Alfalfa(zaad)

Wat is alfalfa(zaad)?

Luzerne (Medicago sativa) is een vaste plant die het meest wordt gekweekt en gebruikt voor veevoer. De spruiten, ook wel alfalfa genoemd, worden ook door mensen geconsumeerd, vaak als garnering, en verschillende delen van de alfalfa zijn gebruikt in voedingssupplementen.¹ Bijvoorbeeld de zaden, die rijk zijn aan diverse nutriënten.

Gebruik

Van oudsher wordt alfalfa gebruikt voor een verscheidenheid aan medische aandoeningen, waaronder gastro-intestinale klachten, reumatoïde artritis, astma, menstruele onregelmatigheden en blaas-, nier- en prostaatproblemen.

De hele plant in bruikbaar voor consumptie of verwerking. Vitamine A, C, E en K, mineralen en sporenelementen zijn aanwezig in alfalfa. Alfalfa bevat coumestrol, een fyto-oestrogeen dat is geïsoleerd uit drie in de handel verkrijgbare alfalfaproducten.² Flavonoïden zijn ook geïsoleerd uit alfalfa, evenals hoge concentraties mangaan.^1,3

Werking

Antimicrobiële effecten

Luzerne kan antimicrobiële eigenschappen hebben.⁴ G2, 2-beta-hydroxy-3-beta-O- (beta-D-glucopyranosyl)-delta 12-oleaneen-23, 28-dionzuur, is geïsoleerd uit alfalfawortels. In vitro heeft dit bestanddeel activiteit aangetoond tegen Cryptococcus neoformans en een breed scala aan giststammen.^5,6 Medicagene zuur, hederagenineglycosiden en sojasapogenolen kunnen bijdragen aan de schimmelwerende werking van alfalfa, onder meer tegen Aspergillus niger, Candida albicans en Candida tropicalis.⁷

Bloedsuikerverlagende effecten

Van alfalfa is vastgesteld dat het de basale plasmaglucoseconcentraties aanzienlijk verlaagt bij muizen met door streptozotocine geïnduceerde diabetes.⁸ In een ander onderzoek ervoeren diabetische muizen die luzerne kregen (62,5 g/kg in het dieet en 2,5 g/L in het drinkwater) verminderd bloedsuikergehalte in vergelijking met normale muizen.⁹

Immunologische effecten

Het alfalfabestanddeel L-canavanine, een aminozuur, is in verband gebracht met de ontwikkeling van een lupusachtig syndroom, of verergering van systemische lupus erythematosus (SLE), bij dieren en mensen.^10,11,12 In vitro lijkt alfalfa in te werken op CD8 Leu8 T-cellen om de synthese en proliferatie van antilichamen te reguleren.¹³ L-canavanine kan een remmend effect uitoefenen op CD8 T-cellen, en kan ook effecten uitoefenen op mononucleaire cellen.^11,14

Lipide-effecten

Een onderzoek bij apen wees uit dat apen die alfalfa-saponinen kregen, de cholesterolemie hadden verlaagd zonder veranderingen in high-density lipoprotein (HDL) in vergelijking met apen die geen alfalfa-saponinen kregen.¹⁵ Er werd ook opgemerkt dat alfalfa-saponinen de intestinale absorptie verminderen en de fecale uitscheiding van cholesterol verhoogden, een bevinding die ook bij ratten werd gemeld.¹⁶ Van alfalfa is aangetoond dat het bij apen de verwachte stijging van het cholesterol voorkomt die gepaard gaat met de inname van een dieet met een hoog cholesterolgehalte.¹⁷ Alfalfa verlaagt de lipideniveaus in plasma en weefsels effectiever dan D-thyroxine en pyrimidine, maar niet zo effectief als cholestyramine of diëten die volledig cholesterolvrij zijn.¹⁸ Vergelijkbare cholesterolverlagende effecten zijn waargenomen bij konijnen.^19,20,21 Na orale toediening van cholesterol aan konijnen werden verhogingen van serumcholesterol voorkomen wanneer alfalfa werd gevoerd.¹⁹ Door hyperlipidemie geïnduceerde konijnen die alfalfa kregen, bleken een lager totaal cholesterol te hebben, met name triglyceriden en niet-veresterde vetzuren, in vergelijking met konijnen die geen alfalfa kregen.²² Een studie bij 72 apen toonde aan dat diëten bestaande uit alfalfa en cholesterol het cholesterolgehalte en de vorming van atherosclerotische plaques verlaagden in vergelijking met diëten die alleen cholesterol bevatten.²³

Wondgenezingseffecten

Vroege rapporten suggereren dat een onverzeepbare stof gewonnen uit alfalfa gunstig lijkt te zijn bij de behandeling van huidbeschadigingen die secundair zijn aan radiotherapie en het genezen van tandvlees na orthodontistische operaties. De stof bevatte cycloartenol, sitosterol, campestrol en stigonosterol.²⁴

Veiligheid

Alfalfa is veilig in te nemen wanneer het voor korte termijn op de juiste manier wordt gebruikt.^25,26,27

Een langdurige inname van alfalfa in grote hoeveelheden is mogelijk onveilig. Dit is in verband gebracht met door geneesmiddelen veroorzaakte lupuseffecten.^28,29,30 In één onderzoek werd een patiënt waargenomen die voor langere tijd (tot zes weken achter elkaar) elke dag 80-160 gram alfalfazaad innam en vervolgens tekenen van auto-immuun hemolytische anemie vertoonde.^28,30

Tijdens de zwangerschap raden we het af om alfalfa in medicinale hoeveelheden te gebruiken. Het kan namelijk mogelijk oestrogene activiteit vertonen. ^2,25,31

Interacties

Medicijnen

Warfarine: theoretisch zou alfalfa de antistollingsactiviteit van warfarine kunnen verminderen. Alfalfa bevat een grote hoeveelheid vitamine K.^25,26 Dit zou in theorie de activiteit van warfarine kunnen verstoren.

Antidiabetica: theoretisch zou alfalfa het risico op hypoglykemie mogelijk kunnen verhogen wanneer het samen met antidiabetica wordt ingenomen. Dieronderzoek suggereert dat alfalfa de bloedsuikerspiegel verlaagt bij diabetische muizen.³² Ook ervoer in één casusrapport een diabetespatiënt hypoglykemie na het nuttigen van alfalfa-extract.³³ Houd de bloedglucosewaarden nauwlettend in de gaten. Dosisaanpassingen kunnen nodig zijn.

Supplementen

Kruiden en supplementen met hypoglycemisch potentieel: theoretisch zou alfalfa hypoglycemische effecten kunnen hebben en de werking dus kunnen versterken.

IJzer: theoretisch zou alfalfa de opname van ijzer kunnen verminderen. Het gebruik van alfalfa met ijzer kan de biologische beschikbaarheid van ijzer verminderen. Sommige laboratoriumonderzoeken suggereren dat alfalfavezel zich aan ijzer kan binden.³⁴

Fotosensibiliserende kruiden: theoretisch kan alfalfa fotosensibilisatie veroorzaken. Dieronderzoek suggereert dat grote doses alfalfa de lichtgevoeligheid zouden kunnen verhogen, mogelijk vanwege het chlorofylgehalte.³⁵ Theoretisch zou het gebruik van alfalfa met andere fotosensibiliserende kruiden het risico op bijwerkingen kunnen verhogen.

Vitamine E: alfalfa bevat saponinen die mogelijk de opname of activiteit van vitamine E kunnen verstoren.³¹

Ziekten

Auto-immuunziekten: theoretisch gezien zouden grote hoeveelheden alfalfa auto-immuunziekten kunnen verergeren door ziekteactiviteit te stimuleren. Adviseer patiënten met auto-immuunziekten zoals multiple sclerose (MS), systemische lupus erythematosus (SLE) of reumatoïde artritis (RA) om alfalfa te vermijden of voorzichtig te gebruiken. In-vitro-onderzoek en casusrapporten bij mensen suggereren dat alfalfa immunostimulerende effecten kan hebben.^12,29,36

Hormoongevoelige aandoeningen en kankersoorten: alfalfa zou mogelijk oestrogene effecten kunnen hebben. Totdat er meer bekend is, vermijd het gebruik van alfalfa bij hormoongevoelige aandoeningen zoals borst-, baarmoeder- en eierstokkanker, evenals endometriose en baarmoederfibromen. Bestanddelen in alfalfa hebben oestrogene effecten aangetoond.^2,25,31

Dosering

Er is te weinig wetenschappelijk onderzoek om een gemiddelde dosering vast te kunnen stellen. Echter kunnen er altijd doseringen worden aangehouden die normaal gesproken in voedsel voorkomen.