosfaat), die betrokken zijn bij de cellulaire energieproductie. Deze co-enzymen zijn nodig voor de oxidatie-reductiereacties die energie vrijmaken uit koolhydraten, vetten en eiwitten die we consumeren. Hierdoor speelt vitamine B3 een essentiële rol bij het omzetten van voedsel in bruikbare energie voor het lichaam.

Naast energieproductie speelt vitamine B3 ook een belangrijke rol in de celcommunicatie en het herstel van DNA-schade. Vitamine B3 is betrokken bij de synthese van bepaalde moleculen die nodig zijn voor celgroei en -reparatie, evenals bij de regulering van genexpressie. Dit helpt cellen om effectief te functioneren en beschermt het lichaam tegen mogelijke schadelijke effecten van genetische mutaties.

Een van de bekendste toepassingen van vitamine B3 is de regulering van cholesterol- en lipideniveaus in het bloed. Vitamine B3 kan helpen om het LDL (slechte) cholesterol te verlagen en het HDL (goede) cholesterol te verhogen, wat gunstig is voor de cardiovasculaire gezondheid. Sommige studies hebben aangetoond dat niacinesuppletie het risico op hart- en vaatziekten kan verminderen, hoewel het belangrijk is om met een arts te overleggen voordat u niacinesupplementen neemt voor dit doel.

Vitamine B3 heeft ontstekingsremmende eigenschappen die kunnen bijdragen aan een gezonde huid. Het helpt bij het verminderen van roodheid, irritatie en ontsteking die gepaard gaan met verschillende huidaandoeningen, zoals acne en rosacea. Bovendien kan niacine de barrièrefunctie van de huid versterken, waardoor het vochtgehalte verbetert en de huid beter bestand is tegen schadelijke invloeden van buitenaf.

Vitamine B3 is ook betrokken bij de productie van verschillende neurotransmitters, zoals serotonine, dopamine en noradrenaline, die essentieel zijn voor de normale werking van het zenuwstelsel. Een tekort aan niacine kan leiden tot neurologische aandoeningen, zoals pellagra, wat zich kan uiten in symptomen als dementie.

Gebruik

Indicaties

Niacine-tekort

Vitamine B3-tekort veroorzaakt pellagra, een aandoening die wordt gekenmerkt door dermatitis, diarree en dementie.1 Pellagra was gebruikelijk in het begin van de twintigste eeuw, maar met niacine verrijkte voedingsmiddelen hebben deze ziekte in het Westen vrijwel uitgeroeid. Het kan worden gezien bij patiënten met een slecht dieet, chronisch alcoholisme, carcinoïdtumoren die de endogene niacineproductie verminderen, en de ziekte van Hartnup. De ziekte van Hartnup is een autosomaal recessieve aandoening die de opname van tryptofaan verstoort.3 Aandoeningen die de behoefte aan niacine verhogen, zoals hyperthyreoïdie, diabetes mellitus, levercirrose, zwangerschap en borstvoeding, kunnen soms leiden tot een tekort, maar dit is zeldzaam. Sommige onderzoekers denken dat door slaapgebrek veroorzaakte dermatitis kan worden veroorzaakt door een tekort aan niacine vanwege overeenkomsten tussen deze aandoening en pellagra.3

Antibacteriële effecten

Bewijs uit dieronderzoek en voorlopig klinisch onderzoek suggereert dat niacine vochtverlies bij patiënten met cholera kan voorkomen door de door choleratoxine geïnduceerde darmsecretie om te keren.4,5

Cardiovasculaire effecten

Niacine lijkt cardioprotectieve effecten te hebben. Bij patiënten met hyperlipidemie of perifere arteriële ziekte verlaagt niacine de fibrinogeenconcentraties in het plasma en stimuleert het mogelijk de fibrinolyse.6,7 Bewijs uit dieronderzoek suggereert dat niacine helpt het myocardium te behouden na hartstilstand en reperfusie door bèta-oxidatie tijdens pre-ischemie en reperfusie te remmen, de afbraak van membraanfosfolipiden te voorkomen, accumulatie van vrije vetzuren te verminderen en glycolyse te stimuleren. Laboratoriumonderzoek suggereert dat niacine de vorming van sommige cellulaire mediatoren in bloedplaatjes remt en de productie van andere verhoogt, wat resulteert in een remming van de aggregatie van bloedplaatjes.8 Verhoogde productie van sommige van deze mediatoren speelt een rol bij de visuele blozen die optreedt bij door niacine geïnduceerde vasodilatatie. Ondanks de mogelijke effecten van niacine op vasodilatatie, lijken eventuele cardiovasculaire voordelen van niacine niet gerelateerd te zijn aan een verbeterde endotheliale of vasculaire functie bij patiënten met coronaire hartziekte of metabool syndroom.

Effecten op het centrale zenuwstelsel (CZS)

Er is belangstelling voor het gebruik van niacine bij de ziekte van Parkinson. De ziekte van Parkinson zelf, evenals behandeling met levodopa, zijn geassocieerd met lage plasmaspiegels van niacine.9,10 Voorlopig klinisch onderzoek bij volwassenen met de ziekte van Parkinson toont aan dat het dagelijks oraal innemen van 250 mg niacine met langzame afgifte gedurende 12 maanden de plasmaspiegels van niacine verhoogt; er is echter geen verband tussen niacinespiegels en veranderingen in motorische scores. Bovendien toont klinisch onderzoek tegenstrijdige effecten aan van aanvullende niacine op de symptomen van de ziekte van Parkinson.9,10

Hypolipemische effecten

1 gram niacine per dag of meer kan het totale cholesterol met 8% tot 21% verlagen, low-density lipoprotein (LDL) cholesterol met 8% tot 25%, lipoproteïne(a) met 23% en triglyceriden met 20% tot 50% %, evenals verhoging van high-density lipoprotein (HDL)-concentraties met 15% tot 35%.11,12 Door zich te binden aan een G-eiwit-gekoppelde receptor op adipocyten, remt niacine de afgifte van vrije vetzuren uit vetweefsel en remt het cyclische AMP-accumulatie, die de activiteit van triglyceridelipase en dus lipolyse reguleert. Het verlaagt ook de leversynthese van LDL en VLDL en verhoogt de snelheid waarmee chylomicron-triglyceriden uit het plasma worden verwijderd, secundair aan verhoogde lipoproteïnelipase-activiteit. Klinisch onderzoek toont ook aan dat niacine het aantal VLDL-deeltjes kan verminderen, met name de grotere VLDL-deeltjes; verhoog het aantal grote maar niet kleine HDL-deeltjes; verminder het aantal kleinere, dichtere LDL-deeltjes; en verhoog het aantal grotere LDL-deeltjes.13,14 In vitro onderzoek suggereert dat niacine de niveaus van HDL en apolipoproteïne (apo) A-1 verhoogt door de opname van HDL en apoA-1-bevattende HDL-deeltjes door levercellen te verminderen, zonder de verwijdering van cholesterolester-bevattende HDL-deeltjes te beïnvloeden. Het leverenzym diacylglycerol acyltransferase 2 (DGAT2) speelt een sleutelrol bij de verestering van vetzuren tot triglyceriden.15 Bewijs uit in vitro onderzoek suggereert dat niacine de synthese van triglyceriden vermindert door de activiteit van DGAT2 te remmen.16

Endocriene effecten

Niacine kan de glucosetolerantie op een dosisafhankelijke manier verminderen, waarschijnlijk door insulineresistentie te veroorzaken of te verergeren.17,18 De effecten van niacine op de triglyceridensynthese kunnen ook de leverproductie van glucose verhogen door het vetzuurgebruik in de lever te verbeteren ten koste van glucose.19,20,21

Indicaties

Veiligheid

Niacine is veilig wanneer het via voedsel of als supplement wordt ingenomen in hoeveelheden onder de aanvaardbare bovengrens van inname (UL) van 30 mg per dag voor volwassenen van 18 jaar en 35 mg per dag voor volwassenen van 19 jaar en ouder. Wanneer voorgeschreven producten oraal en op de juiste manier worden gebruikt in doses tot 2 gram per dag is het ook veilig.

Kinderen

Vitamine B3 is waarschijnlijk veilig bij oraal gebruik in hoeveelheden die de aanvaardbare bovengrens van inname (UL) niet overschrijden. De UL’s van niacine voor kinderen zijn: 1-3 jaar oud, 10 mg per dag; 4-8 jaar, 15 mg per dag; 9-13 jaar, 20 mg per dag; 14-18 jaar, 30 mg per dag.

Zwangerschap en borstvoeding

Vitamine B3 is waarschijnlijk veilig bij oraal gebruik in hoeveelheden die de aanvaardbare bovengrens van inname (UL) niet overschrijden. De UL van niacine tijdens zwangerschap en borstvoeding is 30 mg per dag voor 14-18 jaar en 35 mg per dag voor 19 jaar en ouder. Er is onvoldoende betrouwbare informatie beschikbaar over de veiligheid van grotere orale doses niacine tijdens zwangerschap of borstvoeding; Vermijd daarom te gebruiken.

Veiligheid

Interacties

Medicijnen

Gelijktijdig gebruik van alcohol en niacine kan het risico op blozen en hepatotoxiciteit verhogen. Alcohol kan het blozen en de jeuk die gepaard gaan met niacine verergeren. Grote doses niacine kunnen ook de leverfunctiestoornis verergeren die gepaard gaat met chronisch alcoholgebruik. Een casus beschrijft delirium en melkzuuracidose bij een patiënt die dagelijks 3 gram niacine innam en 1 liter wijn binnenkreeg. Adviseer patiënten om grote hoeveelheden alcohol te vermijden tijdens het gebruik van niacine.

Theoretisch zou niacine de therapeutische effecten van uricosurica zoals allopurinol kunnen tegenwerken. Grote doses niacine kunnen de urinaire excretie van urinezuur verminderen, mogelijk resulterend in hyperurikemie. Doses van uricosurica zoals allopurinol moeten mogelijk worden verhoogd om jicht onder controle te houden bij patiënten die niacine gaan gebruiken. Mensen die ondanks uricosurische therapie vaak jichtaanvallen hebben, moeten niacine vermijden.

Theoretisch kan niacine additieve effecten hebben bij gebruik met anticoagulantia of plaatjesaggregatieremmers. Verschillende gevallen van stollingsfactorsynthesedeficiëntie en coagulopathie zijn gemeld bij patiënten die niacine met verlengde afgifte gebruikten. Ook is trombocytopenie gemeld bij patiënten die werden behandeld met niacine of niacine plus lovastatine.

Niacine kan de bloedglucosespiegels verhogen en kan de effecten van antidiabetica verminderen. Niacine schaadt de glucosetolerantie op een dosisafhankelijke manier, waarschijnlijk door insulineresistentie te veroorzaken of te verergeren en door de leverproductie van glucose te verhogen. Bij diabetespatiënten kan niacine 4,5 gram per dag gedurende 5 weken de plasmaglucose verhogen met gemiddeld 16% en geglyceerd hemoglobine (HbA1c) met 21%. Lagere doses van 1,5 gram per dag of minder lijken echter minimale effecten op de bloedglucose te hebben. Bij sommige patiënten stijgen de glucosespiegels wanneer met niacine wordt begonnen, maar keren ze terug naar de uitgangswaarde wanneer een stabiele dosis is bereikt. Tot 35% van de patiënten met diabetes kan aanpassingen in de hypoglycemische therapie nodig hebben wanneer niacine wordt toegevoegd.

Theoretisch kan niacine het risico op hypotensie verhogen bij gebruik met antihypertensiva. De vaatverwijdende effecten van niacine kunnen hypotensie veroorzaken. Bovendien suggereert enig klinisch bewijs dat een één uur durende infusie van niacine de systolische, diastolische en gemiddelde bloeddruk bij hypertensieve patiënten kan verlagen. Dit effect wordt niet waargenomen bij normotensieve patiënten.

Grote doses aspirine kunnen de klaring van niacine veranderen. Aspirine wordt vaak gebruikt met niacine om door niacine veroorzaakt blozen te verminderen. Doses van 80-975 mg aspirine zijn gebruikt, maar 325 mg lijkt optimaal te zijn. Aspirine lijkt ook de klaring van niacine te verminderen door te strijden om glycineconjugatie. Het nemen van 1 gram aspirine lijkt de klaring van niacine met 45% te verminderen. Dit is waarschijnlijk een dosisgerelateerd effect en niet klinisch significant bij de meer gebruikelijke dosis aspirine van 325 mg.

Galzuurbindende harsen kunnen niacine binden en de absorptie verminderen. Aparte toediening met 4-6 uur om interactie te voorkomen. In-vitro-onderzoeken tonen aan dat colestipol (colestid) ongeveer 98% van de beschikbare niacine bindt en colestyramine 10% tot 30% bindt.

Theoretisch zou gelijktijdig gebruik van niacine en gemfibrozil bij sommige patiënten het risico op myopathie kunnen verhogen. Een geval van myopathie door gelijktijdig gebruik van niacine en gemfibrozil is gemeld. Niacine alleen is ook in verband gebracht met gevallen van myopathie. Het gebruik van gemfibrozil met niacine kan het risico op het ontwikkelen van myopathie verder verhogen.

Theoretisch zou gelijktijdig gebruik van niacine en hepatotoxische geneesmiddelen het risico op hepatotoxiciteit kunnen verhogen. Niacine is in verband gebracht met gevallen van levertoxiciteit, vooral bij gebruik in farmacologische doses. Niacinepreparaten met verlengde afgifte lijken geassocieerd te zijn met een hoger risico op hepatotoxiciteit dan niacine met onmiddellijke afgifte.

Theoretisch zou gelijktijdig gebruik van niacine en statines bij sommige patiënten het risico op myopathie en rabdomyolyse kunnen verhogen. Sommige casusrapporten hebben de bezorgdheid geuit dat niacine het risico op myopathie en rabdomyolyse zou kunnen verhogen in combinatie met statines. Een significant verhoogd risico op myopathie is echter niet aangetoond in klinische onderzoeken, waaronder die met een door de FDA goedgekeurde combinatie van lovastatine en niacine (Advicor).

Theoretisch zou niacine de therapeutische effecten van uricosurica zoals probenecide kunnen tegenwerken. Grote doses niacine verminderen de urinaire excretie van urinezuur, wat mogelijk hyperurikemie kan veroorzaken. Doses van uricosurica zoals probenecide moeten mogelijk worden verhoogd om jicht onder controle te houden bij patiënten die beginnen met het innemen van niacine. Mensen die ondanks uricosurische therapie vaak jichtaanvallen hebben, moeten niacine vermijden.

Grote doses niacine verminderen de urinaire excretie van urinezuur, wat mogelijk hyperurikemie kan veroorzaken. Doses van uricosurica zoals sulfinpyrazon moeten mogelijk worden verhoogd om jicht onder controle te houden bij patiënten die niacine gaan gebruiken. Mensen die ondanks uricosurische therapie vaak jichtaanvallen hebben, moeten niacine vermijden.

Theoretisch zou niacine de therapeutische effecten van schildklierhormonen kunnen tegenwerken. Klinisch onderzoek en casusrapporten suggereren dat het nemen van niacine de serumwaarden van thyroxinebindend globuline met maximaal 25% kan verlagen en de niveaus van thyroxine (T4) matig kan verlagen. Patiënten die schildklierhormoon gebruiken voor hypothyreoïdie, kunnen dosisaanpassingen nodig hebben bij gebruik van niacine.

Kruiden

Niacine kan bij sommige patiënten het risico op bloedingen verhogen. Verschillende gevallen van stollingsfactorsynthesedeficiëntie en stollingsstoornis (coagulopathie) zijn gemeld bij patiënten die niacine met verlengde afgifte gebruikten. Ook is trombocytopenie gemeld bij patiënten die werden behandeld met niacine of niacine plus lovastatine. Theoretisch zou gelijktijdig gebruik van niacine met andere anticoagulantia en plaatjesaggregatieremmers het risico op bloedingen bij sommige patiënten kunnen verhogen. Bekijk hier producten met een plaatjesaggregatieremmend effect . Bekijk hier producten met antistollingseffecten .

Bètacaroteen kan de gunstige effecten van niacine op het HDL-cholesterol (high-density lipoprotein) verminderen. Een combinatie van niacine en simvastatine verhoogt effectief het HDL-cholesterol bij mensen met coronaire aandoeningen en lage HDL-waarden. Een combinatie van antioxidanten (selenium, vitamine C, vitamine E en bètacaroteen lijkt deze stijging van HDL af te zwakken, met name de fracties HDL-2 en apolipoproteïne A1 . Het is niet bekend of dit nadelige effect op HDL te wijten is aan slechts één van de antioxidanten of aan de combinatie.

Niacine kan de effecten van chroom op de insulineactiviteit en glucosespiegels versterken. Zowel chroom als niacine vormen het complex dat bekend staat als glucosetolerantiefactor, dat de receptorbinding van insuline vergemakkelijkt. In een kleine studie bij ouderen die geen diabetes hadden, verlaagde een combinatie van niacine 100 mg plus chroom 200 mcg nuchtere glucose met 6,8%; geen van beide supplementen had echter een effect op nuchtere glucose wanneer het afzonderlijk werd ingenomen.

Hepatotoxische kruiden en supplementen

Niacine kan bij sommige mensen hepatotoxiciteit veroorzaken. Niacine kan levertoxiciteit veroorzaken, vooral bij gebruik in farmacologische doses. Niacinepreparaten met vertraagde afgifte lijken geassocieerd te zijn met een hoger risico op hepatotoxiciteit dan ongewijzigde niacine. Theoretisch zou gelijktijdig gebruik met andere potentieel hepatotoxische supplementen het risico op leverbeschadiging kunnen verhogen. Bekijk hier andere producten met hepatotoxische effecten.

Kruiden en supplementen met hypotensieve effecten

Niacine kan de bloeddruk verlagen bij mensen met hypertensie. De vaatverwijdende effecten van niacine kunnen hypotensie veroorzaken. Bovendien toont enig klinisch bewijs aan dat een één uur durende infusie van niacine de systolische, diastolische en gemiddelde bloeddruk bij hypertensieve patiënten kan verlagen. Dit effect wordt niet waargenomen bij normotensieve patiënten. Theoretisch kan niacine additieve effecten hebben als het wordt gebruikt met andere supplementen die de bloeddruk verlagen.

Selenium zou de gunstige effecten van niacine op het HDL-cholesterol (high-density lipoprotein) kunnen verminderen. Een combinatie van niacine en simvastatine verhoogt effectief het HDL-cholesterol bij mensen met coronaire aandoeningen en lage HDL-waarden. Een combinatie van antioxidanten (selenium, vitamine C, vitamine E en bètacaroteen) lijkt deze stijging van HDL af te zwakken, met name de fracties HDL-2 en apolipoproteïne A1. Het is niet bekend of dit nadelige effect op HDL te wijten is aan slechts één van de antioxidanten of aan de combinatie.

Vitamine C kan de gunstige effecten van niacine op het HDL-cholesterolgehalte verminderen. Een combinatie van niacine en simvastatine verhoogt effectief HDL bij mensen met coronaire aandoeningen en lage HDL-waarden. Een combinatie van antioxidanten (selenium, vitamine C, vitamine E en bètacaroteen) lijkt deze stijging van HDL af te zwakken, met name de fracties HDL-2 en apolipoproteïne A1. Het is niet bekend of dit nadelige effect op HDL te wijten is aan slechts één van de antioxidanten of aan de combinatie.

Vitamine E zou de gunstige effecten van niacine op het HDL-cholesterolgehalte kunnen verminderen. Een combinatie van niacine en simvastatine verhoogt effectief HDL bij mensen met coronaire aandoeningen en lage HDL-waarden. Een combinatie van antioxidanten (selenium, vitamine C, vitamine E en bètacaroteen) lijkt deze stijging van HDL af te zwakken, met name de fracties HDL-2 en apolipoproteïne A1. Het is niet bekend of dit nadelige effect op HDL te wijten is aan slechts één van de antioxidanten of aan de combinatie.

Theoretisch zou het gelijktijdig gebruik van niacine en zink het risico op aan niacine gerelateerde bijwerkingen kunnen verhogen. Zink lijkt de omzetting van tryptofaan in niacine te verhogen bij mensen die ondervoed zijn en een tekort aan niacine hebben, zoals chronische alcoholisten.

Interacties

Dosering

Volwassen – oraal

Niacine wordt op supplementetiketten uitgedrukt als niacine-equivalenten (NE). 1 mg niacine is hetzelfde als 1 mg NE. Het totale niacinegehalte dat op een etiket wordt vermeld, kan echter ook andere vormen van niacine omvatten, waaronder niacinamide, inositolnicotinaat en tryptofaan. Tryptofaan 60 mg, niacinamide 1 mg en inositolnicotinaat 1 mg komen allemaal overeen met 1 mg NE. Het Institute of Medicine publiceert een aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) voor vitamine B3, waaronder niacine en niacinamide. De dagelijkse ADH van vitamine B3, uitgedrukt als NE, zijn: mannen van 14 jaar en ouder, 16 mg NE; vrouwen van 14 jaar en ouder, 14 mg NE; zwangerschap, 18 mg NE; en borstvoeding, 17 mg NE.

Niacine op recept wordt meestal gebruikt in een dosis van 1-2 gram per dag. Onderzoek naar het gebruik van aanvullende niacine is beperkt. Gelijktijdige inname van warme dranken met niacine kan door niacine veroorzaakt blozen versterken.

Kinderen – oraal

De dagelijks aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) van vitamine B3 (niacine of niacinamide), uitgedrukt als niacine-equivalenten (NE), voor kinderen zijn: 0-6 maanden oud, 2 mg NE; 7-12 maanden oud, 4 mg NE; 1-3 jaar oud, 6 mg NE; 4-8 jaar oud, 8 mg NE; 9-13 jaar, 12 mg NE; vrouwtjes 14-18 jaar oud, 14 mg NE; mannen van 14-18 jaar, 16 mg NE.

Dosering
Referenties
  1. Harper, A. E., Shils, M. E., Shike, M., Ross, A. C., Caballero, B., & Cousins, R. J. (1999). Modern nutrition in health and disease.
  2. Park, Y. K., Sempos, C. T., Barton, C. N., Vanderveen, J. E., & Yetley, E. A. (2000). Effectiveness of food fortification in the United States: the case of pellagra. American journal of public health, 90(5), 727.
  3. Reimund, E. (1991). Sleep deprivation-induced dermatitis: further support of nicotinic acid depletion in sleep deprivation. Medical hypotheses, 36(4), 371-373.
  4. Rabbani, G. H., Bardhan, P. K., Butler, T., & Islam, A. (1983). REDUCTION OF FLUID-LOSS IN CHOLERA BY NICOTINIC ACID:: A Randomised Controlled Trial. The Lancet, 322(8365-8366), 1439-1442.
  5. Turjman, N., Cardamone, A., Gotterer, G. S., & Hendrix, T. R. (1980). Effect of nicotinic acid on cholera-induced fluid movement and unidirectional sodium fluxes in rabbit jejunum. The Johns Hopkins Medical Journal, 147(6), 209-211.
  6. Johansson, J. O., Egberg, N., Asplund-Carlson, A., & Carlson, L. A. (1997). Nicotinic acid treatment shifts the fibrinolytic balance favourably and decreases plasma fibrinogen in hypertriglyceridaemic men. European Journal of Cardiovascular Prevention & Rehabilitation, 4(3), 165-171.
  7. Chesney CM, Elam MB, Herd JA, Davis KB, Garg R, Hunninghake D, Kennedy JW, Applegate WB. Effect of niacin, warfarin, and antioxidant therapy on coagulation parameters in patients with peripheral arterial disease in the Arterial Disease Multiple Intervention Trial (ADMIT). Am Heart J. 2000 Oct;140(4):631-6. doi: 10.1067/mhj.2000.109648. PMID: 11011338.
  8. Vincent, J. E., & Zijlstra, F. J. (1978). Nicotinic acid inhibits thromboxane synthesis in platelets. Prostaglandins, 15(4), 629-636.
  9. Wakade, C., Chong, R., Seamon, M., Purohit, S., Giri, B., & Morgan, J. C. (2021). Low-dose niacin supplementation improves motor function in us veterans with parkinson’s disease: A single-center, randomized, placebo-controlled trial. Biomedicines, 9(12), 1881.
  10. Chong, R., Wakade, C., Seamon, M., Giri, B., Morgan, J., & Purohit, S. (2021). Niacin enhancement for Parkinson’s disease: an effectiveness trial. Frontiers in Aging Neuroscience, 13, 667032.
  11. Wolfe, M. L., Vartanian, S. F., Ross, J. L., Bansavich, L. L., Mohler, E. R., Meagher, E., … & Rader, D. J. (2001). Safety and effectiveness of Niaspan when added sequentially to a statin for treatment of dyslipidemia. American Journal of Cardiology, 87(4), 476-479.
  12. Sahebkar, A., Reiner, Ž., Simental-Mendia, L. E., Ferretti, G., & Cicero, A. F. (2016). Effect of extended-release niacin on plasma lipoprotein (a) levels: a systematic review and meta-analysis of randomized placebo-controlled trials. Metabolism, 65(11), 1664-1678.
  13. Morgan, J. M., Capuzzi, D. M., Baksh, R. I., Intenzo, C., Carey, C. M., Reese, D., & Walker, K. (2003). Effects of extended-release niacin on lipoprotein subclass distribution. The American journal of cardiology, 91(12), 1432-1436.
  14. Tornvall, P., Hamsten, A., Johansson, J., & Carlson, L. A. (1990). Normalisation of the composition of very low density lipoprotein in hypertriglyceridemia by nicotinic acid. Atherosclerosis, 84(2-3), 219-227.
  15. Cases, S., Smith, S. J., Zheng, Y. W., Myers, H. M., Lear, S. R., Sande, E., … & Farese Jr, R. V. (1998). Identification of a gene encoding an acyl CoA: diacylglycerol acyltransferase, a key enzyme in triacylglycerol synthesis. Proceedings of the National Academy of Sciences, 95(22), 13018-13023.
  16. Ganji, S. H., Tavintharan, S., Zhu, D., Xing, Y., Kamanna, V. S., & Kashyap, M. L. (2004). Niacin noncompetitively inhibits DGAT2 but not DGAT1 activity in HepG2 cells1. Journal of lipid research, 45(10), 1835-1845.
  17. Britton, M. L., Bradberry, J. C., McKenney, J. M., & Sirmans, S. M. (1997). ASHP therapeutic position statement on the safe use of niacin in the management of dyslipidemias. American Journal of Health-System Pharmacy, 54(24), 2815-2819.
  18. Kahn, S. E., Beard, J. C., Schwartz, M. W., Ward, W. K., Ding, H. L., Bergman, R. N., … & Porte Jr, D. (1989). Increased β-cell secretory capacity as mechanism for islet adaptation to nicotinic acid-induced insulin resistance. Diabetes, 38(5), 562-568.
  19. Garg, A., & Grundy, S. M. (1990). Nicotinic acid as therapy for dyslipidemia in non—insulin-dependent diabetes mellitus. Jama, 264(6), 723-726.
  20. Schwartz, M. L. (1993). Severe reversible hyperglycemia as a consequence of niacin therapy. Archives of internal medicine, 153(17), 2050-2052.
  21. Karpe, F., & Frayn, K. N. (2004). The nicotinic acid receptor–a new mechanism for an old drug. The Lancet, 363(9424), 1892-1894.
Vind een orthomoleculaire therapeut bij jou in de buurt
Sluiten