Orthomoleculair kennisinstituut
Menu

Vitamine B3

Vind een orthomoleculaire therapeut bij jou in de buurt

Wat is Vitamine B3?

Oraal niacine wordt gebruikt voor hyperlipidemie. Het wordt ook gebruikt in combinatie met andere therapieën voor perifere vasculaire ziekten, vasculaire spasmen, migraine, syndroom van Menière, duizeligheid, en diarree geassocieerd met cholera verminderen. Oraal wordt niacine of niacinamide ook gebruikt voor het voorkomen van een vitamine B3 tekort en voor het behandelen van pellagra, schizofrenie, door geneesmiddel geïnduceerde hallucinaties, ziekte van Alzheimer en leeftijdsgebonden cognitieve achteruitgang, chronisch hersensyndroom, hyperkinesie, depressie, reisziekte, alcoholverslaving, vasculitis geassocieerd met huidletsels, en oedeem. Niacine of niacinamide wordt ook gebruikt voor acne, lepra, aandachtstekort-hyperactiviteit stoornis (ADHD), het voorkomen van premenstruele hoofdpijn, verbeteren van de spijsvertering, bescherming tegen giftige stoffen en verontreinigingen, voor het verminderen van de effecten van veroudering, geheugenverlies, artritis, verlagen van de bloeddruk, het bevorderen van ontspanning, het verbeteren van het orgasme, en het voorkomen van staar. Niacinamide wordt ook gebruikt voor de behandeling van diabetes, en huidaandoeningen parapemphigus en granuloma annulare. Topisch, wordt niacinamide gebruikt voor de behandeling van inflammatoire acne vulgaris.

Wetenschappelijke naam

Niacin; Niacinamide; Nicotinic acid; Vitamin B3.

Wat is Vitamine B3?

Interesse in een orthomoleculaire opleiding?

Start nu gratis of met € 1.000,- korting met het STAP-budget! Schrijf je in en ontvang direct je STAP-aanmeldingsbewijs.

Bekijk alle STAP-opleidingen

Werking

Vitamine B3 omvat niacine (nicotinezuur) en niacinamide (nicotinamide) (1). Niacine wordt omgezet in niacinamide wanneer het genomen wordt in hoeveelheden die niet groter zijn dan fysiologische behoeften. Bij gebruik in fysiologische hoeveelheden, en als aanvulling van vitamine B3 zijn de effecten van niacine en niacinamide hetzelfde (2).

Zowel Niacine als Niacinamide zijn in water oplosbaar en goed geabsorbeerd bij orale inname (1, 4, 5). Voedingsbronnen zijn onder andere vlees, bonen, granen, vis en diverse niacine verrijkte voedingsmiddelen. Bovendien wordt enige tryptofaan omgezet in niacine in het lichaam. De consumptie van tryptofaan 60 mg is gelijk aan 1 mg van niacine of één niacine equivalent (1, 3).

Niacine en niacinamide zijn voorlopers van nicotinamide adenine dinucleotide (NAD) en nicotinamide adenine dinucleotide fosfaat (NADP), die essentieel zijn voor de oxidatie-reductiereacties, ATP-synthese, en ADP-ribose overdrachtsreacties (3). Vitamine B3 in de vorm van niacine, wordt in de dunne darm goed en volledig geabsorbeerd, en omgezet in de actieve vormen nicotinamide adenine dinucleotide (NAD+) en NAD fosfaat (NADP+) in het lichaam. Dit zijn co-enzymen die belangrijk zijn voor meer dan 200 enzymen. Zowel NAD als NADP zijn essentieel voor de energiestofwisseling. Niacinamide suppletie verbetert dan ook de energiehuishouding waardoor deze suppletie met succes ingezet kan worden bij vermoeidheidsklachten, wisselende stemmingen of stoornissen bij de spijsvertering. NAD en NADP zijn ook nodig voor de synthese van verschillende hormonen, waaronder geslachtshormonen, cortisol, thyroxine en insuline. Vitamine B3 heeft als onderdeel van NAD en NADP tevens een belangrijke rol in de vorming van rode bloedcellen.

Vitamine B3 tekort veroorzaakt pellagra, een aandoening die gekenmerkt wordt door dermatitis, diarree en dementie (1, 3). Pellagra kwam regelmatig voor in het begin van de twintigste eeuw, maar niacine-verrijkte voedingsmiddelen hebben deze ziekte in het Westen vrijwel doen verdwijnen. Het is nog te zien bij patiënten met een arm dieet, bij chronische alcoholisme, carcinoïde tumoren die de productie van Niacine verlagen en bij Hartnup disease, een autosomaal recessieve aandoening met een interactie van de absorptie van tryptofaan (1, 6).

De behoefte aan vitamine B3 is verhoogd bij hyperthyroïdie, diabetes mellitis, levercirrose, zwangerschap en lactase en dit kan soms leiden tot een tekort (7).

Bij farmacologische dosis van meer dan 300 – 800 mg per dag, verschillen de effecten van niacne en niacinamide. Niacine met 1 gram per dag kan het totaal cholesterol met 8% tot 21% verminderen, het LDL cholesterol met 8% tot 25%, triglycerides met 20% tot 50%, en kan het HDL gehalte met 15% tot 35% verhogen (8, 9).

Niacine remt vrij vetzuur vrijlating uit vetweefsel; en remt cyclisch AMP accumulatie die de activiteit van triglyceride lipase regelt en dus lipolyse. Het vermindert het LDL en VLDL; en verhoogt het HDL met 30% bij een dosis van 1 – 3 gram en Niacine heeft een gunstige werking op lipoproteïne-a (1).

Niacine veroorzaakt ook vasodilatatie van cutane bloedvaten van het gezicht, de hals en de borst, bemiddelt door prostaglandinen zoals prostacycline. In de meeste individuen treedt tolerantie op voor deze effecten binnen twee weken (1).

Niacine kan een gunstig effect hebben op de bloedstolling bij mensen met een risico op hart-en vaatziekten. Voorlopige klinisch onderzoek geeft aan dat niacine fibrinogeen concentraties in plasma vermindert en fibrinolyse bij hyperlipidemie bij mannen stimuleert (11). Bij patiënten met perifeer arterieel vaatlijden verlaagt niacine fibrinogeen en F1.2, een marker van trombine conversie (10).

Farmacologische doseringen van niacine verminderen ook de uitscheiding van urinezuur, wat kan leiden tot hyperurikemie en jicht (12, 13, 14).

Niacine kan de glucosetolerantie beïnvloeden op een dosis-afhankelijke manier, waarschijnlijk door het veroorzaken of verergeren insulineresistentie (13, 15). De effecten van niacine op triglyceride synthese kan ook de hepatische productie van glucose vergroten door vetzuurgebruik in de lever ten koste van glucose (12, 16).

Niacinamide heeft geen positief effect op lipiden en mag niet worden gebruikt voor de behandeling van hyperlipidemie (1). Niacinamide heeft niet de vasodilatatie en veroorzaakt geen flush zoals niacine (1). In doses van 1 gram / dag of meer, kan niacinamide de beta-celfunctie beschermen of verbeteren, en de insuline secretie verhogen (17, 18, 19, 20, 21, 22). Niacinamide voorkomt een tekort aan insuline bij diabetes (17, 23). Niacine bevordert de kans op insulineresistentie en dit doet niacinamide veel minder (17, 20, 22). Mechanismen van bescherming van de beta-cellen door niacinamide komt door de remming van poly (ADP-ribose) polymerase die wordt geactiveerd tijdens toxine geïnduceerde beta-celschade en door het wegvangen van zuurstofradicalen en stikstofoxide, maar ook door het herstel van de intracellulaire NAD pools en de wijziging van autoimmune werkwijzen waaronder het verminderen van expressie van major histocompatibility complex class II en gamma-interferon geïnduceerde intracellulair adhesiemolecuul 1 op endotheelcellen en het blokkeren van de effecten van interleukine-1 (17, 20, 22, 23).

Voorlopige gegevens suggereren dat zeer hoge doses niacinamide (3-6,5 gram / dag) radiosensibiliserende effecten kan hebben. Deze doses kan de radiotherapie bij tumoren beïnvloeden (26, 27, 28). Niacinamide wordt verondersteld de inductie van stikstofoxide synthase te remmen en niacinamide kan ontstekingen verminderen, waardoor het toegepast kan worden bij destructieve gewrichtsziekten (24, 25).

Werking

Indicaties

Verhoogd cholesterol

Sommige vitamine B3 preparaten zijn door de FDA goedgekeurd als behandeling bij verhoogd cholesterol.

Deze goedgekeurde voorschriften zijn producten in sterktes van 500 mg of hoger. Gebruikelijke doseringen die in de markt verkocht worden liggen rond de 50 tot 100 mg. Om die reden wordt deze hoge doses vaak niet gebruikt voor verhoogd cholesterol. Bovendien kan deze hoge dosering een flush (opvliegers) veroorzaken. Niacine met 1 gram per dag kan het totaal cholesterol met 8% tot 21% verminderen, het LDL cholesterol met 8% tot 25%, triglycerides met 20% tot 50%, en kan het HDL gehalte met 15% tot 35% verhogen. In vergelijking met statitines is 18% tot 55% haalbaar (8, 9, 14, 29, 30, 31, 32, 33, 34). Niacine wordt ook ingezet voor dit doel als de normale medicijnen onvoldoende effectief is (8). Niacine stimuleert de bloedcirculatie en is waarschijnlijk ook inzetbaar bij de behandeling van perifere vasculaire ziekten en circulatiestoornissen zoals gezien wordt bij etalagebenen en de ziekte van Raynaud. Het effect is dosis afhankelijk. Niacinamide heeft geen effect bij patiënten met verhoogd cholesterol.

Pellagra en vitamine B3 tekort

Zowel Niacine als niacinamide zijn door de FDA goedgekeurd voor de behandeling en als preventie voor pellagra en bij een vitamine B3 tekort. Niacinamide heeft de voorkeur bij deze indicatie omdat deze vorm niet het vervelende effect van vaatverwijding (flush) heeft zoals bij Niacine (1, 15).

Psychische aandoeningen

Vitamine B3 heeft een positieve invloed voor een gezonde functie van de hersenen en zenuwweefsel. Bij Pellagra zijn er psychiatrische symptomen die vooral in het begin niet te onderscheiden zijn van schizofrenie. Dr. Abram Hoffer begon zijn psychiatrische patiënten te behandelen met hoge dosis niacine en ook vitamine C. De resultaten die hij boekte waren zo groot dat het vaker wordt ingezet bij een groot scala van psychische aandoeningen zoals bij depressie en dementie maar ook bij hallucinaties, alcoholisme en seniliteit.

Ziekte van Alzheimer

Er is bewijs dat bij de consumptie van tussen 17 – 45 mg per dag vitamine B3 uit voeding of multivitaminen een verminderde kans geeft op de ziekte van Alzheimer in vergelijking bij mensen met een lagere inname dan 14 mg per dag (35).

Arteriosclerose

Het nemen van Niacine lijkt arteriosclerose te verminderen bij mannen met een verhoogd risico. Op een grote schaal uitgevoerd onderzoek verlaagde Niacine in combinatie met colestipol de progressieve arteriosclerose; en verhoogde de regressie van arteriosclerose en verlaagde de incidenties van cardiovasculaire incidenten zoals myocardiale infarcten (36).

Staar

Niacine oraal lijkt het optreden van staar te beperken. Uit een grootschalige populatie-gebaseerde studie bleek een hoge inname van niacine geassocieerd te zijn met een verlaagd risico op staar (37).

Cholera

Inname van niacine lijkt vochtverlies bij cholera te controleren (2). In een gerandomiseerde gecontroleerde studie, verdeelde doses van 2 g nicotinezuur verminderde dagelijks diarree bij volwassenen met cholera (2, 39).

Diabetes

Het nemen van een hoge dosis niacinamide lijkt te helpen om het risico van type 1 diabetes bij kinderen te verminderen (42). Na het succes van deze studie, werd een zeer grote, multinationale, op lange termijn studie gestart om te bepalen of regelmatig gebruik van niacinamide diabetes kan voorkomen (38). Voorlopige resultaten sluiten niet uit dat niacinamide effectief zou kunnen zijn (18). Er zijn ook aanwijzingen dat suggereert dat niacinamide misschien resterende beta-celfunctie beschermen bij nieuw gediagnosticeerde type 1 diabetes (19, 40, 41, 43). Klinische proeven, met inbegrip van een placebo-gecontroleerde studie en een vitamine E-vergelijking studie tonen aan dat niacinamide bij nieuw gediagnosticeerde diabetes type 1 kan uitstellen wanneer de alvleesklier nog steeds geschikt is voor het produceren van insuline (19, 40, 41, 43).

Er is enige bezorgdheid over mogelijke gelijktijdige inductie van insulineresistentie (20). Niacinamide is ook nuttig wanneer oraal gebruikt voor het beschermen van de residuele bètacelfunctie en verbetering van de glycemische controle bij volwassenen met type 2 diabetes (21). In een kleine, placebo-gecontroleerde, single-blind onderzoek, niacinamide verhoogde C-peptide afgifte en verbeterd de secretie van insuline bij magere diabetici waar sulfonylureum therapie had gefaald (21).

Artrose

Het nemen van niacinamide met 3 gram per dag in verdeelde doses, lijkt de flexibiliteit te verbeteren en de ontsteking te verminderen, en kan zorgen voor een vermindering van de dosis standaard anti-inflammatoire geneesmiddelen (44).

ADHD

Er zijn positieve resultaten gezien in een voorlopig klinisch onderzoek naar het nut van niacinamide in combinatie met andere megadoseringen van vitaminen voor de behandeling van ADHD (45, 46). Meer onderzoek is nodig.

Indicaties

Veiligheid

Bij het juist gebruiken van Niacine en niacinamide zijn deze stoffen goedgekeurd door de FDA en worden als veilig beschouwd (14). Wanneer Niacinamide uitwendig wordt gebruikt is dit veilig tot 12 weken (48).

Bij kinderen is Niacinamide veilig (42, 45, 46). Bij zwangeren en gedurende de lactatie periode wordt vitamine B3 veilig beschouwd tot een dosering van 35 mg (1). Er is verder onvoldoende informatie beschikbaar met betrekking tot de veiligheid bij hogere dosis.

Contra-indicaties

Bij gebruik van gewone Niacine is voorzichtigheid met hoge dosering geboden bij patiënten met een prikkelbaar darmsyndroom, een verminderde leverfunctie of maagzweer, diabetes en bij galblaasstoornissen. Bij de niacinamide vorm zijn geen of nauwelijks bijwerkingen waargenomen.

Veiligheid

Bijwerkingen

Een flush (opvlieger) reactie kan ontstaan bij het gebruik van Niacine bij een dosis boven 30 mg per dag, maar meestal bij een hogere dosering voor het behandelen van verhoogd cholesterol. Deze flush is een warm gevoel in de huid en kan gepaard gaan met branden, tintelingen en jeuk soms met pijn en rode vlekken in gelaat, armen en borst (1). Tolerantie treedt op wanneer er een constante bloedwaarde is bereikt waardoor de prostaglandines niveaus weer dalen (1, 13, 47). De flush kan geminimaliseerd worden door voor te behandelen met aspirine 325 mg per dag of door het nemen van Niacine aan het eind van een avondmaaltijd op een volle maag (47, 49, 56, 58, 61, 72). Gebruik van vitamine B3 in de vorm van niacinamide kent deze flush niet en is een goed alternatief.

Niacine wordt in verband gebracht met verhoogde leverfunctietesten en geelzucht, bij doses van 3 gram / dag of meer, en wanneer doses snel worden verhoogd (1, 13, 47, 51). Het risico op hepatotoxiciteit blijkt hoger te zijn met langzame afgifte (time-released) producten (1, 13, 14, 52, 53, 54, 55). Niacine moet worden gestaakt als de leverfunctie stijgt tot drie keer de bovengrens van normaal (13). Er zijn zeldzame gevallen van ernstige hepatotoxiciteit met fulminante hepatitis en encefalopathie als gevolg van niacine (1, 13, 54). Niacinamide in doses van 3 gram / dag of meer zijn niet in verband gebracht met verhoogde leverfunctietesten (1, 19, 25, 26, 50).

Hoge doses van niacine kan gastro-intestinale stoornissen zoals misselijkheid, braken, opgeblazen gevoel, brandend maagzuur, anorexia, diarree, en activering van maagzweren veroorzaken (13, 14, 47, 51). Deze effecten kunnen worden verminderd door het bij de maaltijd in te nemen en verdwijnen meestal binnen twee weken na het stoppen van de behandeling (47, 59).

Niacine kan de glucosetolerantie beïnvloeden bij een hoge dosis, waarschijnlijk door het veroorzaken of verergeren van insulineresistentie (13, 15). De effecten van niacine op triglyceride synthese kan ook de hepatische productie van glucose vergroten door vetzuurgebruik in de lever te bevorderen ten koste van glucose (12, 16). Bij niet-diabetische patiënten, zijn de veranderingen van bloedglucose over het algemeen klein en niveaus blijven binnen het normale bereik (51). Bij diabetespatiënten, niacine 4,5 g / dag gedurende 5 weken was geassocieerd met een gemiddelde stijging van 16% in plasma glucose en 21% toename van geglycosyleerd hemoglobine (HbA1C) (12). Doses van 1,5 gram / dag of minder lijken te minimale effecten op de bloedglucose hebben (60). Ongeveer 10% tot 35% van de diabetes patiënten moeten antidiabetica starten of verhogen van de dosis van een hypoglycemisch middel als niacine wordt toegevoegd aan hun behandeling (12, 13, 14, 51, 57). Bij sommige patiënten verhogen glucosespiegels wanneer niacine is begonnen, maar dan terug naar de uitgangswaarde wanneer een stabiele dosis is bereikt (66). Niacinamide in hoge doses, 50 mg / kg / dag of meer, heeft dit probleem niet of in zeer beperkte mate (17, 20, 22).

Niacine in hoge doses kan aanzienlijk het homocysteïnegehalte verhogen; een stijging van 17% is gerapporteerd met 1 gram / dag en 55% met 3 gram / dag (73). Verhoogde homocysteïne niveaus zijn een onafhankelijke risicofactor voor hart- en vaatziekten; echter de klinische relevantie van het effect van niacine op homocysteïne is niet bekend.

Chronisch gebruik van grote hoeveelheden niacine is ook in verband gebracht met zeldzame gevallen van huiduitslag, jeuk, acanthosis nigricans, droge huid en ogen, toxische amblyopie, wazig zicht, maculair oedeem, en cystic maculopathie lijken dosis-afhankelijk en omkeerbaar te zijn (1, 13, 19, 26, 28, 47, 51, 62).

Bijwerkingen

Interacties

Kruiden en supplementen

Chroom
Zowel chroom als niacine vormen het complex bekend als glucosetolerantiefactor die receptor binding van insuline vergemakkelijkt. Men denkt dat niacine de effecten van chroom insuline activiteit en glucosespiegels doet toenemen.

In een studie bij oudere mensen zonder diabetes, reduceerde een combinatie van niacine 100 mg met 200 mcg chroom de glucose snelheid met 6%, terwijl het supplement alleen geen effect had op de snelheid (71). Adviseer diabetespatiënten te controleren op hypoglykemie, als ze tegelijk chroom en niacine supplementen nemen.

Hepatotoxische kruiden en supplementen
Niacine kan soms lever toxiciteit veroorzaken, alleen bij het gebruik van hoge farmacologische doses (13, 57). Theoretisch zou gelijktijdig gebruik met andere potentieel hepatotoxische supplementen het risico op leverbeschadiging verhogen. Sommige van deze producten zijn androsteendion, borage blad, chaparral, smeerwortel, dehydroepiandrosterone (DHEA), germander, kava, pennyroyal olie, rode gist, en anderen.

Medicijnen

Alcohol
Alcohol kan de flush die geassocieerd is met niacine verergeren (47, 51, 57). Grote doses van niacine kan ook het disfunctioneren van de lever, geassocieerd met chronisch alcoholgebruik, verergeren. Raad patiënten aan grote hoeveelheden alcohol te vermijden tijdens het gebruik van niacine (63).

Allopurinol (Zyloprim)
Grote doses van niacine kan urine-uitscheiding van urinezuur verminderen, mogelijk resulterend in hyperuricemia (12, 13, 14). Doses van Uricosurica zoals allopurinol zou moeten worden verhoogd om de controle van jicht bij patiënten die start met niacine te handhaven (51). Mensen die frequente aanvallen van jicht hebben, ondanks uricosurisch therapie, moeten niacine vermijden (13).

Medicijnen tegen diabetes
Niacine heeft invloed op glucosetolerantie bij hoge dosering, waarschijnlijk door het veroorzaken of verergeren insulineresistentie en een verhoogde hepatische productie van glucose (12, 13, 15, 16). Bij diabetespatiënten, kan niacine met een dosering van 4,5 g / dag gedurende 5 weken de plasmaglucose verhogen met gemiddeld 16% en geglycosyleerd hemoglobine (HbA1c) met 21% (12). Echter, lagere doses van 1,5 gram / dag of minder lijken te minimale effecten op de bloedglucose te hebben (75). Bij sommige patiënten verhogen glucosespiegels wanneer met niacine is begonnen, maar de uitgangswaarde komt dan terug wanneer er een stabiele dosis is bereikt (14). Ongeveer 10% tot 35% van de diabetespatiënten kan een aanpassing van hypoglycemic therapie nodig hebben wanneer niacine wordt toegevoegd (12, 13, 14, 51, 57).

Aspirine
Aspirine wordt vaak gebruikt in combinatie met niacine om geïnduceerde flushing te verminderen (8, 47, 51, 57). Doses van 325 mg blijkt optimaal te zijn (47, 49, 51, 56, 57).

Statines
Er is enige bezorgdheid dat met niacine het risico op myopathie zou kunnen toenemen in combinatie met statines, voornamelijk als gevolg van case reports (8, 75). Er is echter geen significant verhoogd risico op myopathie aangetoond in klinische studies, waaronder die met behulp van een door de FDA goedgekeurde combinatie van lovastatine en niacine (Advicor) (14, 57, 64, 67). Raad patiënten aan symptomen van myopathie onmiddellijk te melden. De statines omvatten atorvastatine (Lipitor), fluvastatine (Lescol), lovastatine (Mevacor), pravastatine (Pravachol) en simvastatine (Zocor).

Chloramphenicol (Chloromycetin)
Chlooramfenicol kan interfereren met de activiteit van NAD en pellagra (vitamine B3 tekort) veroorzaken (68, 76, 77, 78, 79).

Cycloserine (Seromycin Pulvules)
Cycloserine kan een tekort aan pyridoxine veroorzaken, die nodig is voor de omzetting van tryptofaan naar niacine, wat resulteert in een secundaire niacine deficiëntie (3).

Fluorouracil (5-FU, Adrucil)
Fluorouracil remt de omzetting van tryptofaan naar niacine en kan leiden tot pellagra (vitamine B3 tekort), vooral bij mensen met een slechte voedingsinname of malabsorptie (68, 80). Niacinamide supplementen kunnen vroege symptomen van een tekort bij mensen, die fluorouracil gebruiken, doen keren.

Isoniazid (INH)
Isoniazide kan een deficiëntie van pyridoxine, die nodig is voor het omzetten van tryptofaan naar niacine, wat resulteert in een secundaire niacine deficiëntie veroorzaken (1, 3, 65). Isoniazid heeft ook structurele gelijkenissen aan niacine en kan mogelijk interfereren met de conversie van niacine naar nicotinamide adenine dinucleotide (NAD) (65, 68, 81, 82). Pellagra kan optreden bij mensen met gebruik van isoniazid, vooral als de voeding niacine inname laag is. Het kan worden voorkomen of teruggedraaid met niacinamide supplementen (65, 81, 82).

Levodopa / carbidopa (Sinemet)
Levodopa (Parkinsonmiddel) heeft een antagonistische werking op vitamine B3. Een supplement Niacinamide of Niacine is nodig bij sommige patiënten die Dopa decarboxylase inhibitoren gebruiken zoals carbidopa, deze  remt een enzym betrokken bij de omzetting van tryptofaan naar niacine. Het bewijs van subklinische niacine deficiëntie werd gevonden bij mensen die behandeld worden met levodopa / carbidopa, maar pellagra is niet gemeld (74). Bij gebruik van dit medicijn is het aan te raden om niacinamide te suppleren.

Mercaptopurine (6-MP, Purinethol)
Een supplement kan nodig zijn bij sommige patiënten die Mercaptopurine gebruiken. Het middel kan pellagra veroorzaken, vooral na langdurige behandeling met hoge doses (bijvoorbeeld 250 mg / dag gedurende 4 jaar). Het heeft structurele overeenkomsten met adenine en interfereert met de synthese van nicotinamide adenine dinucleotide (68, 70).

Pyrazinamide
Een supplement kan nodig zijn bij sommige patiënten die Pyrazinamide gebruiken. Het middel heeft structurele overeenkomsten met niacinamide en kunnen interfereren met zijn activiteit. Pellagra kan optreden bij pyrazinamide en reageert op niacinamide supplementen (69).

Synergie

Vitamine B3 werkt nauw samen met alle andere B-vitaminen en voor een goede werking ervan is het aan te raden om ook de andere B vitaminen in te nemen bijvoorbeeld in een goede multi vitamine voor de dag.

Interacties

Dosering

Voor hyperlipidemie zijn de effecten van niacine dosisafhankelijk. De meest uitgesproken toename van HDL en afname van triglyceriden ontstaan ​​bij 1200-1500 mg / dag. De grootste effecten van Niacine op LDL treden op bij 2000-3000 mg / dag (14). Om te voorkomen dat coronaire problemen ontstaan bij mensen met hyperlipidemie, werd niacine in een dosering van 4 gram per dag gebruikt (36). Het gebruik van hoge doseringen niacine (enkele grammen) moet altijd geleidelijk, over een periode van enkele weken, worden opgebouwd, startend met een lage dosering (bijvoorbeeld 500 mg). Voor het voorkomen en behandelen van vitamine B3 deficiëntie, worden doses nicotinezuur en niacinamide als gelijkwaardig beschouwd (2). Bij lichte vitamine B3 deficiëntie, wordt niacine of niacinamide met een dosis van 50-100 mg per dag gebruikt. Voor pellagra bij volwassenen, wordt niacine of niacinamide 300-500 mg per dag gegeven in verdeelde doses. Voor pellagra bij kinderen, geldt een dosis niacine of niacinamide van 100-300 mg per dag in verdeelde doses. Voor de Hartnup ziekte, wordt niacine of niacinamide met 50-200 mg per dag gebruikt (15). Voor het verminderen van vochtverlies veroorzaakt door cholera toxine, werd niacine 2 gram per dag gebruikt (2).

Om type 1 diabetes bij kinderen met een hoog-risico te voorkomen, werd niacinamide 1,2 g / m² (lichaamsoppervlak) per dag werd gebruikt (18). Om progressie van de ziekte van de nieuw gediagnosticeerde type 1 diabetes te vertragen, werd niacinamide 25 mg / kg per dag gebruikt (41). Voor het behandelen van osteoartritis is niacinamide 3 gram per dag in verdeelde doses gebruikt (44). Een dagelijkse inname van ongeveer 44 mg niacine wordt geassocieerd met verminderd risico van nucleaire staar (37).

De dagelijkse aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (RDA) niacine zijn: Zuigelingen 0-6 maanden, 2 mg; Zuigelingen 7-12 maanden, 4 mg; Kinderen 1-3 jaar, 6 mg; Kinderen 4-8 jaar, 8 mg; Kinderen 9-13 jaar, 12 mg; Mannen 14 jaar en ouder, 16 mg; Vrouwen 14 jaar en ouder, 14 mg; Zwangere vrouwen, 18 mg; en zogende vrouwen, 17 mg (1). De maximale dagelijkse dosis van niacine is: Kinderen 1-3 jaar, 10 mg; Kinderen 4-8 jaar, 15 mg; Kinderen 9-13 jaar, 20 mg; Volwassenen, met inbegrip van zwangere en zogende vrouwen, 14-18 jaar, 30 mg; en volwassenen, met inbegrip van zwangere en zogende vrouwen, ouder dan 18 jaar, 35 mg (1).

Aandoening Dagdosering
Wintertenen en winterhanden (perniones) 100 – 500 mg per dag
Schizofrenie 1 x daags 200 mg
Hyperlipidemie 250 – 500 mg per dag
Duizeligheid 100 – 500 mg per dag
Draaiduizeligheid (Vertigo) 100 – 500 mg per dag
Acne (puistjes) 100 – 500 mg per dag
Ziekte van Parkinson 1 x daags 500 mg
Ziekte van Raynaud 100 – 500 mg per dag
Obesitas 100 – 500 mg per dag
Hypoglykemie (lage bloedsuikerspiegel) 1 x daags 500 mg
Cholesterol Tot 1000 mg per dag
Diabetes (suikerziekte) 100 – 500 mg per dag
Ataxie 2 x daags 25 – 50 mg
Dosering
Referenties
  1. Food and Nutrition Board, Institute of Medicine. Dietary Reference Intakes for Thiamin, Riboflavin, Niacin, Vitamin B6, Folate, Vitamin B12, Pantothenic Acid, Biotin, and Choline (2000). Washington, DC: National Academy Press, 2000. Available at: http://books.nap.edu/books/0309065542/html/.
  2. Rabbani GH, Butler T, Bardhan PK, Islam A. Reduction of fluid-loss in cholera by nicotinic acid: a randomized controlled trial.
  3. Shils ME, Olson JA, Shike M, Ross AC, eds. Modern Nutrition in Health and Disease. 9th ed. Baltimore, MD: Williams & Wilkins, 1999
  4. Hardman JG, Limbird LL, Molinoff PB, eds. Goodman and Gillman’s The Pharmacological Basis of Therapeutics, 9th ed. New York, NY: McGraw-Hill, 1996.
  5. Anon. Niacinamide Monograph.
  6. Park YK, Sempos CT, Barton CN, et al. Effectiveness of food fortification in the United States: the case of pellagra
  7. American Dietetic Association Website. Available at: www.eatright.org/adap1097.html (Accessed 16 July 1999).
  8. National Cholesterol Education Program. Cholesterol Lowering in the Patient with Coronary Heart Disease. 1997. Available at: http://www.nhlbi.nih.gov/health/prof/heart/chol/chol_low.pdf.
  9. Wolfe ML, Vartanian SF, Ross JL, et al. Safety and effectiveness of Niaspan when added sequentially to a statin for treatment of dyslipidemia
  10. Chesney CM, Elam MB, Herd JA, et al. Effect of niacin, warfarin, and antioxidant therapy on coagulation parameters in patients with peripheral arterial disease in the Arterial Disease Multiple Intervention Trial (ADMIT).
  11. Johansson JO, Egberg N, Asplund-Carlson A, Carlson LA. Nicotinic acid treatment shifts the fibrinolytic balance favourably and decreases plasma fibrinogen in hypertriglyceridaemic men.
  12. Garg A, Grundy SM. Nicotinic acid as therapy for dyslipidemia in non-insulin-dependent diabetes mellitus.
  13. American Society of Health-System Pharmacists. ASHP Therapeutic Position Statement on the safe use of niacin in the management of dyslipidemias.
  14. McKenney J. New perspectives on the use of niacin in the treatment of lipid disorders
  15. McKevoy GK, ed. AHFS Drug Information. Bethesda, MD: American Society of Health-System Pharmacists, 1998
  16. Schwartz ML. Severe reversible hyperglycemia as a consequence of niacin therapy.
  17. Kolb H, Burkart V. Nicotinamide in type 1 diabetes. Mechanism of action revisited
  18. Lampeter EF, Klinghammer A, Scherbaum WA, et al. The Deutsche Nicotinamide Intervention Study: an attempt to prevent type 1 diabetes. DENIS Group
  19. Pozzilli P, Browne PD, Kolb H. Meta-analysis of nicotinamide treatment in patients with recent-onset IDDM. The Nicotinamide Trialists.
  20. Greenbaum CJ, Kahn SE, Palmer JP. Nicotinamide’s effects on glucose metabolism in subjects at risk for IDDM.
  21. Polo V, Saibene A, Pontiroli AE. Nicotinamide improves insulin secretion and metabolic control in lean type 2 diabetic patients with secondary failure to sulphonylureas.
  22. Visalli N, Cavallo MG, Signore A, et al. A multi-centre randomized trial of two different doses of nicotinamide in patients with recent-onset type 1 diabetes (the IMDIAB VI).
  23. Gale EA. Theory and practice of nicotinamide trials in pre-type 1 diabetes.
  24. McCarty MF, Russell AL. Niacinamide therapy for osteoarthritis–does it inhibit nitric oxide synthase induction by interleukin 1 in chondrocytes
  25. Ding RW, Kolbe K, Merz B, et al. Pharmacokinetics of nicotinic acid-salicylic acid interaction.
  26. Miralbell R, Mornex F, Greiner R, et al. Accelerated radiotherapy, carbogen, and nicotinamide in glioblastoma multiforme: report of European Organization for Research and Treatment of Cancer trial 22933.
  27. Fatigante L, Ducci F, Cartei F, et al. Carbogen and nicotinamide combined with unconventional radiotherapy in glioblastoma multiforme: a new modality treatment.
  28. Hoskin PJ, Stratford MR, Saunders MI, et al. Administration of nicotinamide during chart: pharmacokinetics, dose escalation, and clinical toxicity.
  29. Guyton JR, Blazing MA, Hagar J, et al. Extended-release niacin vs gemfibrozil for the treatment of low levels of high-density lipoprotein cholesterol. Niaspan-Gemfibrozil Study Group.
  30. Illingworth DR, Stein EA, Mitchel YB, et al. Comparative effects of lovastatin and niacin in primary hypercholesterolemia. A prospective trial.
  31. Vacek JL, Dittmeier G, Chiarelli T, et al. Comparison of lovastatin (20 mg) and nicotinic acid (1.2 g) with either drug alone for type II hyperlipoproteinemia
  32. Vega GL, Grundy SM. Lipoprotein responses to treatment with lovastatin, gemfibrozil, and nicotinic acid in normolipidemic patients with hypoalphalipoproteinemia.
  33. Guyton JR, Goldberg AC, Kreisberg RA, et al. Effectiveness of once-nightly dosing of extended-release niacin alone and in combination for hypercholesterolemia.
  34. Lal SM, Hewett JE, Petroski GF, et al. Effects of nicotinic acid and lovastatin in renal transplant patients: a prospective, randomized, open-labeled crossover trial.
  35. Morris MC, Evans DA, Bianias JL, et al. Dietary niacin and the risk of incident Alzheimer’s disease and of cognitive decline
  36. Zhao XQ, Brown BG, Hillger L, et al. Effects of intensive lipid-lowering therapy on the coronary arteries of asymptomatic subjects with elevated apolipoprotein B.
  37. Cumming RG, Mitchell P, Smith W. Diet and cataract: the Blue Mountains Eye Study
  38. Reimers JI, Andersen HU, Pociot F. [Nicotinamide and prevention of insulin-dependent diabetes mellitus. Rationale, effects, toxicology and clinical experiences. ENDIT Group].
  39. Briend A, Nath SK, Heyman M, Desjeux JF. Comparative effects of nicotinic acid and nicotinamide on cholera toxin-induced secretion in rabbit ileum
  40. Pozzilli P, Visalli N, Cavallo MG, et al. Vitamin E and nicotinamide have similar effects in maintaining residual beta cell function in recent onset insulin-dependent diabetes
  41. Visalli N, Cavallo MG, Signore A, et al. A multi-centre randomized trial of two different doses of nicotinamide in patients with recent-onset type 1 diabetes (the IMDIAB VI).
  42. Elliott RB, Pilcher CC, Fergusson DM, Stewart AW. A population based strategy to prevent insulin-dependent diabetes using nicotinamide
  43. Pozzilli P, Visalli N, Signore A, et al. Double blind trial of nicotinamide in recent-onset IDDM (the IMDIAB III study).
  44. Jonas WB, Rapoza CP, Blair WF. The effect of niacinamide on osteoarthritis: a pilot study
  45. Brenner A. The effects of megadoses of selected B complex vitamins on children with hyperkinesis: controlled studies with long-term follow-up.
  46. Haslam RH, Dalby JT, Rademaker AW. Effects of megavitamin therapy on children with attention deficit disorders
  47. Figge HL, Figge J, Souney PF, et al. Nicotinic acid: a review of its clinical use in the treatment of lipid disorders.
  48. Shalita AR, Smith JG, Parish LC, et al. Topical nicotinamide compared with clindamycin gel in the treatment of inflammatory acne vulgaris.
  49. Whelan AM, Price SO, Fowler SF, Hainer BL. The effect of aspirin on niacin-induced cutaneous reactions
  50. Winter SL, Boyer JL. Hepatic toxicity from large doses of vitamin B3 (nicotinamide).
  51. Knodel LC, Talbert RL. Adverse effects of hypolipidaemic drugs
  52. Gray DR, Morgan T, Chretien SD, Kashyap ML. Efficacy and safety of controlled-release niacin in dyslipoproteinemic veterans.
  53. McKenney JM, Proctor JD, Harris S, Chinchili VM. A comparison of the efficacy and toxic effects of sustained- vs immediate-release niacin in hypercholesterolemic patients.
  54. Rader JI, Calvert RJ, Hathcock JN. Hepatic toxicity of unmodified and time-release preparations of niacin
  55. Raising HDL and Niacin Use. Pharmacist’s Letter/Prescriber’s Letter 2004;20(5):200504.
  56. Jungnickel PW, Maloley PA, Vander Tuin EL, et al. Effect of two aspirin pretreatment regimens on niacin-induced cutaneous reactions.
  57. Bays HE, Dujovne CA. Drug interactions of lipid-altering drugs.
  58. Capuzzi DM, Guyton JR, Morgan JM, et al. Efficacy and safety of an extended-release niacin (Niaspan): a long-term study.
  59. Gibbons LW, Gonzalez V, Gordon N, Grundy S. The prevalence of side effects with regular and sustained-release nicotinic acid
  60. Brown BG, Zhao XQ, Chait A. Simvastatin and niacin, antioxidant vitamins, or the combination for the prevention of coronary disease
  61. Knopp RH, Alagona P, Davidson M, et al. Equivalent efficacy of a time-release form of niacin (Niaspan) given once-a-night versus plain niacin in the management of hyperlipidemia.
  62. Papa CM. Niacinamide and acanthosis nigricans (letter).
  63. Schwab RA, Bachhuber BH. Delirium and lactic acidosis caused by ethanol and niacin coingestion
  64. Ito MK. Advances in the understanding and management of dyslipidemia: using niacin-based therapies.
  65. Ishii N, Nishihara Y. Pellagra encephalopathy among tuberculous patients: its relation to isoniazid therapy.
  66. Urberg M, Zemel MB. Evidence for synergism between chromium and nicotinic acid in the control of glucose tolerance in elderly humans.
  67. Vannucchi H, Moreno FS. Interaction of niacin and zinc metabolism in patients with alcoholic pellagra.
  68. Stratigos JD, Katsambas A. Pellagra: a still existing disease
  69. Jorgensen J. Pellagra probably due to pyrazinamide: development during combined chemotherapy of tuberculosis
  70. Ludwig GD, White DC. Pellagra induced by 6-mercaptopurine. Clin Res 1960;8:212.
  71. Kahn SE, Beard JC, Schwartz MW, et al. Increased B-cell secretory capacity as mechanism for islet adaptation to nicotinic acid-induced insulin resistance.
  72. Knopp RH. Clinical profiles of plain versus sustained-release niacin (Niaspan) and the physiologic rationale for nighttime dosing
  73. Crouse JR III. New developments in the use of niacin for treatment of hyperlipidemia: new considerations in the use of an old drug
  74. Bender DA, Earl CJ, Lees AJ. Niacin depletion in Parkinsonian patients treated with L-dopa, benserazide and carbidopa.
  75. Reaven P, Witztum JL. Lovastatin, nicotinic acid and rhabdomyolysis (letter).
  76. Nahata MC. Chloramphenicol. In: Evans WE, Schentag JJ, Jusko WJ (eds). Applied Pharmacokinetics: Principles of Therapeutic Drug Monitoring. 3rd ed., Vancouver, WA: Applied Therapeutics, Inc., 1992.
  77. Bingham LG, Verma SB. A photodistributed rash. (Self-Assessment examination of the American Academy of Dermatology). J Am Acad Dermatol 2005;52:929-32.
  78. Hendricks WM. Pellagra and pellagralike dermatoses: etiology, differential diagnosis, dermatopathology, and treatment.
  79. Karthikeyan K, Thappa DM. Pellagra and skin
  80. Stevens H, Ostlere L, Begent R, et al. Pellagra secondary to 5-fluorouracil.
  81. Darvay A, Basarab T, McGregor JM, Russell-Jones R. Isoniazid induced pellagra despite pyridoxine supplementation
  82. Bender DA, Russell-Jones R. Isoniazid-induced pellagra despite vitamin B6 supplementation.
Vademecum bestellen
Vademecum
Vademecum bestellen
3-secties
  • Aandoeningen
  • Monografie
  • Oplossingen

Prijs
€ 29,90 (exclusief BTW)

Bestel vademecum
Bestel vademecum
Sluiten