Haaruitval

Wat is haaruitval?

Haaruitval betekent dat je meer haren verliest dan erbij komen. Normaal gesproken verlies je zo’n 50 tot 120 haren per dag. Wanneer er voor een langere periode (veel) meer haren uitvallen, spreken we van alopecia. Dit is vaak een ongewenst proces en kan leiden tot kaalheid. Er zijn veel verschillende vormen van haaruitval. Ook de oorzaken van haaruitval en de behandeling lopen uiteen.

Veelvoorkomende vormen van haaruitval zijn:

• Alopecia androgenetica: dit is een zeer veel voorkomende vorm van permanente haaruitval. Het komt voornamelijk bij mannen voor, maar haaruitval bij vrouwen komt ook regelmatig voor. Kenmerkend is het (heel geleidelijk) haarverlies boven op de kruin en bij de slapen dat zich langzaam uitbreidt.
• Alopecia areata: dit is een vorm waarbij er sprake is van pleksgewijze haaruitval. Alopecia areata is vrijwel zeker een auto-immuunaandoening en de haargroei komt meestal binnen 2 jaar vanzelf terug. Toch kan het teruggroeien van de haren kan ook uitblijven.
• Anageen effluvium: deze vorm van uitval kenmerkt zich door haarverlies in de het groeistadium van de haarcyclus. Door een versnelde celdeling breken de haren in het groeistadium al af.
• Telogeen defluvium: dit is een vorm waarbij veel haren tegelijk uitvallen. Deze vorm van haaruitval heeft meestal als oorzaak een zeer stressvolle periode 2 tot 4 maanden voordat de haaruitval begon.
• Alopecia cicatricialis: dit is haaruitval met verlittekening van de hoofdhuid. De haarzakjes verdwijnen en op die plek kan nooit meer haar groeien.
• Tractie alopecia: betekent letterlijk ‘haaruitval door trekken’. Dit is het gevolg van een té strakke haarstijl.

Symptomen

• Kale plekken op de hoofdhuid
• Het haar wordt dunner en brozer
• Verlies van haar bij de wimpers en/of wenkbrauwen
• Haaruitval bij mannen: bij de voorste haargrens, de slaap en de kruin

Oorzaken

• Tekort aan mineralen of vitamines
  Wanneer er te weinig voedingsstoffen worden opgenomen kan haaruitval het gevolg zijn. De mineralen en vitamines die haaruitval kunnen voorkomen zijn:
  • B-vitamines: vrijwel alle b-vitaminen zijn belangrijk voor gezond haar. Vooral een tekort aan vitamine B1, biotine (B8), folaat  en vitamine B12 kunnen haaruitval veroorzaken. B-vitamines zijn nodig voor de vorming van hemoglobine en rode bloedcellen. Hiermee wordt het transport van zuurstof en voedingstoffen naar de haarzakjes verzorgd.
  • Vitamine C: gaat vrije radicalen in het lichaam te lijf, waardoor het haar minder snel beschadigt. Ook reguleert de weerstandvitamine de synthese van collageenvezels, deze vezels vormen een essentieel onderdeel van je haar.
  • Zink: speelt een belangrijke rol in weefselgroei en -herstel.
  • Vitamine D3: werkt in op de dominante cellen van de huid (keratinocyten). Deze cellen brengen de vitamine D receptor in de haarzakjes tot expressie. Ook regelt D3 de groei van de cellen en de cytokineproductie.
  • IJzer: zorgt ervoor dat zuurstof goed door de cellen getransporteerd door de rode bloedcellenDit is ook voor haargroei erg belangrijk.
  • Vitamine A: alle cellen hebben vitamine A (retinol) nodig voor groei. Vitamine A zorgt voor de instandhouding van meerdere epitheelweefsels, waaronder huid, haar en talgklieren.
  • Silicium: erg belangrijk voor de aanmaak van keratine en collageen. Wanneer er te weinig silicium in het lichaam aanwezig is, stijgt de kans op haaruitval.
• Stress
  Alopecia Areata treedt vaak op na een stressvolle gebeurtenis of trauma. Ook zorgt stress ervoor dat we belangrijke vitamines en mineralen minder goed opnemen.
• Testosteron
  Testosteron wordt in het lichaam omgezet naar dihydrotestosteron (DHT). Een teveel aan of overgevoeligheid voor DHT laat de haarzakjes krimpen. Het haar groeit minder lang en wordt lichter, dunner en fijner. Er ontstaan kale plekken op de kruin, bij de voorste haargrens en de slapen.
• Geneesmiddelen
  Het gebruik van geneesmiddelen kan leiden tot haaruitval. De haren vallen verspreid over het hoofd uit. Eén van de bekendste oorzaken van extreme haaruitval is chemotherapie (cytostatica), maar ook het gebruik van bloedverdunners, lithium, retinoïden (gebruikt in de dermatologie), antimalaria, bètablokkers en ACE-remmers kunnen haaruitval als gevolg hebben.
• Interne ziekten
  Interne ziekten kunnen leiden tot haaruitval. Een belangrijk voorbeeld is problemen met de schildklier. Wanneer de schildklier te traag werkt, kan dit ook leiden tot gedeeltelijke uitval van de haren van de wenkbrauwen.
• Roken
  Uit onderzoek blijkt dat het risico op haaruitval en kaalheid groter is bij rokers dan bij niet-rokers. Dit zou komen door een verminderde doorbloeding van de huid. Zuurstof en voeding kunnen moeilijker de haarwortels bereiken.
• Haaruitval na zwangerschap
  De hormoonhuishouding van een vrouw verandert tijdens de zwangerschap. Dat kan zorgen voor een vollere bos tijdens de zwangerschap. Haaruitval bij vrouwen na de zwangerschap kan ontstaan omdat de hormoonhuishouding weer terug gaat naar normaal.
• Het trekken aan de haren Er is continu spanning op de haarschacht, waardoor op de aanzet haren kunnen uitvallen. Door de aanhoudende trekkracht op de hoofdhuid ontstaat een minder goede doorbloeding en beschadigen uiteindelijk de haarzakjes.

Opmerkingen

Naast de voedingsadviezen kan het inmasseren van de hoofdhuid met een haarlotion op basis van silicium, rozemarijn of brandnetel ook helpen tegen haaruitval. Dit bevordert de bloedcirculatie op de schedel en verstevigt het haar.