Zink

Zink speelt een belangrijke rol bij het behoud van gezichtsvermogen. Het is in hoge concentraties in het oog, met name in de retina en choroidea aanwezig. Een tekort aan zink kan het gezichtsvermogen veranderen en een ernstig tekort veroorzaakt veranderingen in de retina en retinale pigmentepitheel (RPE). Zink heeft een interactie met taurine en vitamine A in het netvlies, modificeert plasma membranen in de foto-receptoren, regelt de licht-rhodopsin reactie in het foto-receptor, moduleert synaptische transmissie, en dient als antioxidant in zowel het RPE als het netvlies. Het lijkt de progressie van retinale degeneratieve ziekten ⁽¹⁾ te vertragen. Topicaal opgebrachte oogdruppels met zinksulfaat maakt het slijmvorming uit het buitenoppervlak van het oog schoon ⁽¹⁵⁾.

Inname van zink in combinatie met antioxidant vitamines kan de progressie van gevorderde leeftijd gerelateerde maculaire degeneratie (AMD) vertragen. Zink (methionine) 70 mg, vitamine C 500 mg, vitamine E 400 IU en beta-caroteen 15 mg per dag lijkt een risicoreductie van 27% gezichtsscherpte verlies en een risicoreductie van 24% tot progressie van maculadegeneratie bij patiënten met gevorderde macula degeneratie ^{(10, 11)}. Er is niet genoeg informatie om te bepalen of zink plus antioxidanten ook gunstig is voor het voorkomen van maculadegeneratie ^{(10, 12, 13)}. Inname van uitsluitend zink lijkt niet nuttig te zijn voor patiënten met bestaande maculadegeneratie ⁽¹⁷⁾.

Grootschalige bevolkingsonderzoeken laten zien dat het verhogen van de inname van zink uit voedsel kan het risico op het ontwikkelen van maculadegenratie ^{(14, 15)} kan verminderen.

Zink heeft een belangrijke functie voor neutrofielen, NK-cel en T-lymfocyt functie ⁽¹⁶⁾. Zelfs milde zink-deficiëntie zou de de T-cel-functies nadelig kunnen beinvloeden ⁽¹⁸⁾. Tegelijkertijd kan een te hoge dosis zink suppletie, 20 maal de RI, een negatief effect hebben voor de immuunfunctie die vergelijkbaar is met een tekort aan zink ⁽⁹⁾.

Het mechanisme voor het effect van zink op de verkoudheid is nog onduidelijk. Het beïnvloed niet de interleukine-8 in nasale secreties, wat suggereert dat zink geen invloed heeft op de immuunrespons tegen verkoudheid ^{(19, 20)}. Zink remt het rhinovirus in vitro, maar het is onduidelijk of dit gebeurt in vivo ^{(19, 20, 21)}. Het rhinovirus repliceert in het neusslijmvlies, en sommige onderzoekers vragen zich af of oraal toegediend zink voldoende niveaus in nasale weefsels produceert om virale replicatie voldoende te remmen ^{(22, 23)}.

De hoeveelheid beschikbare geïoniseerd zink varieert met verschillende formuleringen waardoor wellicht de effectiviteit van zink wordt beïnvloed voor de gewone verkoudheid ^{(24, 25)}. De toevoeging van smaakstoffen zoals citroenzuur, mannitol, of sorbitol gluconaat zuigtablet preparaten zink vermindert de mate van ionisatie zink. De aanwezigheid van het aminozuur methionine waarborgt daarentegen een uitstekende opname.

Zinkionen zouden ook gevolgen kunnen hebben tegen andere virussen, waaronder het respiratoir syncytieel virus (RSV) en het herpes virus ^{(26, 27, 28, 21)}. Het toepassen van zink lokaal lijkt te helpen bij de behandeling van herpes simplex infectie ^{(26, 27, 29, 30)}. Zinksulfaat lijkt de ernst en duur van de symptomen te verminderen bij zowel orolabial als genitale herpes ^{(26, 27, 29, 31)}.

Zinkoxide (0, 3%) in combinatie met glycine, uitwendig aangebracht elke 2 uur op gezicht en circumorale herpes verminderen symptomen zoals blaren, pijn, jeuk en tintelend. Het kan ook de duur van lesies verkorten met 6, 5 dagen tot 5 dagen wanneer de behandeling wordt begonnen binnen 24 uur na aanvang van de symptomen ⁽³¹⁾.

Zink plasmawaarden zijn laag bij mensen met een HIV-infectie, maar dit lijkt een marker van de progressie van de ziekte in plaats van een behandelbare oorzaak van de progressie. Er zijn aanwijzingen dat te veel zink suppletie de progressie van de ziekte zou kunnen toenemen bij patiënten met hiv, maar ook aanwijzingen dat het suppleren van zink-methionine bij een zink tekort een normale of verbeterde immuunsysteem, met name de T-lymfocyten gemedieerde cellulaire immuniteit bevordert. Ook kan de gevoeligheid van T-lymfocyten remmen apoptose ⁽⁹⁾. Meer onderzoek is nodig om te zeggen of zink moet worden vermeden of juist moet worden voorgeschreven om het tekort aan zink op te heffen bij HIV-ziekte ⁽⁹⁾.

Zink in combinatie met vitamine C vermindert de duur van de gewone verkoudheid bij volwassenen. De meeste studies tonen een significante afname in de duur van de symptomen van de verkoudheid bij volwassenen. Zinkmethionine of zinkgluconaat tabletten van 15 – 30 mg elementair zink is de dosis. Bij gebruik van zuigtabletten moet om de 2 uur genomen worden, te beginnen binnen 48 uur na aanvang van de symptomen ^{(32, 33, 34, 35, 36, 37, 38)}. De opneembaarheid van de zinksuppletie wordt gezien als de belangrijkste factor op succes bij zink suppletie ^{(25, 39, 216)}. Zink is gunstig voor het verminderen van de duur van de symptomen van de verkoudheid bij volwassenen, maar het is nog onduidelijk of het ook bruikbaar is voor het behandelen van verkoudheden bij kinderen; de resultaten van het onderzoek zijn wat tegenstrijdig ^{(21, 40, 61)}.

Mensen met sikkelcelziekte (SCZ) zijn vaak zinkdeficiënt. Een tekort aan zink in SCD kan leiden tot een celgemedieerde immune aandoening, en het risico op infectie bij SCD. Sommige onderzoekers vermoeden dat zink-deficiëntie tot een verhoogde productie van tumornecrosefactor (TNF) -alfa en interleukine-1 (IL-1) leidt, die kan resulteren in vaso-occlusieve pijn. Dit kan het voordeel van zinksuppletie verklaren bij sommige patiënten met SCD ⁽⁵¹⁾. Inname van zink helpt om de symptomen van sikkelcelziekte te verminderen ^{(46, 47, 48, 50)}. Het innemen van zink verminderd ook de infecties ^{(46, 47)}. Bij kinderen met sikkelcelziekte verbeteren groei, en lichaamsgewicht bij inname van zink ⁽⁴⁸⁾.

Uitwendig gebruik van zink kan effectief zijn bij de behandeling van acné door de anti-ontstekingsactiviteit wat resulteert in de remming van polymorfonucleaire leukocyten dat veroorzaakt wordt door een verminderd granulocyt zinkgehalte ^{(41, 57, 58, 59, 60)}. Het oraal innemen van zink kan helpen bij de behandeling van acné. Onderzoek wijst uit dat mensen met acné lagere serum en de huid zinkgehalte zou kunnen hebben ^{(41, 42, 43, 44)}. Klinische studies zijn klein, maar bij de meeste blijkt dat zinksuppletie helpt bij acne ^{(45, 49, 52, 53, 54, 55, 56)}.

Mannelijke vruchtbaarheid lijkt te worden beïnvloed door zink ^{(62, 63, 64, 65)}. Onvruchtbare mannen hebben een lagere zink waarde in het zaadplasma, met een normale of verminderde zinkwaarde in het bloed ^{(64, 66)}. Uit klinisch onderzoek blijkt dat kortstondige zink uitputting door verkeerde voeding resulteert in verminderde serum concentraties testosteron en de totale rudimentaire zink verlies per ejaculaat ⁽⁶⁵⁾. Suppletie met zink verbetert spermaparameters bij mannen met een verminderde mobiliteit zaadcellen ⁽⁶⁷⁾; terwijl overtollig zink de beweeglijkheid van sperma kan verminderen ⁽⁶²⁾.

Zink niveaus dalen in het prostaatweefsel en prostaatvocht bij mannen met prostaatcarcinoom ^{(68, 73)}. Alhoewel voldoende zink een belangrijk mineraal is om de prostaat gezond te houden, zouden te hoge doseringen zink de tumorprogressie bij een zich ontwikkelend prostaatcarcinoom juist kunnen bevorderen ⁽⁶⁹⁾. Een ander grootschalig bevolkingsonderzoek suggereert ook dat mannen die elke dag een multivitamine met een hoog zinkgehalte en die daarbij een apart zinksupplement nemen, hebben een significant verhoogd risico op prostaat kanker gerelateerde sterfte ⁽⁷⁰⁾. Hierbij moet in aanmerking worden genomen dat lagere optimale fysiologische doseringen juist de gezondheid van de prostaat bevorderen.

Het innemen van zink is effectief bij smaak disfunctie bij patiënten met een zink uitputting ^{(71, 77)}. Zink lijkt ook de niet zink tekort gerelateerde smaakverminderingen zoals Gustin / carbonzuuranhydrase VI-deficiëntie, captopril geïnduceerde smaakstoornissen, hypogeusie secundair aan hoofd en nek straling, en post-traumatische olfactorische stoornis te verbeteren ^{(72, 74, 75, 76)}. In uremisch volwassenen verbetert zink suppletie de smaak en de gezichtsscherpte; maar het lijkt ineffectief bij pediatrische dialysepatiënten te zijn ^{(78, 79, 80)}.

De rol van zink bij Alzheimer kan zowel beschermend als veroorzakend zijn. Laboratorium studies suggereren dat een te hoog zinkgehalte kan bijdragen tot aggregatie van amyloïde beta peptide, maar normaal zinkgehalte juist beschermt tegen een eventuele volgende neurotoxiciteit als een antioxidant ^{(81, 82, 83)}.

Sommige mensen met ernstige depressie hebben een te laag zinkniveau in het bloed ⁽⁸⁴⁾.

Uit onderzoek blijkt dat sommige mensen met type 2 diabetes een zink tekort hebben, mogelijk als gevolg van veranderde zink metabolisme ^{(85, 86)}. Er is enig bewijs dat suppletie met zink het glucose transport binnen de cellen kan verhogen en versterken, mogelijk door een effect van de insuline intracellulaire signalering route ⁽⁸⁷⁾. Bij patiënten met levercirrose en een verminderde glucosetolerantie, kan zink de serum niveaus van insuline-achtige groeifactor (IGF) -1 met 30% laten toenemen en zorgen voor verbetering van de glucosetolerantie ⁽⁸⁸⁾. Of tekort aan zink is betrokken bij de ontwikkeling van insulineresistentie is onbekend. Bij type 1 diabetes met een tekort aan zink, kan zinksuppletie de lipidenperoxidatie verminderen ⁽¹⁴⁹⁾.

Er is belangstelling voor het gebruik van zink voor het voorkomen van osteoporose. Zink is betrokken bij de mineralisatie van bot. Bij dierproeven wordt een tekort aan zink in verband gebracht met abnormale botvorming. Bij mensen wordt verhoogd zinkgehalte in bot geassocieerd met verhoogde botsterkte ⁽¹⁹²⁾. Bij mensen met osteoporose is urinaire uitscheiding het zinkgehalte verhoogd, mogelijk als gevolg van botresorptie ⁽¹⁹³⁾. Serum zink niveaus en zink inname is lager bij mensen met osteoporose ^{(192, 193, 194)}.

Echter, een te hoge inname van zink (53 mg per dag) lijkt magnesium uitscheiding te verhogen zonder dat dit invloed heeft op kopermetabolisme bij postmenopauzale vrouwen ⁽¹⁹⁵⁾. Suppletie met hoge doses zink, 142 mg / dag, lijkt de absorptie van magnesium bij gezonde volwassen mannen ⁽¹⁹⁶⁾ te verlagen. Dit zou de gezondheid van het bot nadelig kunnen beïnvloeden. Zink kan concurreren met magnesium bij ionenwisseling in de darm ⁽¹⁹⁵⁾. Meer onderzoek naar de klinische betekenis van deze waarnemingen is nodig. Er is ook klinisch bewijs dat zink in combinatie met koper, mangaan en calcium het botverlies bij postmenopausale vrouwen vermindert ⁽²⁰⁵⁾.

Zink voor uitwendig gebruik helpt bij wondgenezing, vermindert ontstekingen en remt de groei van bacteriën ⁽²¹⁷⁾. Zinkacetaat wordt geabsorbeerd over een breed pH-bereik en is misschien een betere keus bij mensen met een verminderd maagzuur. Zink opname in humane intestinale epitheliale cellen is zink methione een uitstekende vorm. De meeste zink wordt uitgescheiden in de ontlasting, een kleine hoeveelheid wordt uitgescheiden in de urine ⁽⁴⁾.

Inname van zink vermindert de duur en ernst van acute en aanhoudende diarree bij ondervoede of zink-deficiënte kinderen ^{(89, 90, 91, 92, 93, 94, 95, 96)}. In een analyse, verlagen zink supplementen de kans op aanhoudende diarree met ongeveer 24% en verlagen de mate van falen bij de behandeling met ongeveer 42% bij aanhoudende diarree ^{(89, 97)}. Uit een andere analyse blijkt dat zink suppletie ook het voorkomen en duur van ernstige diarree vermindert met 14% en de kans op blijvende diarree met 25% ⁽⁹⁶⁾. Zink lijkt ook ziekenhuisopnames als gevolg van acute diarree te verminderen met ongeveer 23% ⁽⁹⁷⁾. Ernstig tekort aan zink bij kinderen komt veel voor in ontwikkelingslanden.

Het innemen van zink lijkt te helpen bij acrodermatitis enteropathica ^{(117, 127)}. Er is een verslag van één geval met inname zinksulfaat 225 mg tweemaal daags plus interferon alfa-2b gedurende zes maanden waarbij alle lesies bij een vrouw met necrolytisch acraal erythema en hepatitis C waren opgelost. Necrolytisch acraal erythema is gecategoriseerd in de familie van necrolytisch erythemen die acrodermatitis enteropathica omvat ⁽¹⁹⁷⁾.

Het innemen van zink supplementen kunnen bijdragen tot vergroting van gewichtstoename en het verbeteren van depressieve symptomen bij patiënten met anorexia nervosa ^{(188, 201)}.

Attention Deficit-Hyperactivity Disorder (ADHD). Het innemen van zink in combinatie met een conventionele behandeling zou een bescheiden verbetering geven van de symptomen van hyperactiviteit, impulsiviteit, en verminderde socialisatie bij sommige kinderen met ADHD. Er is enig bewijs dat zink nog het meest nuttig zou kunnen zijn bij kinderen met een hoge body mass index (BMI), een laag zinkgehalte en lage vrije vetzuren niveaus ⁽⁹⁸⁾. Sommige onderzoeken suggereren dat kinderen met ADHD lagere serum zink niveaus hebben dan kinderen zonder ADHD ^{(103, 104)}. Uit ander onderzoek blijkt ADHD-patiënten met een lager zinkgehalte misschien niet adequaat reageren op de therapie stimulerend middel ⁽⁹⁹⁾. Studies met behulp van zink voor ADHD hebben plaatsgevonden in het Midden-Oosten, waar een tekort aan zink relatief veel voor komt in vergelijking met westerse landen. Het is niet bekend of zink dezelfde potentiële voordelen zou hebben wanneer het gebruikt zou zijn voor ADHD bij patiëntenpopulaties uit westerse landen.

Het toedienen van zink intraveneus in combinatie met andere mineralen lijkt de resultaten van patiënten met brandwonden ⁽¹⁰⁰⁾ te verbeteren. Suppletie met zink, koper, selenium verminderen significant longinfecties en zorgen voor verkorte intensive care verblijven bij patiënten met ernstige brandwonden ⁽¹⁰⁰⁾.

Het innemen van zink in combinatie met anti-lepra drugs helpt bij de behandeling van lepra ^{(101, 102, 105, 106)}. Het zinkgehalte bij mensen met lepra is verminderd. Er is klinisch bewijs dat de toevoeging van zink aan de anti-lepra medicijnen bij ernstige vormen van lepra de steroïde dosis kan verlagen ^{(101, 102, 105)}.

Orale inname van zink helpt bij spierkramp door levercirrose ⁽¹²⁰⁾.

Het oraal nemen van zink lijkt te helpen bij de behandeling en het voorkomen van maagzweren ^{(108, 109, 110, 111)}. Zink acexamate lijkt maagzweren te verbeteren in vergelijking met placebo of H2-receptor antagonist drugs ⁽¹⁰⁹⁾.

Sommige klinische onderzoeken tonen aan dat het geven van zink supplementen aan ondervoede kinderen van 3 maanden tot 5 jaar het risico op het ontwikkelen van longontsteking aanzienlijk vermindert ^{(96, 202)}. Volgens een analyse vermindert zink het risico van longontsteking tot 20%, maar het verlaagt niet de duur van de longontsteking. Zink lijkt ook het risico op minder ernstige luchtweginfecties te verminderen met 8% ⁽¹²²⁾.

Bestaande longontsteking bij kinderen van 2-23 maanden, waarbij zink 20 mg / dag in combinatie met antibiotica werd gegeven lijkt het ziekenhuisverblijf te verlagen ⁽¹¹⁶⁾. Bij kinderen met zowel mazelen als longontsteking geeft zinksuppletie geen extra voordeel in vergelijking met antibiotica en vitamine A alleen ⁽¹⁸³⁾.

Het innemen van zink suppletie vermindert de symptomen van de ziekte van Wilson ^{(117, 118, 119)}. Zink blokt koperabsorptie en verhoogt koper eliminatie in de ontlasting van mensen met de ziekte van Wilson ⁽¹¹³⁾. Zink in combinatie met koper is daardoor altijd aan te raden.

De meting van het zinkniveau wordt doorgaans in het bloedplasma of serum gedaan. Deze meting is niet altijd representatief voor de cellulaire zinkstatus en detecteert op individueel niveau alleen de zwaardere zinkdeficiënties. Klinische verschijnselen van een zinkdeficiëntie kunnen zich al voordoen zonder afwijkende laboratoriumwaarden. Ook haaranalyse is geen geschikte methode. De beste indruk van de zinkstatus geeft analyse van de zinkniveaus in de witte bloedcellen. In de dagelijkse praktijk zijn herkenbare verschijnselen van zinkdeficiëntie: meerdere witte vlekken en lijnen op de vingernagels, evenals vermindering van sensorische functies zoals smaak- en reukvermogen, haaruitval, maar ook verminderde weerstand, (mentale) lethargie, trage wondgenezing en aften. Deze verschijnselen zijn in zekere zin aspecifiek en kunnen dus samengaan met diverse ziektebeelden.

Zowel bij rokers als bij mensen met regelmatige consumptie van alcohol komt een zinktekort veel voor. Bij ouderen wordt vaak een zinktekort geconstateerd en ook bij een malabsorptie van de darmen komt zinkdeficientie voor. Een hoger risico voor het krijgen van een zinktekort zijn: oversonsumptie van junkfood, frisdranken, vegetarisme, verwonding, chirurgie, overmatige sportbeoefening, frequente ejaculatie, hoge inname van koper of langdurig blootstelling aan allerlei toxinen. Het zoetmiddel fructose dat veel wordt gebruikt in de levensmiddelen industrie kan ook een verstoring geven van zink opname. De westerse voedingspatronen met veel geraffineerde granen en suikers bevat weinig zink. Een verhoogde behoefte aan zink bestaat bij een groeispurt, operatie, zwangerschap, lactatie en bij immuunzwakte. Zinksuppletie is aan te raden in de meest optimale opneembare vorm zoals methionine.

Over het algemeen is eiwitrijke voeding rijk aan zink, met name oesters. Betere bronnen zijn rood vlees, krab, vis en gevogelte. Zij bevatten niet het hoge gehalte aan zware metalen zoals in oesters. Hele granen, peulvruchten, noten en zaden zijn goede zinkbronnen. Zodra de granen geraffineerd worden verliezen zij 80% van hun zinkgehalte. Een strikt vegetarisch dieet zal meestal niet voldoende zink leveren, tenzij erj bijzonder veel noten met name pecannoten, pompenpitten en peulvruchten genuttigd wordt.

Zinkabsorptie wordt mede bepaald door antinutriënten die aanwezig zijn in voeding. Zo zorgen fytaten in graan dat het zink gebonden wordt in het maagdarmkanaal tot onoplosbare complexen en verlaten het lichaam met de stoelgang. De oxalaten die aanwezig zijn in spinazie, rabarber, bieten, noten en de tanninen in de koffie en thee hebben dezelfde eigenschap. Andere mineralen worden hierdoor ook uitgescheiden.

Het voordeel van zink dat gebonden is aan methionine is dat het in tegenstelling tot andere zink vormen niet aan het fytaat, oxalaat of tanninen bindt. De binding van zink aan het aminozuur methionine waarborgt een uitstekende opname direct via specifieke receptoren aan het begin van de dunne darm. Methionine is het aminozuur dat uitstekend door het lichaam wordt opgenomen. Het is snel beschikbaar in de bloedcirculatie. Zink suppletie kan daarom het beste gedaan worden met zinkmethionine om een eventueel zinkdeficiëntie ongedaan te maken.

De inname van zink maakt het nodig om dit te combineren met koper ⁽¹⁰⁾. Als anti-oxidant heeft het een prima werking en kan vergeleken worden met de werking van vitamine E.